Suriname huilt

Suriname gaat gebukt onder zware lasten, libi e`bittie Sranan foe alla sei. En alsof het niet genoeg is, komt ook nog wateroverlast het volk terroriseren. De vele foto’s, geplaatst op social media zijn hier het bewijs van. Vissen en slangen hebben vrijspel in het water in de woonkamer. We waren eraan gewend dat het meer de dorpen in het binnenland waren die elk jaar onder water liepen. Nu vinden er in delen van Paramaribo regelmatig overstromingen plaats. Vooral heftige en geconcentreerde regenval, tijdens de zogenaamde Grote Regentijd, vormt de laatste jaren een probleem. Als deze regenval zich voordoet in combinatie met springvloed van de Suriname Rivier komen er binnen korte tijd grote hoeveelheden water de stad binnen. In het centrum van Paramaribo en in de omliggende woongebieden komt het water centimeters hoog te staan. Dit veroorzaakt schade aan gebouwen, infrastructuur, huizen, erven, en andere menselijke eigendommen. Ook zorgen de onhygiënische toestanden die het water teweegbrengt voor een toename van ziektes. En natuurlijk beweert iedereen te weten wat hier de oorzaak van is.

  • De een zegt dat de oorzaak van wateroverlast te wijten is aan het verstoppingsprobleem van zowel open als gesloten rioleringen en het gebrek aan goed en periodiek onderhoud van de rioleringen en watergangen. Deze twee oorzaken zijn vaak aan elkaar gerelateerd.
  • In Paramaribo is het risico op overstromingen de laatste decennia sterk toegenomen. Dit komt enerzijds door de gevolgen van klimaatverandering, anderzijds door de ongestructureerde manier waarop de stad zich uitbreidt. De mensen bouwen, maar zorgen niet voor een goede afwatering.
  • Het grootste verwijt wordt gemaakt aan het adres van de bevolking die her en der vuil dumpt en daardoor goten en rioleringen verstopt. De bevolking is weinig milieubewust, waardoor zij vaak niet op de hoogte is van de negatieve gevolgen die het dumpen van afval heeft voor haar leefomgeving.
  • Een falende afwatering.  Velen wijzen op het feit dat overstromingen op dit moment voornamelijk te wijten zijn aan problemen met afwateringssystemen in Paramaribo. Afwatering geschiedt veelal op basis van zwaartekrachtdrainage, bijvoorbeeld via open kanalen. Zwaartekrachtdrainage blijkt echter op veel plaatsen nauwelijks meer mogelijk vanwege overbelasting van gronden. Dit is gedeeltelijk te wijten aan de manier waarop de stad zich de laatste jaren heeft uitgebreid. Tussen 1950 en 1980 deed de snelle bevolkingsgroei de vraag naar huisvesting stijgen. Vele oude plantagegronden rond het stadscentrum zijn toen omgezet in woongebieden. Deze projecten zijn echter vaak op een ongestructureerde manier en ad hoc uitgevoerd, waardoor de gevolgen voor de ontwikkeling en infrastructuur van de stad als geheel, buiten beschouwing zijn gelaten. De drainagesystemen schijnen ernstig verstopt te zijn door vervuiling en slecht onderhoud en sluiten niet meer aan op de huidige stedelijke infrastructuur. Als aanvulling op zwaartekrachtdrainage bestaan er in Paramaribo pompen en sluizen die het water richting de rivier en de oceaan kunnen laten afvloeien. De bediening van deze systemen kent echter ook problemen. Sommige pompen zijn al Jaren buiten werking en andere pompen bezitten na uitbreiding van de stad niet genoeg capaciteit meer.

En zo zijn er nog vele oorzaken te noemen die wateroverlast veroorzaken. Opvallend is dat het elk jaar erger wordt. Steeds meer straten lopen onder water. We hebben er echter niets aan als wij maar zitten klagen en als leken speculeren naar de oorzaken. Veel beter is het om deskundigen aan het werk te zetten om de oorzaken van deze wateroverlast te onderzoeken en zo snel mogelijk te werken aan een oplossing van de problemen.

We kunnen echter ook zelf iets doen aan die wateroverlast. Enkele tips:

  • Vele tuinen zijn tegenwoordig betegeld. Daardoor kan het regenwater alleen afvloeien naar de riolering. Het riool kan vaak al dit water niet aan. In een groene tuin met gazon en borders kan regenwater wegzakken. Er stroomt dan minder water via de tegels naar het riool, waardoor je het riool ontziet. Leg zo min mogelijk tegels en klinkers in de tuin. Een terras of tegelpad is prima, maar laat voldoende ruimte over voor gras en planten.
  • Je kan ook een drempeltje in de grond bouwen die als waterkering kan dienen.
  • Een regenton aan je regenpijp aansluiten kan ook veel water opvangen en je kunt het opgevangen water in de droge tijd voor je planten gebruiken.
  • Je kan ook hoogteverschillen in de tuin aanleggen. Als je hoogteverschil in je tuin aanlegt, stroomt het regenwater naar lager gelegen en onverharde delen van de tuin. Hier kan het water even blijven staan en geleidelijk wegzakken zonder dat je er hinder van ondervindt.
  • Compost is goed voor de waterhuishouding van de bodem.
  • Een gazon houdt regenwater vast en laat het in de bodem wegzakken. Onder de groene laag leven onder andere regenwormen, slakken en duizendpoten. Samen zorgen ze voor een waterdoorlatende bodem en de verwerking van plantenresten.
  • Niet iedereen heeft een grote tuin. Maar als u de ruimte hebt, kan u een buffervijver aanleggen. Zo’n regenwatervijver vangt regenwater op en laat het langzaam wegzakken in de grond. Een regenwatervijver heeft wisselende waterstanden: vol na een regenbui en bijna leeg als het lang droog blijft.

We zullen in ons leven vaak geconfronteerd worden met allerlei rampen. Zit niet te klagen and don’t feel sorry for yourself, maar probeer zelf aan te pakken.                                  

 “If you can’t fly then run, if you can’t run then walk, if you can’t walk then crawl, but whatever you do, you have to keep moving forward.”                                     

 Josta Vaseur

error: Kopiëren mag niet!