What’s in a name…

Als de president van Suriname, Z.E. Ch. Santokhi,  in plaats van “aan Jezus Christus” gezegd had: “we dragen dit land op aan de Almachtige /of aan God”, zou niemand een probleem van hebben gemaakt en waarschijnlijk juist lovend zijn geweest over zijn Godvruchtheid.  Nu echter zijn in het bijzonder de niet-Christenen verbolgen omdat zij hun godsdienst achtergesteld, zelfs gedesavoueerd vinden. Blijkt hieruit dus in elk geval, dat men gevoelig is voor de aan een religie verbonden naam, waarmee de Schepper wordt aangeduid. Dit weerspiegelt het denken dat er een verschil zou zijn tussen de denominaties aangaande de Ultieme Scheppende Energie; dat door het gebruik van een specifieke naam een verschil zou zijn tentoongespreid tussen de Schepper van de ene godsdienst en die van de andere (dus een verschil in Scheppers). Anders zou men niet boos worden. Er zou geen reden hiertoe zijn indien men geen verschil zou achten en men alle godsdiensten daadwerkelijk gelijk zou beschouwen, zoals men dit pretendeert te doen. 

Ik ben niet in de mind van de president, maar ik ben van overtuigd dat hij vanuit de hindoeïstische visie heeft gesproken, in welk geval er niets mis mee is om het land op te dragen aan Jezus Christus. Immers, het hindoeïsme staat voor eenheid in verscheidenheid zoals vervat in de alom bekende en veel gebezigde Vedische hymne: “ Ekam Sat Viprah, bahudhậh vadantie”(het Werkelijke is één, de wijzen noemen Het met verschillende namen en in verschillende manifestaties). Deze convictie etaleert het geloof in één enkele schepper ongeacht de diverse menselijke aanduidingen en voorstellingen van de Schepper, de stellingname van gelijkwaardigheid, de grootsheid van deze levensfilosofie. Hoe u ook de Almachtige noemt, in welke vorm, in welke sekse u Hem/Haar ziet en gedenkt, maakt absoluut niets uit en mag  nimmer een rede tot twist zijn.  Dus of u de Schepper, Jezus, De Vader van Jezus, JEHOVAH, Ram, Krishna, Allah, God, Lakshmie, Durga, JHWH, de Scheppende Oer-energie Brahma, Jan of Klassie wilt noemen, of in een boom, auto of pilaar of in een dier wilt zien, maakt niets uit.  (Zie al mijn artikelen en lezingen waarin ik dit als inleiding noem en ook bespreek).  

De Hindu heeft geen probleem mee om in zijn gebedshuis (mandir) te zingen: Ishvar Allah tere naam, sab ko sammat de Bhagvan” (Ishvar en Allah zijn  enkel verschillende namen van U, moge u allen gelijkgericht denken verschaffen). Gelijk ook Shakespeare schreef: “Whats in a name. That which we call a rose, by any other name would smell as sweet” : de roos zal even heerlijk blijven ruiken, ook bij elke andere naam die je eraan geeft. 

Gevolgtrekking is dus nu, dat indien de president de toekomst van het land aan bijvoorbeeld Krishna of Allah zal opdragen, de belijders van andere religiën, hun godsdienst niet gedesavoueerd moeten zien.

Suriname is voorbeeld stellend op religieus vlak: mandir, kerk en moskee kunnen naast elkaar worden gebouwd en gelovigen van verschillende overtuigingen vieren zeer overtuigd elkaars hoogtijdagen. Echter dreigt dit beeld bedoezeld te worden. Vele voorgangers praktiseren jammerlijk niet wat zij o.a. tijdens interviews en interreligieuze bijeenkomsten prediken.

Jammer wederom te moeten constateren, zoals ik ook eerder schreef, dat de mindshift heel vaak ontbreekt. In de eigen kring thuis, in besloten appgroepen etc. blijkt een heel andere boodschap, een zeer beperkt denken, een maatschappelijk destructieve houding. Gevoed door onwetendheid, versluiering van de ratio, wordt het verheven inzicht van weldenkenden afgekraakt.

Belijders worden dan ook vaak verkeerd voorgelicht. Zij worden opgejut, met als gevolg, zoals nu het geval is, de misvatting van de roep om correctie; terwijl er niets te corrigeren is.

De president is een Hindu. Moge allen van het volgende goed doordrongen raken. Een Hindu die de Almachtige bij namen noemt welke door andere overtuigingen worden gebruikt, discrimineert niet, verloochent zijn religie niet, maar geeft juist blijk van verheffend denken conform het hierboven genoemde, allen verbindende éénheidsdenken van het hinduïsme, dat als enige levensfilosofie aangemerkt wordt als zijnde een wijsbegeerte die al het overige in zich herbergt. Deze vredesvolle alomvattendheid van de essentie van het hinduïsme is zeer treffend door filosofen als volgt verwoord: “wat je elders vindt, vindt je ook hier…wat je hier vindt, vindt je nergens”.  Moge allen dit zeer indachtig, vredig voortgaan…Shalom.

Pandit drs. Purushottam Rob Sitaldin (Bedrijfseconoom/Hindupriester/Filosoof)

President Hindu Scientific Intercultural &-Religious Institute The Netherlands. 0031(0) 6 25 15 95 25

error: Kopiëren mag niet!