“Ik kan nu nog even een glimlach op mijn gezicht zetten, maar voor hoelang nog?”

“De verkoop gaat zoals bekend slap langs de straat. Het merendeel van de mensen zit zonder geld of is aan het bezuinigen”, zegt een fruitverkoper tegenover de krant.

“Voor mij eigenlijk nog moeilijker. Je hebt niet veel mensen die geïnteresseerd zijn in vruchten. De grootste groepen zijn vaste klanten, enkele burgers op leeftijd en ouders die stoppen, omdat hun kind een bacove wil of sinaasappel. Maar, dat heb je niet dagelijks. Ik zit vanaf zes uur langs de straat tot vijf uur, maar merk toch niets. In een dag heb ik misschien zes klanten gehad of minder. De dagen waarop de verkoop toch echt gaat zijn de zaterdag en zondag. Dan heb je enkele burgers die vrij zijn en toch veel fruit gebruiken. Maar, zo gaat het niet, je hebt zelfs enkele standhouders die niet dagelijks mee doen met de verkoop. Dat is helemaal te begrijpen met zo een aanloop heb je niets voor jezelf en dan moet je nog veel besteden aan benzine. Ook heb je gevallen waarbij de vruchten rotten en uiteindelijk weggegooid moeten worden, dat is dubbel verlies.”

Een andere burger die meedoet met de verkoop geeft aan, dat de verkoop wel vlot gaat bij hem. Hij verkoop meloen en koude coconuts.

“Het is warm weer en velen zijn geïnteresseerd in iets lekker of iets dat veel water bevat en een koude meloen maakt het compleet. Die verkoop ik toevallig ook”, zegt de verkoper. “Ik kwam op het idee iets extra te verdienen en besloot stukken meloen in de koelbox te zetten en te verkopen samen met de coconut. En de verkoop daarvan gaat. Je hebt enkele burgers die zo ook ervoor kiezen een hele meloen te kopen. Het is dus proeven wat je koopt en dan meenemen. Maar, niet een ieder is in staat dat te doen.”

“Ik hoop toch wel dat de verkoop in verschillende branches gaat, want zo haalt men het niet. Ik kan nu nog even een glimlach op mijn gezicht zetten, maar voor hoelang zal dat maar zijn?”, vraagt de man zich af.

TM 

error: Kopiëren mag niet!