De afgelopen 50 jaar heb ik gemerkt, dat het denken van witte Nederlanders aan de top van organisaties, politieke partijen en bedrijven over Surinaamse Nederlanders niet echt veranderd is. De meeste organisaties, politieke partijen en bedrijven willen geen Surinaamse Nederlanders in de managementteams en op verkiesbare plekken `verkiezingen van de Tweede Kamer` hebben. Hoe komt dat? Deze vraag moeten de organisaties, politieke partijen en bedrijven beantwoorden.
Surinaamse Nederlanders zijn goed geïntegreerd in de Nederlandse samenleving. Zij spreken en schrijven het Nederlands goed. Zij kennen de Nederlandse cultuur en geschiedenis ook goed.
Dat is ook niet verwonderlijk. Suriname is eeuwenlang een kolonie van Nederland geweest. In de tweede wereldoorlog hebben de Surinamers ook meegeholpen om de Duitsers te verslaan. Vanaf de jaren 50 en 60 van de vorige eeuw begonnen de Surinamers zich in Nederland te vestigen.
Op 25 november 1975 is Suriname onafhankelijk geworden. Op dat moment woonde ik in Nederland. Onbegrijpelijk vond ik de handelswijze van de Surinaamse onderhandelaars. Nederland onder leiding van Joop den Uyl (Partij van de Arbeid), had de Surinaamse samenleving als een goede huisvader moeten beschermen. Dat is niet gebeurd. Nederland had van de Surinaamse delegatie moeten eisen, dat Suriname eerst hun huiswerk goed moest maken en goed moest nadenken hoe Suriname gemanaged zou worden. Denkt u aan het maken van het ondernemingsplan van een op te richten bedrijf. Nederland heeft Suriname onvoorbereid achtergelaten. Een kleine groep van de Surinamers die onafhankelijk wilde worden op 25 november 1975 stond niet in verhouding met de wens van de meerderheid van de Surinaamse bevolking. De meerderheid wilde dat de zaken goed geregeld moesten worden. Denkt u aan o.a. AOW voor de ouderen, wegen en bruggen bouwen, onderwijs, gezondheidszorg. De Nederlandse regering zag hun kans schoon en heeft de Surinaamse regering knollen voor citroenen verkocht. En wie is de dupe geworden? U raadt het al: het Surinaamse volk.
Anno 2021 zien vele Surinaamse Nederlanders dat het denken van de witte machthebbers niet is veranderd. Een groot percentage van de Surinaamse Nederlanders wil niet de moeite nemen om te gaan stemmen. Zij zijn teleurgesteld, dat hun stem niet wordt gehoord. Enkele Surinaamse Nederlanders hebben in de Tweede Kamer gezeten, maar hebben hun stempel niet op het beleid kunnen drukken. Op de lijsten van de meeste politieke partijen staan de meeste Surinaamse Nederlanders al jaren op onverkiesbare plekken. Bij de verkiezingen in 2017 is geen enkele Surinaamse Nederlander gekozen. De politieke partij DENK is gegroeid naar een echte multiculturele partij, die opkomt voor de belangen van alle Nederlanders. Op deze lijst staan 3 Surinaamse Nederlanders, waarvan één Surinaamse Nederlandse vrouw op een verkiesbare plek.
Na deze analyse wil ik de Surinaamse Nederlanders, die niet naar de stembus willen gaan, oproepen toch te gaan stemmen. Er zijn in totaal 37 Surinaamse Nederlanders op de lijsten van politieke partijen. Stem Slim!
Dennis Lapar
Directeur van Stichting FinanceSuriname
