Zaalvoetbal Suriname…succes heeft een prijs

We schrijven dit aan de vooravond van de miraculeuze zaalvoetbaloverwinning van Suriname op Mexico…althans dat hebben we gehoopt. Al een hele tijd wordt reclame gemaakt voor een Futsal Concacaf toernooi met het tenue van Natio alsof er iets groots staat te gebeuren. We hebben er geen aandacht aan besteed en met een geknepen oog ernaar gekeken, alleen zodat het ons niet afleidt. Men wil Natio nadoen zonder de investeringen te doen die in Natio nu worden gedaan, het leidt af net een muskiet. Totdat je op maandagavond geconfronteerd wordt op tv met een interland Panama tegen Suriname. Met een voor-, tussen- en nabeschouwing, dat doe je wanneer je denkt feest te vieren. Maar we kwamen van een koude kermis thuis, de nabeschouwing werd een rouwzitting met een echte voetballer die op weg was de keiharde waarheid te vertellen, een sportjournalist die zichtbaar plezier had in de 1-11 stand en een zogenaamde zaalvoetbaldeskundige, die zelf nooit op niveau heeft gezaalvoetbald. En dit gedoe in het zaalvoetbalgebeuren is de oorzaak van de prestaties van het Surinaamse zaalvoetbalteam: een dikke portemonnee als zaalvoetbaltrainersdiploma. Wij denken dat het in Suriname verboden moet worden om Suriname internationaal te schande te zetten. Dat moet gelden voor allerlei mensen die op staatskosten op dienstreis en internationale trainingen gaan doen, maar in hun land niets veranderen daarna. Maar dat geldt ook voor allerlei sporters die er een plezier in schijnen te hebben om paspoort na paspoort vol te laten stempelen op andermans kosten, maar niets voor het land presteren. Vooral in het voetbal moet nu voorzichtig worden omgegaan met het Natio-teneu, het moet niet worden vervuild met beschamende prestaties als de 1-11 tegen Panama. Landen weten van tevoren wat de resultaten ongeveer zullen worden. En als de landen zwak zijn dan weten ze op voorhand dat ze grote verliezen gaan lijden. In die gevallen zeggen we dat je dan niet moet gaan om je land te schande te zetten. Met grote cijfers verliezen heeft alleen maar in 1 geval zin: als er gebouwd wordt aan een zeer jong team, waarvan het voor iedereen zichtbaar is dat over een paar jaren je mannen hebt die de game gaan beheersen. Dan heeft verliezen wel zin. Maar dat is nu met uitgebluste en grootbuikige sporters geen zin. Wat we kwalijk hebben genomen is dat de zaalvoetbalbond de amateurs heeft gestuurd om te gaan boksen met Mike Tyson. Dat doe je gewoon niet, je beschermt de jongens die ongetrainde amateurs zijn. De jongens zelf zijn net het achtereind van je weet wel wat, omdat ze op reis gaan, ze gaan met open vizier naar het front als kanonvlees. Dat is ook dom. Maar de schade is dan aan het land. Wat opmerkelijk is dat er totaal geen vut, motivatie, inzet, trots en zelfrespect uitging van Surinaamse zijde. Het hoogtepunt van Surinaamse zijde was een overtreding van Satromedjo, daar pas voelde je voor een seconde een emotie. Er was geen inzet, geen persoonlijke klasse, en geen technische improvisatie.

Opvallend, het Surinaamse team bestaat uit dikke zware jongens, niet flexibel, niet mobiel en uit magere jongens die nog spiermassa moeten opbouwen. Op gegeven moment denken wij dan dat het de schuld van de slager is dat we zulke magere Surinamers op een toernooi zien; je wordt jaloers als je de spelers van Haïti ziet. Het is de schuld van de slager, omdat een kilo steak dicht bij de SRD 130 kg per kilo kost. Hoe wil je dan weer sterke jongens in je team zien? Wat we hebben gezien, is het resultaat van goedkoop junkfood (de dikke jongens) en Top Ramin met een eitje of een saucijsje (de magere jongens). Het futsal team van Suriname is dus ook het resultaat van het economisch wanbeleid van de regering Bouterse de afgelopen jaren. Steak is het recept om in de regio spiermassa op te bouwen, dijen die exploderen. En de gemiddelde Surinamer kan geen steak eten, het is door toedoen van de regering Bouterse te duur geworden. Het resultaat is 1-11 tegen een Panama. Maar dat alles is van tevoren bekend, en wij vinden dat je dan niet gaat om een kotig’go te nemen. We herinneren ons dat we eerder hier geschreven hebben dat zaalvoetbal het echte voetbal enorm hindert. Het onechte ding hindert het echte ding, dat is veldvoetbal met echte WK’s, EK’s en Copa America. Om zaalvoetbal en kleine veld copa hebben jongens de nationale selectie gelaten. Een paar rijke mensen hebben clubs en wedijveren met elkaar, arme sloebers die voetballen, laten dan hun club in de Topsectie en Natio en gaan vlak naast in NIS zaalvoetbal spelen. Zaalvoetbal is in Suriname meer hip dan veldvoetbal, het vrouwelijke publiek trekt ernaar toe, denkende ‘dit is dat ding’. Zaalvoetbal is de vijand van veldvoetbal in Suriname en dat hebben we gehekeld. In veldvoetbal heb je nog teams die in de jeugd investeren, bij zaal worden arme jongens die in de veldvoetbalclubs zijn klaargestoomd tegen een paar biljetten per avond geronseld om wedstrijden te spelen. Er wordt totaal niet in de jeugd geïnvesteerd en de zaalvoetbalbond vindt dat ook niet nodig. Men is meer geïnteresseerd in het kassa-rinkelend feest van de finale met brassband, majorette en liveoptredens. Zaalvoetbal is in Suriname geëscaleerd en het bewijs daarvan is dat het een concurrentiestrijd zelfs met Natio is aangegaan en die strijd heeft gewonnen. Daaraan is nu eindelijk een eind gekomen, nu hebben we echte voetballers die in Natio zitten: profs met als basis Nederland, waar zaalvoetbal ook bestaat maar zijn plaats kent en niet eens in de buurt komt van veldvoetbal. Zaalvoetbal is foute boel in Suriname, omdat het het accent van voetbal verlegt. Er is geen structuur behalve een compa. Er is geen visie, dus geen groei en ook geen niveau. Het resultaat is een team zonder niveau en een trainer met oorbellen…die na 1-11 om de oren nog high fives uitdeelt. We zeggen dat burgers zichzelf privé mogen laten vernederen als ze dat leuk vinden, maar doe dat niet met ons Suriname. We hopen niet dat bij deze trip de staatskas is belast, want dit is echt met dollars over de balk gooien. Heel passend is door de sportcommentator Brandon, die een echte voetballer is geweest, maandagavond gezegd dat er niets positiefs voor Suriname was te melden in deze wedstrijd. En dat tegen Mexico die ook enkele maten groter is dan Suriname, het een heel, heel moeilijke horde wordt. Wat zijn we eigenlijk daar in Guatemala gaan zoeken? Duizenden dollars besteden om je land te vernederen? Nu protesteren we wel hiertegen, vooral tegen het bezoedelen van het mooie tenue, waarin Donk, Biseswar, Leerdam, Abena, Becker en Cherry nog moeten uitkomen begin juni.              

error: Kopiëren mag niet!