Voor het eerst in de menselijke geschiedenis worden we lokaal en mondiaal geconfronteerd met het feit dat een of meerdere bedrijven de totale mensheid collectief verplichten hun product af te nemen en te gebruiken. Dit is nooit eerder gebeurd en druist in tegen alle afspraken inzake mensenrechten, recht op zelfbeschikking en de vrije keuze van de consument. Deze nieuwe situatie schept een gevaarlijk precedent. Zullen deze bedrijven, machtige conglomeraten eigenlijk, straks elke nationale wetgeving terzijde kunnen schuiven en hun voorwaarden aan elke regering kunnen opdringen? Welk gevaar schuilt hierin voor de democratie en de soevereiniteit van elk volk en elke natie? En is het überhaupt mogelijk dat wereldwijd leidende politici dit niet hebben zien aankomen?
Elke zittende regering, waar dan ook ter wereld, heeft zijn achterban een duurzame toekomst beloofd. Dat hoeven geen gouden bergen te zijn. Buen vivir , het goede leven, staat veel hoger op de prioriteitenlijst van de doorsnee burger dan de belofte aan een nieuw Dubai. Buen vivir gaat over materiële, sociale en spirituele bevrediging voor alle leden van een gemeenschap die niet ten koste van anderen mag gaan en niet ten koste van natuurlijke hulpbronnen. In Bolivia en Ecuador is dit al meer dan 10 jaren verankerd in de grondwet.
Dit staat lijnrecht tegenover een beleid dat slechts economie prioriteit verleent en bereid is de natuurlijke hulpbronnen van de natie aan de meestbiedende te verkopen. Helaas vallen ook de menselijke hulpbronnen hieronder. In de marge wordt dan beloofd dat, o.a. door werkgelegenheid, het Buen vivir zal toenemen. Decennialange observatie van het neoliberale ontwikkelingsmodel tonen aan dat dit een illusie is. De luxe voor een elite is een systeem dat ons allen langzaam wurgt en de levensvoorwaarden van de menselijke soort danig in gevaar brengt. Toch kan dit alles binnen recht en wet. En juist dat is het meest beangstigende…
Hoe recht is het recht?
Met 15.000 zouden ze zijn, alleen al in Brussel. Lobbyisten die via de parlementariërs de EU wetgeving beïnvloeden. Het Brussels kantoor van White & Case is gespecialiseerd in Europees recht en stelt een veertigtal beroeps lobbyisten te werk. Het kantoor vraagt al snel 10.000 euro per maand voor een normale wetgevingsprocedure met economisch belang. Uiteraard kan niet iedereen dergelijke bedragen op tafel leggen. ‘Bepaalde groepen zijn nu eenmaal in het voordeel’, stelt de directie. Hetzelfde geldt voor Washington, Moskou, Peking en eigenlijk elke hoofdstad in de wereld.
Zulke inmenging passeert natuurlijk niet altijd ongemerkt. De wijziging die de WHO aanbracht aan haar definitie van een pandemie leidde in de nasleep van het H1N1 griepje, dat in 2009 over de wereld ging, tot verhitte discussies in wetenschappelijke en politieke regionen wereldwijd. Heel wat insiders betoogden namelijk dat dit was gebeurd onder druk van grote economische belangen.
Tot en met juli 2008 luidde de definitie nog: “Een grieppandemie ontstaat wanneer een nieuw griepvirus verschijnt waartegen de menselijke bevolking geen immuniteit heeft, wat resulteert in verschillende, gelijktijdige epidemieën wereldwijd met enorme aantallen doden en ziekte….”Na die datum werd de zinsnede: …”met enorme aantallen doden en ziekte” gewoon geschrapt.
De tweede aanpassing was om de wetenschappelijke eisen voor een nieuw subtype te vervangen door een eenvoudige “herindeling” van een virus, wat betekende dat veel seizoensgriepen kunnen worden geclassificeerd als pandemische influenza.
