“We voelen ons in een hoek gedrukt”
Een burger van het land heeft al een poos de taak op zich genomen om een luisterend oor te zijn voor de personen op straat, die vaak het etiket ‘dakloze’ of ‘zwerver’ opgespeld krijgen. Petrusie Madjerin kamt en knipt de haren van de mannen, die onder de amandelbomen aan de Waterkant de schaduw als enige stabiele factor in hun leven hebben. Met de Surinamerivier op de achtergrond schept dat een rustgevend beeld, maar niets is minder waar. De mannen zijn verhit en geïrriteerd dat zij als bedelaars en zwervers worden behandeld. “Al een jaar wachten we op onze ID-kaarten”, zegt één van de mannen. Hij zegt op zijn bankrekening SRD 7.000 te hebben, maar er niet bij te kunnen omdat hij zonder een ID-kaart geen bankzaken kan doen. “Ik word als een junk behandeld, terwijl ik dit land heb gediend.”
Niet serieus
“Velen van ons hebben geen verzekeringskaarten en sommigen zijn hun identiteitskaart kwijt. Vanwege onze omstandigheden worden wij niet serieus genomen en wordt niet naar ons geluisterd bij desbetreffende instanties. We voelen ons in een hoek gedrukt”, laat een ander weten. Petrusie vult aan: “Sommigen hun geld, zoals AOV, wordt op de bank gestort, maar ze kunnen het niet opnemen, omdat zij hun pasje kwijt zijn of geen ID-kaart bezitten of geen geld bezitten om een ander pasje te maken.”
Bescherming en faciliteiten
Volgens Petrusie is de bovennatuurlijke bescherming van God voelbaar voor de groep. Daarmee bedoelt ze dat onder de personen die leven op straat het coronavirus niet heeft toegeslagen. “We hebben onze handen gewassen waar we kranen tegenkwamen. Ik dacht dat instanties ons zouden voorzien van mobiele badkamers en toiletten voor onze hygiëne, en toch hebben wij het volgehouden. Soms slapen we met zijn tienen onder een dak.”
Tussenpersoon
De groep vraagt om een tussenpersoon vanuit de instanties, die de belangen van deze mannen op een eerlijke en rechtvaardige manier kan behartigen, zodat zij iemand hebben, die hen kan helpen met hun noden en problemen. “Want al zijn wij dak- en thuislozen of zwervers, wij zijn medeburgers van deze natie”, stelt Petrusie als beschermvrouwe namens de groep. Petrusie praat in de ‘wij vorm’, omdat zij zich vereenzelvigt met de personen. “Bij God is er geen aanzien des persoons, want wij zijn kinderen van één Vader. Daarom praat ik in de ‘wij’ vorm.” Zij doet een beroep op de huidige president om samen mee te denken met de groep. Petrusie staat open voor een gesprek om te komen tot een oplossing. Momenteel behartigt zij de belangen van meer dan 20 personen, die op straat leven. “Ze zwerven”, zegt ze tot slot.
RB
