“IMF gaat Suriname niet ontwikkelen”
Op woensdag 13 januari is het concept herstelplan vrijgegeven aan de maatschappelijke groeperingen. Biedt dit herstelplan een perspectief voor betere tijden voor elke Surinamer? Volgens de oud-minister en ingenieur Richard Kalloe is er sprake van de typische politieke mentaliteit en aanpak waardoor de ontwikkeling, waar een ieder naar uitkijkt, geen automatisch fenomeen wordt. “IMF gaat Suriname niet ontwikkelen. We zien dat IMF altijd de schuld krijgt, de reden waarom het altijd misgaat met IMF is gelegen in het feit dat landen niet in staat zijn om hun land te ontwikkelen. Ook de Surinaamse regeringen hebben vanaf 1975 het niet op zich kunnen nemen om het land te ontwikkelen”, accentueert Kalloe in gesprek met Dagblad Suriname.
De oorzaak ligt naar zijn zeggen in de incompetentie, een gebrek aan the right man on the right place, om nepotisme en corruptie te kunnen handhaven. “We hebben ons gered met natuurlijke hulpbronnen maar dat gaat niet meer gebeuren, ook niet met de olievondst waarvan mensen dromen dat het ons zal redden. Dus je moet naar IMF stappen voor hulp op monetair- en begrotingsgebied, maar je gaat zelf het werk moeten doen.”
Een ander factor wat stagnerend werkt, is dat Suriname in handen ligt van de ambtenaren. Kalloe beschrijft dat als “een regering door ambtenaren voor ambtenaren en van ambtenaren”. Hij vindt dat ambtenaren geen kaas hebben gegeten van investeren waardoor het herstelplan ook niet veel zal opleveren. Kalloe plaatst eveneens zijn kanttekeningen over de cijfers in het herstelplan. “Er staat in het herstelplan dat elk jaar door de particuliere sector voor US$ 600 miljoen geïnvesteerd wordt, hoe komt men aan dit cijfer? Als je US$ 600 miljoen investeert dan zouden we een economische groei van 6% hebben, dat is gigantisch.”
Kalloe vermeldt erbij dat de 140 projecten uit het herstelplan grotendeels bestemd zijn voor de publieke sector waarmee niet veel deviezen binnengehaald kunnen worden, en waarmee werkgelegenheid niet als zodanig geschapen wordt. Kalloe die zijn ogen niet sluit voor de realiteit, stelt dat ook nadat IMF wat geld vrijmaakt er geen wonderen zal gebeuren omdat politici vroeg of laat te maken krijgen met het nyang-dringi-prisiri syndroom. Dat schept uiteraard geen ruimte voor saneren en investeren. “En als je niet saneert, kan je niets doen. Wat wij doen is water naar zee dragen”, aldus Kalloe.