In de praktijk betekent het dat indien er een nieuw griepvirus zou ontstaan dat letterlijk elke aardbewoner op deze planeet drie dagen lang niet meer dan een loopneus bezorgd, zulks toch geldt als een pandemie. Dit verklaart het feit dat ook Google Worldwide COVID 19 Numbers vermeldt: COVID-19 is een besmettelijke ziekte die wordt veroorzaakt door een nieuw coronavirus. De meeste mensen met COVID-19 hebben lichte tot matige symptomen en herstellen zonder speciale medische behandeling.
Het is volgens de nieuwe definitie van de WHO immers niet het dodelijke effect van de ziekte waarover we ons bezorgd moeten maken, maar wel zijn mate van besmettelijkheid. Ook al heb je dus weinig of geen symptomen. Daartoe werden er, via lobbywerk, de voorbije 20 jaren ook internationale afspraken gemaakt over hoe we met een pandemie moeten omgaan. Noodwetten en stringente maatregelen worden afgekondigd en parlementen, zelfs grondwetten, worden daarbij, hopelijk slechts tijdelijk, buitenspel gezet. Dus toen de WHO, zijn eigen regels volgend, aankondigde dat het heersende griepvirus een pandemie was, trad het ons ondertussen bekende scenario in werking. Het lijkt op een zelfvervullende voorspelling…
Malafide producenten en gekochte politici
Dat bedrijven proberen hun goederen op de markt te krijgen, daar is natuurlijk niets mis mee.
Waar het fout gaat is wanneer die bedrijven producten proberen te verkopen waarvan ze weten dat ze vereiste normen niet halen en zelfs schadelijk kunnen zijn. Het recente Volkswagenschandaal spreekt voor zich, maar ook binnen farmaceutische en medische bedrijven zijn schandalen schering en inslag.
Grote bedrijven zijn alvast niet geïnteresseerd in het Buen Vivir van lokale bevolking. Denk maar aan de gifwolk van Bopal, of de vele problemen met talingsdammen waardoor grond- en oppervlaktewater worden vergiftigd, zoals de Essequibo dambreuk in Guyana. Nog sterker: de website van Children Health Defence toont talloze onderzoeken die aantonen dat over de voorbije decennia wereldwijd miljoenen jongeren schadelijke gevolgen ondervonden door vaccinaties. Geen wonder dat in de VS zijn Pfizer, Axon, Sanofi en Merck samen voor honderden miljoenen dollars veroordeeld werden voor toebrengen van opzettelijke schade en voor frauduleuze en corruptieve handelingen.
Helaas heeft de lobby zich ook uitgebreid naar die internationale instituten die juist onze mensenrechten moesten bewaken en een garantie moesten bieden voor de ontwikkeling naar een mondiaal humanisme, het Buen vivir op wereldschaal. Nog maar enkele dagen geleden moest Anthony Fauci, de motor achter het mondiale Coronabeleid, tijdens een senaatshoorzitting over fondsverstrekking, het antwoord schuldig blijven op de vraag waarom er een jaar geleden zoveel voorkeur werd gegeven aan de vleermuis theorie boven het lab-lek inzake de oorsprong van COVID-19. Fauci hield deze theorie nog vol terwijl de wetenschappelijke wereld ondertussen al bewijs had dat een Zwitsers lab het SARS-Cov2 virus al had nagemaakt.
Op 29 mei verscheen in de Daily Mail (VK) dat er nu voor bijna 100% zekerheid bestaat dat het SARS-Cov2 virus wel degelijk in het Wuhan Institute for Virology is ontwikkeld, hetgeen de lab-leak theory bevestigt. Fauci zal hierdoor ook verantwoording moeten afleggen over de miljoenen dollars ondersteuning aan dit instituut inzake in de VS en EU verboden experimenten met SARS-Cov2. Het gaat dan vooral over experimenten waarbij virussen worden gemanipuleerd om veel besmettelijker dan normaal te zijn, de zogenaamde Gain of Function, onderdeel van biologische oorlogvoering. Miljardairs als Bill Gates en Warren Buffet hebben grote aandelen in deze onderzoeken. Maar, ook gewezen VS president Barack Obama wordt bij de club genoemd.
