Prof. dr. Martinus Albert Vrede

Geen kalme reis, wel een behouden aankomst

Volk van Suriname, als vriendinnen en gerenommeerde uitvaartverzorgers hebben wij met weemoed gekeken naar de uitvaart van Prof. dr. Martinus Albert Vrede, onze Albert. Crisma en ik hebben jaren met Albert gewerkt en een goede vriendschap gehad. Het doet ons daarom pijn te moeten zien, ervaren dat zijn laatste reis op deze wijze vorm heeft gekregen. Suriname was in rouw om het verlies van één van haar grote zonen. Er is besloten om Prof. dr. Martinus Albert Vrede, onze Albert, een uitvaart met staatseer te geven. Wat voor ons en u een dag moest zijn van liefdevol wegdragen van een geliefd persoon werd een complete drama. Voor de buis gekluisterd en naar mate de uitvaart verliep bekroop ons het gevoel dat wij naar een uitvaart keken welke geen schoonheidsprijs verdiende.

Prof. dr. Martinus Albert Vrede, een Surinamer in hart en nieren, die zich jaren lang heeft ingezet voor de Surinaamse gemeenschap heeft dit niet verdiend. Zijn uitvaart had eervol, piëteitsvol en met respect moeten plaatshebben. Een uitvaart vraagt een goede voorbereiding, afstemming met diverse partijen en op de dag van de uitvaart een goede begeleiding. Wat schetste onze verbazing; tijdens het volgen van de uitvaart via de livestream kwam steeds naar voren dat de uitvaart niet piëteitsvol verzorgd was. Als wij het hebben over SOSO LOBI (alleen maar liefde) was dit verre weg te zoeken. Wat in herinnering een goede afsluiting moest zijn van de uitvaart c. q crematie van Prof. dr. Martinus Albert Vrede, werd een fiasco. Het ergste moment van de uitvaart was dat de zaag en hamer te voorschijn werden gehaald om de uitvaartkist op maat te maken, zodat deze paste in de crematieoven. Vervolgens werd er gebeukt op de kist, gewrikt aan de schroeven om uiteindelijk deze met de hamer de oven in te slaan. Een oorverdovend geluid, een akelig beeld welke altijd gebrand zal zijn op onze netvliezen. De zonen van Herman Daad hadden niet de beschaafdheid kunnen opbrengen om op tijd aanwezig te zijn voor identificatie van het stoffelijk overschot, zodat de crematie op tijd mocht plaatsvinden. Is dit een uitvaart met staatseer? Alles wat vooraf gezegd is en ten uitvoering is gebracht vervalt o. a. door deze handelingen in het niets.

Kortom, degenen die hiervoor verantwoordelijk waren dienen bij zich zelf te rade te gaan en hun excuus aanbieden aan het Surinaamse volk. Zo gaan wij niet om met één van onze grote zonen die zich meer als 40 jaar ten dienste heeft gesteld voor land en volk, jullie goeroe, raadsman, adviseur zoals werd medegedeeld tijdens diverse toespraken. Zoals een Surinaams gezegde luidt; dede suma no abi makti, de doden hebben geen macht, bleek wel weer. Wij realiseren ons dat hij van schaamte zich letterlijk uit de voeten had gemaakt en geen deelgenoot hiervan zou willen zijn.

Onze Albert was de rust zelve, een man die niet van djoegoe djoegoe, gedoe hield en zeker niet op zo’n bijzonder moment. Wij gaan ervanuit dat een uitvaart op een piëteitsvolle wijze gebeurt, belangstellenden en organisaties hun taak en plaats kennen. Niets bleek minder waar. Hopelijk dat er in de toekomst op een respectvolle wijze wordt omgegaan met een overledene zodat nabestaanden geen pathologische rouwverwerking tegemoet gaan.

Wij zullen hem missen. Prof. dr. Martinus Albert Vrede, onze Albert, zal voor altijd in onze harten voortleven. Als goede vriendinnen vonden wij het belangrijk dit tegengeluid te laten klinken.

Leny Oostwoud – directeur Uitvaartorganisatie Een Laatste Groet te Amsterdam,

Crisma Henriquez Ramirez – directeur Begrafenis Onderneming Señorial te Curaçao

error: Kopiëren mag niet!