Het Conservatorium Suriname tijdens de Covid-19 pandemie

De gevolgen van de pandemie zijn ook niet voorbij gegaan aan het Conservatorium Suriname. Voor het beroepsopleidingsinstituut voor muziekdocenten en muziekuitvoerders/artiesten waren enkele zaken niet meer als vanouds mogelijk. Om maar enkele te noemen: het uitvoeren van de stage binnen het formeel onderwijs gelet op de sluiting van scholen en de maatregelen tegen het samen zingen, het persoonlijk onderricht op het instrument met daarbij student en docent die technische aanwijzingen verstrekt waarbij resultaten sneller effect hebben in een situatie waarbij beide personen fysiek aanwezig zijn, en de lessen zoals Koorpracticum en Ensemble waarbij er een groot aantal studenten tegelijk aanwezig is. Ook de stage van de uitvoerders, de toekomstige artiesten, in de vorm van optredens voor publiek is tot nu toe niet mogelijk. De branche waarin onze uitstromers hun dagelijks brood zullen verdienen heeft het zwaar: optredens van bands zijn nog niet fysiek mogelijk, koren kunnen niet repeteren en optreden, en wat verder heel belangrijk is: de dienende functie van de artiest aan de gemeenschap is zo goed als stil komen te liggen. Van de ene op de andere dag werd de mensheid geconfronteerd met drastische wijzigingen in haar beleving van het menszijn. De psychische effecten op menselijke gemeenschappen, zowel nationaal als internationaal, zijn merkbaar. Artiesten zien het nu bijna niet meer zitten. Desondanks mogen we als instituut blij zijn dat er nog jongeren zijn met hoop voor de toekomst, jongeren die zich hebben aangemeld voor verschillende studies aan ons instituut. Iemand met artistieke neigingen laat zich namelijk niet tegenhouden door een pandemie.

Wij verkeren in de gelukkige omstandigheid dat de salarissen van onze docenten door de overheid worden betaald. Wij ontvangen dus op die manier subsidie van de overheid. Onze studenten betalen per collegejaar inschrijf- en collegegeld, waarbij ons instituut zich dient te houden aan de instructies in deze van het ministerie van Onderwijs en Cultuur m.b.t. de hoogte van de bedragen. De benodigde subsidie vanuit de overheid voor onze operationele kosten is echter al enkele jaren niet aan ons toegewezen. Dat maakt de planning op lange termijn door de directie niet mogelijk. Het regelmatig onderhouden en vervangen van benodigde leermiddelen krijgt geen kans.

Het zangonderwijs door docenten uit Nederland werd al enkele jaren online verzorgd. Het aantal vakken dat online verzorgd wordt tengevolge van de huidige pandemie is op het Conservatorium Suriname toegenomen. De aanpassing van onderwijsvormen was voor ons instituut niet vreemd. Ons docententeam heeft de handen in elkaar geslagen om degenen die nog niet ready waren voor het online lesgeven bij te staan. De avondklok belemmert ons niet om conform het lesrooster bepaalde vakken online te blijven verzorgen. Voor enkele vakken blijft het echter nog een uitdaging om effectief de lessen te verzorgen en te volgen. De hoge tarieven voor het beschikken over goed en snel internet baren ons zorgen, evenals de hoge bedragen die moeten worden neergeteld voor het beschikken over een redelijk goede laptop. Je zou verwachten dat onze overheid voor het onderwijs uitzonderingen zou maken voor betaalbaar internet, laptops, computers en smartphones. We maken immers als land een onverwachte snelle digitale ontwikkeling mee. Hopelijk maken zowel docenten als studenten die overheidsondersteuning op korte termijn mee.

Gelet op de geringe inkomsten als instituut is het een constante strijd om kwalitatief goed onderwijs te blijven aanbieden. Bij onze examens in november 2020 hebben wij ondersteuning gehad van enkele bedrijven en personen die ons instituut een warm hart toedragen. Wij zijn hen zeer erkentelijk daarvoor. Te weinig mensen in onze gemeenschap zijn zich echter bewust van de kracht van muziek op ons dagelijks functioneren als mens. Ons streven is om die groep van kunstliefhebbers groter te maken, waardoor ook ons functioneren als instituut gewaarborgd blijft.

Aankoop en onderhoud van muziekinstrumenten is een hoofdpijn apart: muziekbeoefenaars hebben te kampen met hoge tarieven en niemand die zich daar blijkbaar druk over maakt. Delen uit onze Surinaamse gemeenschap zien muziek maken nog steeds niet als een volwaardig beroep. We hebben ook de taal niet mee: “Kom een beetje muziek spelen”/ “Let’s play some music”. Het is echter geen spelen, maar werken, keihard werken, om kwaliteit te leveren aan jezelf en aan anderen. De invloed van muziek op de economie is nog niet breed in ons land doorgedrongen. Muziek heeft bijvoorbeeld Jamaica wereldwijd op de kaart gebracht met haar reggae. Ook Suriname kan de mogelijkheid hebben met muziek internationaal door te dringen. Een muziekvorm met kawina en kaseko als basis heeft alle kans van slagen.

Mensen met een liefde voor het maken van muziek laten zich niet tegenhouden: we blijven ons ontwikkelen, we blijven produceren, omdat we die innerlijke drang tot het delen van onze expressie niet kunnen stuiten. De docenten en artiesten die wij opleiden moeten creatief, flexibel, innovatief, out of the box denkend en excellent functioneren. Het Conservatorium Suriname zal er daarom zijn en blijven, ondanks de problemen die we ondervinden, omdat de instroom van studenten nooit zal stoppen. De mensheid kan namelijk niet zonder muziek, goede muziek. Suriname kan niet zonder muziek!

M.W. Balsemhof

Directeur

error: Kopiëren mag niet!