En dat brengt ons dan bij de gekochte politici. Wereldwijd schijnen volksvertegenwoordigers in de maalstroom van deze medische miljardenhandel te zijn meegezogen. Of moeten we aannemen dat mondiaal humanisme nooit hun ambitie is geweest? Liegen zij de bevolking maar wat voor?
Het zijn immers onze vertegenwoordigers die in het parlement, door dialoog, tot besluiten en wetten moeten komen die de grondwet en onze mensenrechten beschermen en Buen vivir garanderen. Je hele bevolking laten injecteren met een experimenteel middel wat je gezien de historie en de track record van de producenten en hun producten moeilijk een geneesmiddel kan noemen, sluit daar alvast niet bij aan. Nochtans publiceerde de Telegraaf zaterdag jl. nog de uitspraak van president Santokhi dat alle mensen die de afgelopen tijd overleden zijn, niet gevaccineerd waren. Hij riep daarom iedereen op zich te laten inenten.
Een krasse en zeer onwetenschappelijke uitspraak, want elke dag sterven personen ook een natuurlijke dood waardoor er geen oorzakelijk verband met niet gevaccineerd zijn kan worden aangetoond. Chan’s adviseurs hebben blijkbaar over het hoofd gezien dat ook gevaccineerden het leven laten, en zelfs niet zo weinig. Ieder kan dit nalezen op de overheidssites van VAERS (VS-EU) en NHI (VK). Samen melden zij duizenden doden en tien- tot honderdduizenden personen met zware nevenverschijnselen zoals Bell Patsy. Volgens officiële bronnen wordt minder dan 10% van de gevallen gemeld aan VAERS of NHI. Dit plaatst wel zeer grote vraagtekens bij de nevenverschijnselen van het middel. En nu willen onze president en de minister van VG een in de EU afgekeurd middel accepteren om ons allen gezonder te maken. Hoe grotesker kan het nog?
De media speelt hierin ook een grote rol. Josef Goebbels’, minister van Volksvoorlichting en Propaganda onder Adolf Hitler, lijfspreuk was: “Als je een leugen maar lang genoeg herhaalt, wordt het een waarheid.” Hij loog het Duitse volk jarenlang voor over de strategische positie van het Duitse leger, vooral aan het Oostfront.
In het kader van de pandemie regelgeving worden nu door overheden ook richtlijnen aan de gangbare media opgelegd. Het publiceren van informatie die het WHO beleid ondermijnt of te sterk in vraag stelt geldt als strafbaar. Ook heel wat van de sociale media zijn in handen van groepen die financiële belangen hebben in de farmaceutische industrie. Zij schromen zich niet om ook bonafide wetenschappers in diskrediet te brengen. Een goed voorbeeld zijn alvast de twee wetenschappers waarover de Daily Mail zaterdag publiceerde. Een jaar geleden werden Professor Angus Dalgleish en Dr. Birger Sørensen nog gestigmatiseerd als complotdenkers vanwege hun observaties rond de herkomst van het Coronavirus. Overheids- en gesubsidieerde media keken liever de andere kant op. En met die benadering hebben vele wetenschappers, maar ook wij als burgers, het tot vandaag moeten doen.
Maar ondanks dat BBC en SkyNews hierover oorverdovend stil bleven, marcheerden op 29 mei maar liefst 1 miljoen betogers door Londen. Zij betoogden voor hun vrijheid en eisten duidelijkheid van hun regering en de rol van Big Pharma in het hele COVID-19 gebeuren. Voor het eerst in de geschiedenis worden we immers collectief geconfronteerd met het gegeven dat een of meerdere bedrijven de totale mensheid collectief verplichten hun product af te nemen en te gebruiken. Dit is nooit eerder gebeurd en druist in tegen alle afspraken inzake mensenrechten, recht op zelfbeschikking en de vrije keuze van de consument. Het juk van een onvrije markt hangt al rond onze nek. Deze situatie schept een gevaarlijk precedent. Hoe zit het met onze democratie en onze vrijheid?
