Wat hebben Covid en falend beleid met elkaar gemeen…

Sinds de opkomst van Covid vorig jaar maart in Suriname merken wij de  democratie die al fragiel was verder aan het afnemen is . Met behulp van maatschappelijke groepen komen steeds meer onderdrukkende maatregelen en aanbevelingen onder de noemer bescherming.

Fundamentele vrijheden worden aangetast onder de mom van coronabestrijding. Een in een keer zorgt men er voor, dat het door verder klinkt naar de samenleving door het welgestelde elitaire middenveld. Hoewel de indruk wordt gewekt dat de vrijheden beter zijn geworden dan onder het vorig bewind, begint het meer en meer te gaan lijken op een copy paste. Zo wordt de bestrijding van corruptie steeds ook uitgesproken door de huidige regering en merken wij dat het een woestijn van woorden is. 


Wij zijn bezig, zij zijn bezig, wij investeren in het apparaat dat het moet doen, en het komt goed.  Aan de vooravond van 1 jaar regering is het echt bij woorden gebleven. 

Controle die eindigt in verloren rechtszaken bij  de rechter als het zo ver is. 

Het antwoord ligt dan voor de hand.  Wij hebben ons best gedaan, maar het zijn de rechters die het besluit nemen. Dat is echter niet altijd waar. Het zijn simpel slecht voorbereide zaken, die er veel op lijken dat de zaak bewust verloren moet worden en de dan daar mee is afgelopen. 

Degenen die beschuldigd zijn geworden , gaan vrijuit en de schade die wordt nimmer terug verhaald. Zie de meest recente voorbeelden van de EBS corruptie zaak van 9 miljoen euro, ook de affaire van de smokkel van hout. Hier wordt nu al gevraagd om vrijlating van de verdachten om men zegt “vormfouten “door de advocaten. Het zal uiteindelijk heten A no mie versie 2.0


Covid-19 beschermt ook de regering die haar draconische maatregelen kan doorvoeren zonder dat enige vorm van protest verwacht wordt  door afkondigde Covid-protocollen gepaard gaande met sancties bij overtreding.

Een gemakkelijk voorbeeld

Ze tracht de energie verhoging door te voeren, uitgaande dat er geen protesten komen met fysieke aanwezigheid van burgers bij deze protesten. De straatprotesten. De politieke partijen in de huidige regering hebben in 2017 met fysieke aanwezigheid middels straatacties deze kunnen aanhouden.


De coronacrisis zorgt ervoor dat ruimte voor maatschappelijk activisme in Suriname verkleind is geworden. Waar juist nu de controlemechanismen op de overheid nodig zijn, die zelfs heeft beloofd Woh setieng. De verkleining treedt ook op, dat journalisten, mensenrechtenverdedigers als ook volksvertegenwoordigers niet de op straat kunnen vanwege het coronavirus.

Wetten, verdragen als ook gebruiken kunnen nu onder het mom van algemene bescherming van de samenleving voor het coronavirus overboord worden gegooid of gewijzigd worden.


En de gemiddelde burger gaat het geloven. Toon ze iedere dag cijfers zonder andere goede vergelijking ter beoordeling en het succes wordt geboekt van de nieuwe “democratische dictatuur”.

JZ

error: Kopiëren mag niet!