Door de jaren heen is er zoveel gezegd en geschreven over de Surinaamse Luchtvaartmaatschappij, de SLM. Gezegd, geschreven als ook steeds gewaarschuwd door verschillende burgers alsook organisatie in ons land. Dit is niet de afgelopen 10 jaar, maar sinds de vakbond en de politieke partij de Surinaamse Partij van de Arbeid (SPA) indirect een dikke vinger in de pap heeft gehad. De sterke accommodatie politiek als het bevoordelen van personen binnen als buiten deze luchtvaartmaatschappij, daar hebben alle directeuren van de SLM mee gespeeld. Mogelijk op basis van angst voor de politiek als eigen voordeel, privileges.
Ook grote delen van de SLM-werknemers hebben het geweten, maar hebben ook steeds hun eigen voordeel eruit gehaald. Boven alles kwamen nog de verschillende politieke partijen alsook Assembleeleden indirect erbij kijken. Deze hebben het allemaal uitgehold, ook de oude politiek onder het Front, Nieuw Front, dan hebben de NDP en ABOP van wat nog over was van de SLM deze gesloopt.
De vrienden en familieleden zijn altijd geregeld. Deze werden geaccommodeerd met gratis vliegticket, upgrading in een hogere klasse zonder bijbetaling, verkoop van stoelen tegen hogere prijs welke tegen een lagere prijs konden in de economy class, het niet betalen van vracht, het niet betalen van overvracht. De aankopen die men intern heeft gedaan voor materialen die nodig zijn voor de luchtvaart liegen er niet om. De grote privileges van de werknemers van gratis en of gereduceerd vliegen van zowel hun als hun eerste lijn familie.
De maatschappij die altijd een overschot aan personeel heeft gehad en tot heden een Le-le-koe is geworden. Dure consultants werden steeds ingehuurd die kwamen met nietszeggende rapporten. Diaspora personen met contacten hebben ook mee geprofiteerd. De moordende overeenkomsten van de directieleden als de directeuren. Ravage een en al ravage. Ze hebben allemaal de SLM leeggehaald. De politieke mensen alsook hooggeplaatste personen binnen de overheid hebben bij tij en ontij er misbruik van gemaakt.
Er is geen directie voorbij gekomen of ze hadden niet steeds een reden om vliegtuigen te huren, zogenoemd leasen als ook het kopen van vliegtuigen. Allemaal op zeer onverantwoorde wijze met al dan niet contracten met leasemaatschappijen welke de SLM in groter nadeel hebben gebracht.
De vakbond binnen de SLM heeft mee gespeeld en heeft er een ruïne van gemaakt.
Flying on trusted wings, today with no WINGS. Niemand heeft willen luisteren door al die jaren heen, simpel omdat zij die iets konden doen allemaal een voordeel eruit haalden.
De SLM is “failliet”. Met een schuld van meer dan 100 miljoen US dollar, alles aan gebouwen in onderpand, nog overeenkomsten die rechtsgevolgen hebben. Zo veel schade, zoveel ravage en niemand draagt de verantwoordelijkheid.
De met drog bedekte nationale trots die nooit winst heeft gemaakt alleen vrienden en families jarenlang beter heeft gemaakt, verwend.
Hoe verder met de SLM?
De SLM heeft in de huidige vorm geen enkele bestaansrecht. De in een coma geraakte vliegmaatschappij, die altijd “zuurstof” subsidie nodig zal hebben. De SLM moet failliet worden verklaard. Suriname heeft geen eigen luchtvaartmaatschappij nodig. Voor zogenaamd het Surinaams eten aan boord, komen wij met een roti roll. Net als ons buurland. Na het ophouden van het bestaan van Guyana Airways hebben ze nooit meer een gehad. Maar, vliegmaatschappijen zijn blijven vliegen op Guyana. Ze zijn nooit, ook niet in hun slechtste tijd, geïsoleerd geraakt van de wereld. Heden ten dage landen meer vliegtuigen op dagbasis in Guyana waarvan wij nog van dromen. Geen wonder, dat de huidige Guyanese president Ali heeft gezegd, dat ze geen enkele behoefte hebben aan een eigen luchtvaartmaatschappij. Zo nuchter als hij is, zegt hij, laat dat voor anderen. Zie daar ook de ontwikkeling in denken en QatarAirways heeft dan ook gezegd, dat ze Guyana zullen gebruiken als hun hub (poort) naar Zuid-Amerika.
In ons eigen land wordt men onnodig angstig gemaakt dat andere luchtvaartmaatschappijen ons land niet zullen aandoen. Dat is niet correct. American Airlines, Copa, als ook Caribbean Airline zijn vooralsnog genoeg om ons te brengen met connecties naar de VS, Latijns- en Zuid-Amerika. En er zullen meer komen in tijd. Voor de mid Atlantische route, voornamelijk Nederland, zal de KLM deze route behouden, en mogelijk gaan anderen ook snel een gat in de markt zien. Niemand zal de SLM missen, dan degenen die jaren misbruik en gebruik ervan hebben gemaakt. Het normaal reizend publiek vliegt niet gratis, die koopt haar ticket met hun hard verdiende geld. Wij gaan niet geïsoleerd raken, wij gaan juist de vrijheid krijgen, van vliegmaatschappijen die gaan komen die steeds gesaboteerd zijn geworden door de politiek om de SLM te beschermen. Wij hebben geen trusted wings nodig, maar carriers that always got WINGS.
MV