Mondiaal humanisme als concrete utopie.
Partijpolitiek is een grote rem op duurzame ontwikkeling.[1] Het faciliteert de huidige frauduleuze en soms corruptieve lobbypraktijken. De huidige Coronacrisis maakt dit duidelijk. Het maakt ook duidelijk dat multinationale conglomeraten verdekt hun wil kunnen opdringen aan nationale regeringen. De lokale en mondiale gemeenschappen hebben verzuimd om hiervoor terugkoppelingsmechanismen in plaats te brengen die te grote negatieve gevolgen zouden kunnen vermijden. Decennialang zijn we ervan uitgegaan dat economie, in welke vorm dan ook, het Buen vivir zou creëren. Niets is minder waar. Winstmaximalisatie, machtswellust en hedonisme laten hun vernietigende sporen na in de ecologische en sociale sferen van de planeet ten koste van de lokale gemeenschappen en hun leefwereld. Op dit ogenblik is het nog steeds wachten op negatieve gevolgen vooraleer we via langdurige processen schadevergoedingen kunnen afdwingen. Het leed is dan al geleden en meestal onherstelbaar, getuige het kwikgehalte in het stuwmeer en onze rivieren.
Een tweede groot verzuim is dat de zogenaamd moderne samenlevingen, nagelaten hebben om een bovengrens vast te stellen voor inkomen en bezit. Dit laat conglomeraten toe om ongebreideld te groeien en een dusdanige machtspositie te verwerven dat elk wetenschappelijk, ethisch, humaan of louter logisch argument, buitenspel wordt gezet vanwege wetsvoorstellen en -aannames die enkel de elite bevoordelen. Ongebreidelde groei in een eindig systeem – zijnde planeet aarde – is echter als een kankergezwel in welk organisme dan ook. Het zal uiteindelijk de gastgever vernietigen.
Deze observaties en inzichten vereisen nieuwe modellen waarbij de directe burgerdemocratie meer inspraak krijgt en volksvertegenwoordiging direct verantwoordelijkheid dient af te leggen aan de bevolking. Dit kan door burgerplatforms en het invoeren van hoorzittingen en referenda. Gekoppeld aan participatieve budgettering van overheidsfondsen, dus waarbij georganiseerde burgers in elke regio zelf kunnen beslissen over de lokale of nationale aanwending van belastinggelden, creëert dit een complete transparantie. De rol van multinationale conglomeraten en gekochte politici wordt hierdoor in grote mate geneutraliseerd.
Het Buen vivir op lokaal niveau en het mondiaal humanisme zullen ontstaan als de huidige regeerders afstappen van het idee dat burgers dom zijn en zich niet kunnen informeren. Dat er bitter weinig animo is voor het accepteren van de Corona-injectie zou onze leiders moeten doen beseffen dat de doorsnee Surinamer al in het mondiale informatietijdperk leeft en zelf wil beslissen. Hoeveel druk er op hen ook wordt uitgeoefend door, ondertussen wetenschappelijk aangetoonde, zinloze maatregelen die het economische en sociale leven compleet ontwrichten.
We leven in een boeiende tijd met vele uitdagingen. Voorbije zaterdag lieten 1 miljoen Engelsen hun stem horen. Een nieuwe tijd breekt aan, ook in Suriname. Of dit een gemakkelijke transitie wordt of een gewelddadige overgang zal afhankelijk zijn van het gegeven of onze leiders de moed opbrengen om een luisterend oor te hebben voor de noden van de burger of dat de verdoken agenda’s van de multinationals blijven prevaleren. Want zoals de Grote Ziel, Mahatma Gandhi het al stelde: Dharti Mata (Mother Earth) has enough for everyone’s need, but not enough for anyone’s greed.
Ethisch-ecoloog / Mondiaal humanist
