Zo herkenbaar

Ik zat naar een CNN-uitzending te kijken. De plechtigheid van de formele vaststelling van de verkiezingsuitslag zou plaatsvinden. De Trump aanhangers arriveerden en gaven daar een vertoning weg waar de hele wereld schande over spreekt. Terwijl ik keek, mompelde ik: “dit was te verwachten”. De wereld heeft vier jaar lang kunnen toekijken hoe één man zo’n groot land als Amerika, kapot maakte. Hij loog, bedroog, fraudeerde, chanteerde, lapte waarden en normen aan zijn laars; hij had geen respect voor de democratie, kortom hij maakte misbruik van zijn macht. Echter het ergste wat deze man met zijn gedrag teweeg heeft gebracht, is dat hij het Amerikaanse volk tegen elkaar heeft opgezet. Het werd steeds meer zwart tegen blank. Als juist degene die het goede voorbeeld moet geven, zich zo minderwaardig gedraagt, is een land verloren. De infectie van de wond was, figuurlijk gesproken, al te ver gevorderd. Het been was aan het rotten. Het wachten was op de amputatie. Met andere woorden de democratie was bezig te verdwijnen. De verkiezingen zijn geweest, het is het volk gelukt om deze figuur die het land nationaal en internationaal zoveel schande heeft gebracht, op een democratische manier, af te zetten. De reactie van Trump was zeer onfatsoenlijk en bovendien  ondemocratisch. Hij provoceerde, zaaide chaos en eiste hertelling van de stemmen. Zijn aanhangers gingen mee in dit gedrag. Ze kregen hun zin, de stemmen werden herteld, de rechtszaken werden aangespannen en zols was verwacht, niet gewonnen. Toch wilde deze egotripper zich er niet bij neerleggen en hierin trok hij zijn aanhangers mee. De escalatie kwam uiteindelijk bij de officiële vaststelling van de verkiezingsuitslag. Het paleis werd bestormd en er werden vele vernielingen aangericht.

Terwijl ik keek, gingen mijn gedachten naar Suriname. Dit was zo herkenbaar. Jarenlang heeft één man het land financieel en moreel kapot gemaakt. Het volk besloot tenslotte met hem af te rekenen en hem te vervangen. Dat is gelukt. Echter, ook hij wilde de macht niet loslaten. Na de telling van de stemmen, begon ook hij te eisen dat er opnieuw geteld moest worden. Zulke mensen zullen er alles aan doen om de macht te behouden. Nog nooit zijn de verkiezingen in Suriname zo chaotisch verlopen. Er werden mensen omgekocht en het wantrouwen zat zo diep geworteld dat het volk er behoefte aan had om de wacht te houden bij de telling. Toen hij tenslotte zijn verlies moest accepteren, heeft hij nog enkele wanhopige pogingen gedaan om via zijn aanhangers het land te ontwrichten en het de nieuwe regering zo moeilijk mogelijk te maken. Ook werd er een poging gedaan om tweedracht te zaaien tussen de twee grootste groepen. Er werd vaak verkondigd dat er strijd en haat was tussen de Hindoestanen en de creolen en dat de eenheid was weggeslagen. Gelukkig geloofde het gros van de bevolking deze praatjes niet dus bleef de schade beperkt. Echter zelfs het kleinste vonkje kan een het vuur doen oplaaien. Ik merkte dat mensen te pas en te onpas riepen dat ze werden gediscrimineerd. Deze hype moest voor tweedracht zorgen. De leider ging nog een stapje verder en riep jongeren op om desnoods met geweld het zogenaamde probleem te verdrijven. Vergeleken met Trump staan wij nog aan de wieg van deze sabotagepogingen. We zagen op de televisie hoe de Trump aanhangers zodanig waren opgehitst dat ze met geweld en vernielingen de orde wilden verstoren. Het straalde van ze af: ‘Als we onze zin niet krijgen, zullen we vernielingen aanrichten.’ Trump had het vuurtje gestookt en indirect zijn aanhangers tot geweld aangezet. Nu hoefde hij slechts af te wachten. Hij greep opzettelijk niet in en zat achter de schermen zich te verkneukelen. De wereld keek toe en sprak er schande van. Een man was de wortel van dit kwaad.                                                                           De vraag rijst of de Surinamer dit gedrag gaat kopiëren. We zijn nu in de fase waarin de leider achter de schermen afwacht of zijn opruiende pogingen het volk werkelijk tot geweld zal aanzetten. Kan één man een volk echt zo in zijn macht hebben dat ze niet zelf meer nadenken?                                              

Ik wacht ook af. Ik heb Suriname en de Surinamers altijd hoog aangeslagen. Ik heb er altijd heilig in geloofd dat we ondanks verschillen in ras en cultuur één zijn en samen ons land positief op de kaart willen zetten. Ik vatte het samen in dit gedicht:     

Vele gedachten, maar één in handelen                                           Vele geloven, maar één weg om samen te komen.                 Zoveel talen maar één natie die zich naar elkander                                    verstaanbaar weet te maken.                                                                                                           Zoveel kleuren die in nood samenbundelen als één regenboog,                                                                                       Zoveel culturen, die eensgezind op harmonie aansturen            Zoveel rassen op één grondgebied                                              Maar één grote familie, één kleurrijk volk  dat bouwt aan één front.                                                                                                

En nu ben ik benieuwd naar het gedrag van mijn landgenoten. Zullen ze zich echt laten verleiden om één man, die de democratie en de harmonie in dit land wil kapotslaan, blindelings te volgen? OF zullen ze zelf denken en kiezen voor democratie, eenheid, respect en liefde voor elkaar?  Als ze voor destructie kiezen, kunnen ze later niet als excuus aanvoeren dat ze de gevolgen niet kenden. Amerika heeft ons vandaag de destructieve gevolgen laten zien. De keus is aan ons, treden we in de voetsporen van die hersenloze Trump aanhangers of zeggen we tegen iedereen die het horen wil in onze eigen taal:

Difrentie koeltoeroe, bin parie din boto kon na wan sranan sjoro Moksie din broedoe, swiet wi ai nanga difrentie kloroe boeba So menie koeltoeroe e`libi, difrenti fasie, tap wan sranan dotie Difrentie soema e`verstan makandra ini wan sranan tongo Wan sranan wientie e`frerie wi noso, nanga difrentie swiet patoe Wan fraga e`respekie difrentie koeltoeroe, sa e`brasa wan sranan kondre Difrentie tongo e`begie wi bigi masra foe jippie mekie trobie kan lasie ini soso boen ten Nanga troe troe respekie difrentie sma e`kar din srefie srananman,                                                                               bika wi na wan

                                                                                                                   

error: Kopiëren mag niet!