Mensen doen elkaar pijn, koesteren wrok, dat is menselijk. Van belang is hoe je met die wrok omgaat. De laatste tijd worden we vaak geconfronteerd met rancuneus gedrag van mensen, die juist vanwege hun hoge functie, een voorbeeldfiguur zouden moeten zijn. De oorzaak is meestal dat ze aasden op een bepaalde functie, die niet kregen en daarom hun rancune daarover uiten in de media. Dat is niet alleen onprofessioneel maar het geeft ook aan dat hun drang naar wraak sterker is dan de behoefte om een voorbeeldfiguur te zijn voor het volk. Beledigingen en onwaarheden worden de ether in gebraakt.
De Covid-pandemie is het recentste wapen om mee te schieten. Enkele rancuneuze mensen gebruiken steeds meer het naïeve volk als wapen. Ze maken misbruik van hun hoge functie door op het naïeve volk in te praten om zich niet te laten vaccineren. Daarmee hopen ze het werk van de regering moeilijker te maken zodat de regering falen in het Covid-beleid verweten kan worden. Ze richten zich niet tot goed onderlegde, zelfdenkende mensen, maar proberen het naïeve, bijgelovige volk in het binnenland te beïnvloeden. In hun honger om deze regering te ondermijnen, realiseren ze zich jammer genoeg niet dat ze juist bijten in de hand die ze een reddingsboei toewerpt.
Het is begrijpelijk dat mensen een uitlaatklep zoeken voor de innerlijke pijn en wrok. Maar naïeve landgenoten meesleuren in je strijd en ze zo blootstellen aan ziekte, pijn en dood, betekent dat de zucht naar wraak groter is dan het welzijn vanlandgenoten. Wat deze mensen niet beseffen, is dat ze zichzelf hiermee gevangen houden achter zelfgecreëerde tralies van boosheid en wrok. Metaforisch kan je het zo zien. Als mensen je pijn doen, is het alsof ze je hebben gespietst aan een vishaak, waardoor je enorm veel pijn hebt. Je wilt wraak, je wil dat ze de pijn moeten voelen die zij jou hebben laten voelen dus probeer je ze aan dezelfde vishaak te spietsen. Maar jij zit nog steeds vast aan die haak dus zitten ze tussen jou en het einde van de haak en dat betekent dat je hen er eerst af moet halen, voordat je er zelf vanaf kan komen. Je zult die vijand die jouw pijn veroorzaakt dus eerst moeten loslaten.
Vergeven en loslaten is goed voor je mentale en fysieke gezondheid. Als je vergeeft vermindert de boosheid en wrok, waardoor stress afneemt. Je neemt als ’t ware de verantwoordelijkheid voor jouw leven weer in eigen hand. Vergeven is niet hetzelfde als dingen goedpraten of het gebeurde uitwissen of de schuld bij jezelf neerleggen. En het heeft helemaal niks te maken met zwakheid of over je heen laten lopen. Integendeel, vergeven is een teken van kracht en moed en betekent dat je erkent dat je pijn en wrok voelt. De meeste mensen doen echter stoer en zeggen dat wat ze is aangedaan ze niet raakt. Eerlijk zijn naar jezelf is de eerste stap naar bevrijding en omdat ze niet eerlijk zijn naar zichzelf zijn ze niet vrij. Het vraagt om moed om aan jezelf toe te geven dat het gif van boosheid binnen in jezelf zit. Het is dus niet die ander die je vernietigt, je vernietigt jezelf. Vergeven is als een serum dat jouw wonden geneest, zodat je weer kan geloven in het heden en de toekomst. Hierdoor maak jij jezelf los van een ander of van de gebeurtenis die je pijn heeft gedaan. Vergeving is slechts het creëren van een nieuwe manier om te onthouden en te kijken naar heden en toekomst.
Probeer die wrok uit te bannen. Probeer te dienen in plaats van alleen te willen winnen en hebben en te worden gediend.
De mensen die uit wrok handelen doen dus zichzelf veel kwaad. Het volk als wapen gebruiken in hun wrok, is wreed. Vele mensen zouden zeggen dat het volk niet zo dom moet zijn om zich te laten gebruiken. De binnenlandbewoners zien echter niet het hele plaatje. Ze zien slechts hun rasgenoot en de hoge positie die deze bekleedt en laten zich beïnvloeden door die hooggeplaatste rasgenoot.
De DNA (De Nationale Assemblee) heeft altijd bekend gestaan als het instituut van recht en integriteit. In onze huidige DNA zit veel boosheid. Er wordt vaak beledigd en geschreeuwd. Dat respectloze gedrag moet eerst geheel worden uitgebannen voordat er weer een gezonde DNA kan ontstaan. Deze zware taak ligt op het bordje van de voorzitter van de DNA. Om het fatsoen te bewaken, moet hij af en toe hard optreden. Recent nog moest de voorzitter de heer Bouva laten verwijderen, omdat hij voor de zoveelste keer respectloos gedrag vertoonde. In de DNA mag er geen ruimte zijn voor persoonlijke wrok. Men zit daar om de belangen van het volk te behartigen.
“Anger doesn’t solve anything, it builds nothing, but it can destroy everything.”
Josta Vaseur
