‘Bushouders door koersontwikkeling met de handen in het haar’
Suraj Sahadew-Lall, voorzitter van de Coöperatieve Vereniging voor de Ontwikkeling van het Surinaams Openbaar Vervoer (Vosov), veegt tegenover de redactie van Dagblad Suriname de vloer aan met het gevoerde beleid inzake het Nationaal Vervoer Bedrijf (NVB). Hij is op 23 augustus vorig jaar door de toenmalige NVB-directeur Guno Robertson benoemd tot lid van de raad van commissarissen bij het staatsbedrijf. Sahadew-Lall ziet graag dat de president ingrijpt in de problemen binnen het openbaar vervoer. Volgens hem is het NVB ‘erg zwak georganiseerd, met een zwakke directie die niet proactief inspeelt op maatschappelijke issues, zoals stakingen en onrust bij de bushouders’. ‘Ik had een voorstel gedaan om SRD 3.000 tot SRD 4.000 compensatie ter beschikbaar te stellen voor bushouders ten tijde van de koersfluctuaties. Tot nog toe hebben NVB-bushouders een aanpassing van 25 procent gehad.’
‘Er is flink gerommeld met staatsmiddelen’
Sahadew-Lall stelt dat ‘er flink gerommeld is met staatsmiddelen’. ‘Er moet een onderzoek komen van de Centrale ‘s Landsaccountantsdienst voor een beter financieel overzicht van het bedrijf. Juiste cijfers zijn niet beschikbaar. Bushouders met contracten zijn thuis gezet en leveren zonder contracten diensten. Hoe verantwoord is het nog? Er wordt flink gerommeld met contracten van bushouders en boothouders. Er is geen wetgeving hieromtrent. Stakingen zijn op komst en in voorbereiding door bushouders. Er is geen proactieve rol van de directie en het ministerie van Transport, Communicatie en Toerisme om stakingen en onrust te voorkomen.’
‘Hoe productief werkt het ministerie van Transport, Communicatie en Toerisme?’
Sahadew-Lall zegt ook dat het beleid inzake openbaar vervoer vanuit het ministerie niet duidelijk is. ‘Het NVB wordt jaar in jaar uit geleid met subsidies, de huidige directeur die pas benoemd is, gaat door met een salaris van US$ 4.500, hetgeen de vorige directeur ontving als salaris. Hoe productief wordt er gewerkt vanuit het ministerie van Transport, Communicatie en Toerisme? De regering geeft toch aan dat er gewerkt wordt aan bezuinigingsmaatregelen voor staatsbedrijven.’
De Vosov-voorzitter schetst vervolgens een financieel plaatje van het NVB: met 170 personeelsleden heeft het NVB op jaarbasis SRD 12 miljoen aan salariskosten. ‘De operationele kosten bedragen SRD 65 miljoen, aan gebouwen en constructies is het NVB SRD 45 miljoen kwijt. Hoe verantwoord is het tot nu toe?’ Er is volgens Sahadew-Lall tot vandaag de dag geen gespecificeerd overzicht van de kosten beschikbaar.
‘President-commissaris NVB kan geen beleid uitstippelen’
Sahadew-Lall stelt verder dat de huidige president-commissaris, Anand Pherai, ‘geen beleid kan uitstippelen ten aanzien van bezuinigingen op directiesalarissen’. ‘Hij was ook lid van de raad van commissarissen ten tijde van de NDP-regering en nu namens de Abop president-commissaris.’ Fariyal Renfurm, dochter van vicepresident Ronnie Brunswijk, werd afgelopen januari benoemd tot directeur van het NVB. Zij was in augustus 2020 benoemd tot president-commissaris van het NVB. Deze functie wordt nu dus ingevuld door Rudisa-topman Pherai, die als enige behouden werd in de raad van commissarissen.
‘Subsidie van de Staat wordt consumptief ingezet, niet productief’
Sahadew-Lall herhaalt dat er geen beleid is en dat het daarom mis gaat met het openbaar vervoer in Suriname. ‘Er is geen beleid inzake hoe de sector winstgevend gemaakt kan worden gemaakt. Subsidie van de Staat wordt consumptief ingezet in plaats van productief, zonder enig stappenplan naar winstgevendheid. Leidinggevenden bij verschillende instituten, van minister tot onderdirecteuren, presteren niet productief gericht met meetbare resultaten voor de samenleving. Er wordt niet optimaal gepresteerd.’
Bushouders zijn volgens hem ‘diep teleurgesteld in de huidige aanpak en zien nog geen duurzame oplossing voor zichzelf als klein ondernemer’. ‘Hoe lang zal het nog zo blijven? Gezien in het kader van de huidige situatie, met onder andere bezuinigingen, kan er liever een einde komen aan het bestaan van NVB. Indien er geen winstgevendheid plaats kan vinden binnen het bedrijf dan kan het geheel beter worden geleid vanuit een ministerieel directoraat. Particuliere bushouders met 1.350 vergunningen worden geleid vanuit de Dienst Openbaar Vervoer en een bedrijf met 170 gehuurde bussen heeft een totaal aan subsidies van ca. SRD 111 miljoen op jaarbasis, inclusief alle kosten voor onder andere lonen, gebouwen, et cetera.’ Tot slot stelt Sahadew-Lall de vraag: ‘Gaat de minister kiezen voor een consumptieve werkwijze of een productieve werkwijze?’
PK
