Is Suriname een onbeperkt gezegend land?

“Blijven spuiten met gif kan ons land doodongelukkig maken”

Suriname is een gezegend land, maar voor hoe lang nog, als we er op de huidige manier mee door blijven omgaan? Vraagt een vrouw. Ze noemt verschillende gevaarlijke stoffen als kwik en cyanide, maar ook chemicaliën waarmee aan landbouw wordt gedaan. Ze noemt het feit. dat tegenwoordig al in bepaalde delen van het land mensen geen toegang meer hebben tot drinkwater uit de rivieren.  Zo moeten de Wayana inheemsen al in aparte bakken vis kweken, simpelweg, omdat de vissen in moeder natuur de gezondheid van de mensen aantasten.

Vandaar dat de vrouw de vraag stelt of de vanzelfsprekendheid waarmee wij zijn opgegroeid, dat Suriname gezegend is, nog in lengte van dagen een vanzelfsprekendheid zal blijven, als wij niet de pagaaien van ons korjaal van koers veranderen. ‘Drai anu pari boto’, klinkt dat in het Sranan.

Voor Marina Da Costa, voorzitster van milieubeweging Opeté, is het inderdaad tijd om ervoor te zorgen dat Suriname een gezegend land blijft. ‘We staan daar absoluut niet bij stil’, zegt Da Costa. Zij geeft als voorbeeld, dat er allerlei giftige stoffen worden gebruikt in de landbouw die via sloten en kanalen de Saramaccarivier bereiken. ‘Als je ziet hoe buitenlandse landbouwers met malacion en glycozaad spuiten, dat is gewoon verschrikkelijk.’  Maar volgens haar is dat nog niet alles. “Binnen de regering en het parlement hebben wij ook mensen die met deze rotzooi spuiten” laat de voorzitster van Opete weten.

Zij pleit daarom voor wetgeving en in het bijzonder voor handhaving. ‘Want als dat niet gebeurt dan zijn wij geen gezegend land maar worden we een doodongelukkig land.’

Da Costa merkt op, dat ondanks dat het milieu nu reeds wordt vervuild zij niet de indruk heeft dat er beleidsbepalers zijn die hiervan ‘slapeloze nachten’ hebben. ‘Het kan ze niets schelen’, laat ze weten. De balans tussen liefde voor het land en liefde voor zichzelf schat ze in op een huidige verhouding van 30 om 70 procent.

Da Costa lacht als een boerin met kiespijn. Zij verklaart, dat we meer in het ‘hier en nu’ geïnteresseerd zijn. Dat zou kunnen veranderen als wij op school vooruit leren plannen, laat ze verder weten. De voorzitster van Opeté zegt niet te bespeuren, dat er aan de gevolgen in de toekomst wordt gedacht. Om een gezegend land te blijven zal dus veel afhangen van onze eigen opstelling. 

RB

error: Kopiëren mag niet!