Er is in de samenleving commotie ontstaan nadat de Franse ambassadeur de alarmbel heeft doen rinkelen over de komt van Haïtianen via Suriname naar Frans Guyana. Waar het luchtruim van Suriname voor personenverkeer dicht blijkt te zijn, schijnt dat er toch grote groepen Haïtianen recent nog het land zijn binnengekomen. Er zouden ondernemers met het binnenhalen van de Haïtianen zijn betrokken en die zouden grote sommen geld hebben gemaakt met het transport van deze mensen. Welke vliegmaatschappij op de Surinaamse internationale luchthavens heeft geland moet nog worden bekend gemaakt. Het schijnt in de eerste plaats dat hier een aantal functionarissen in Suriname betrokken zijn geweest met het schenden van de sluiting van het luchtruim in Suriname voor personenverkeer. Onderzocht moet worden hoe het kan dat de Haïtianen toch door de douane/mp konden gaan terwijl het binnenkomen van Surinaams territoir onmogelijk is. Of was de douane in het geheel niet aanwezig? Hoe is men dan op de luchthaven kunnen aankomen en naar buiten gaan. Is er misbruik gemaakt van onbeheerde luchthavens? Wat is de rol van de NV Luchthavenbeheer in deze zaak? Hebben zij ook niet enige jurisdictie over de luchthaven? De hele zaak van de komst en eigenlijk de transit van Haïtianen via Suriname riekt naar oneigenlijke zaken die zich hebben voorgedaan. We weten hoe mensenhandelaren grote sommen geld maken door vluchtelingen in alle categorieën te vervoeren naar een punt van bestemming. Deze vluchtelingen worden op verschillende punten door vervoerders opgepikt en verder ‘begeleid’ totdat men de uiteindelijke bestemming heeft bereikt. We kennen uit het verleden en in het recente heden dat Haïtianen hiernaartoe kwamen om arbeid te verrichten. Velen zijn gebleven en zijn heel goed geïntegreerd in de Surinaamse samenleving. Ze namen ook de Surinaamse nationaliteit aan. De Haïtianen zijn over het algemeen actief in de agrarische sector. Tijdens de vorige regering zijn veel Haïtianen en Cubanen naar Suriname gehaald. Het verhaal ging toen dat deze mensen waren gehaald zodat ze met een ID-kaart zouden kunnen stemmen op de NDP. Of het de bedoeling is dat de mensen dan op den duur door zouden trekken naar Frans-Guyana en Frankrijk of de USA is niet bekend. We hebben wel gezien dat Cubanen massaal hebben getracht om via Guyana de oversteek te doen naar de USA. In Suriname is nooit onderzocht hoe de organisatie van de komst van deze Haïtianen en Cubanen is gegaan. Hebben ze bedragen betaald? Wat is de betrokkenheid van de Surinaamse functionarissen en eventueel mensenhandelaren? Dezelfde vragen moeten worden gesteld met betrekking tot de influx en de doorvoer van de Haïtianen via Suriname naar Frans Guyana. Het verhaal van de mensensmokkel is heel actueel in het internationale nieuws. De blauwdruk ervan is ettelijke keren bij herhaling behandeld in verschillende documentaires en op het wereldnieuws. Het komt over het algemeen voor de mensen die op de vloer zijn in het land van herkomst de zaken organiseren zoals het ronselen, het opstrijken van bedragen en het regelen van het transport. In het doorvoerland en het land van bestemming zitten er meestal ook mensen die ter plekke wonen maar afkomstig zijn uit het land van herkomst. Het zijn over het algemeen personen die het kapitaal hebben om transport te betalen en functionarissen om te kopen. Ergens in het traject worden er ook valse documenten opgemaakt zoals paspoorten, verschillende visa en nu zijn er andere voorwaarden bijgekomen als coronatesten en straks misschien ook vaccinatiepaspoorten. Nu blijkt dat in het geheel van de Haïtianen er valse bewijzen van PCR-testen betrokken zijn. De vraag rijst wie deze valse bewijzen heeft overgelegd. Er is de naam van een lokale ondernemer genoemd die afkomstig is uit Haïti en de persoon heeft een persconferentie belegd om zijn naam te ‘clearen’. Helaas moeten wij constateren dat ondanks hij de Surinaamse talen behoorlijk machtig is, hij met een verweer tegen het geheel geen indruk heeft gemaakt en niet overtuigend naar voren is gekomen. De huidige Surinaamse regering heeft een duidelijk standpunt ingenomen tegen de internationale en de grensoverschrijdende criminaliteit en de mensenhandel en mensensmokkel. We wensen een heel goede samenwerking met Frans-Guyana en Frankrijk, maar het blijkt dat de oosterburen meer of uitsluitend last hebben van ons dan wij van hun. Dat geldt voor de vervuiling met kwik, illegale handelingen op de grensrivier, criminaliteit en het wegvluchten naar Suriname en nu blijkt ook illegaal personenverkeer en in het bijzonder mensensmokkel/mensenhandel. Deze scheve verhouding zal een druk leggen op de samenwerking en zal deze daardoor uitsluitend beperkt zijn straks tot de oplossing van de grensvraagstukken. Daardoor zal de economie niet echt veel kunnen profiteren in de vorm van Franse investeringen. Op deze regering rust, vanwege haar ‘stance’ tegen de crime, niets anders dan deze zaak grondig te onderzoeken en de schuldigen te straffen, zodat het ook internationaal duidelijk wordt dat met mensenhandel in Suriname niet valt te sollen. Suriname moet oppassen als er geen maatregelen worden getroffen, want het zal kunnen leiden tot weer een downgrading door de USA regering wat betreft de trafficking in persons. Mensenhandel is onder andere het werven, vervoeren of verhandelen van mensen tegen hun wil met als doel seksuele uitbuiting, arbeidsuitbuiting of een andere vorm van uitbuiting. Dit is meestal geen mensensmokkel, omdat dat, in tegenstelling tot mensenhandel, wél op verzoek van de gesmokkelden gebeurt. Mensensmokkel is een term die wordt gebruikt voor het onwettig en georganiseerd smokkelen van mensen over internationale grenzen heen. Vaak handelen mensensmokkelaars om financieel gewin. Hoe meedogenloos mensensmokkelaars zijn blijkt uit de duizenden vluchtelingen die in de Middellandse Zee of in de Sahara zijn gestorven.
