Het jaar 2020 is er een om nooit te vergeten. In Suriname kregen we in mei 2020 verkiezingen, na een periode van financieel wanbeheer en corruptie. De meningen over de uitkomst van deze verkiezingen zijn inmiddels, na pakweg 6 maanden nieuw bestuur verdeeld. Opmerkelijk is dat de opvattingen van de nieuwe regering, niet veel verschillen van de opvattingen en de handelswijze van de vorige regering. Dat geldt vooral wat betreft 1 van de voornaamste oorzaken van een malaise die Surinamers op het economische dus ook op het sociale vlak meemaken: de ontwikkeling van de wisselkoers. Vrijwel het gehele jaar 2020 is beheerst geworden door het nieuwe coronavirus waarvan de berichten al kwamen in januari van het jaar. In maart was het voor Suriname zeker dat het geen ver-van-mijn-bed-show meer was. Toen het coronavirus zich in Suriname aandiende, was de verkiezingscampagne op haar hoogtepunt. Door het coronavirus is het echter niet tot grote massameetings gekomen. Inmiddels hadden echte partijmensen en opportunisten hun kans schoon gezien om zich voor persoonlijk gewin in de politieke strijd te mengen. We hebben het hier over de zogenaamde parachutisten. De bevolking toog in mei, ondanks corona, massaal naar de stembus en het was de verkiezingsautoriteiten niet gelukt om goede protocollen in te voeren op de verschillende stemlokalen, laat staan on controle op de naleving van de regels in te stellen. De stembusgang leek 1 grote vorm van burgerlijke ongehoorzaamheid, er was zelfs gebrek aan geduld waar te nemen. Het gevolg was de eerste coronagolf in de maanden die erna volgden. De NDP-regering werd letterlijk door het electoraat weggestemd, men had de buik vol van de corruptie, de armoede en de politieke yo-hari-yo-trusu. In de maanden voor de verkiezing had de armoede in Suriname zich flink ingezet. De prijzen waren flink verhoogd, omdat de koers flink was opgezwollen. Boze tongen beweerden dat de koersexplosie te maken had met de politiek. De regering trad een maand eerder dan normaal af in juli en nu was het aan de nieuwe politieke constellatie die huis aan huis concrete verbetering van de situatie had beloofd, om het tij te keren. Aan het eind van dit jaar evalueren we dus ook bijna 6 maanden van de nieuwe regering. We zien dat de kern van het Surinaams economisch probleem niet is opgelost en de uitzichten voor een oplossing zijn voor het volk niet herkenbaar. De kern van het probleem is de dollar-afhankelijkheid van het economisch leven dat ook sociale effecten heeft via prijzen in de winkels, de werkgelegenheid en de openbare gezondheidszorg. Door die dollar-afhankelijkheid is de dollarkoers centraal en deze regering heeft dat ook niet in de hand. Opmerkelijk is ook dat de beredenering achter de valutawet, welke door de toenmalige oppositie en de huidige coalitie radicaal is afgewezen, nu zelf door de regering wordt gehanteerd. In de afgelopen 5-6 maanden is daarom de maatschappelijke opinie zich meer gaan bewegen richting centrum. Zo worden er zaken gedaan met handelaren die in het politieke debat door de toenmalige oppositie bekaaid ervan af kwamen, vooral in de laatste maanden naar de verkiezing toe. Er is veel te doen geweest rond de overtolligheid bij de ambtenaren, maar vanuit Biza zijn er geen structurele voorstellen nog gedaan voor dit probleem. Intussen is er een versnipperd beleid ook rond de nieuwe ambtenaren die per slot van rekening ook burgers van Suriname zijn. We zien dat bij de politie op basis van administratiefrechtelijke gronden wel rekruten zijn benoemd.
Na 6 maanden van de nieuwe regering merken we dat de regering niet consequent en coherent optreedt en de kritiek is dat er twee parallelregeringen actief zijn met verschillende leidmotieven. Dat maakt dat de maatschappelijke opinie ook steeds meer is gaan verschuiven richting centrum. Een ding is wel duidelijk: de armoede is toegenomen en de oorzaak van de armoede ligt in het beleid van de vorige regering. Er is grote ontevredenheid bij de bevolking nog over het wanbeleid van de vorige regering en de waarschuwingen die in de wind zijn geslagen. In december merken we dat het volk een beetje moe aan het worden is met het gehele gedoe rond corona. De regering heeft pakketten goedgekeurd gekregen voor ondersteuning van de bedrijven en de burger. Echter zien we nog geen verlichtingsmaatregelen richting de bedrijven. Weer zijn bedrijven gesloten en de vraag is wie de lonen van de medewerkers zal betalen. Inmiddels zijn er al vaccins ter beschikking en moeten de vaccinaties ook in Suriname plaatsvinden in de komende maanden. Op het gebied van de sport heeft het nagenoeg stil gelegen maar in het nieuwe jaar zal Suriname mee moeten doen aan de Gold Cup. Onder trainer Dean Gorre zijn er voor het eerst in onze voetbalgeschiedenis goede en wezenlijke versterkingen aangebracht in het nationale team. Wanneer het Surinaams elftal goed presteert tegen grote landen, en die kans is er wel degelijk, dan zal het volk voor even zijn ellende vergeten en zich groot en lekker voelen. Aan de lezers wordt een gezonde jaarwisseling een voorspoedig 2021 toegewenst.
