Negatief of positief door het leven

Er zijn mensen die met een positieve instelling door het leven gaan. Deze mensen zien in elk mens en in elke situatie iets goeds. Ze zijn daarom prettig in de omgang. Er zijn echter ook zwartkijkers, die interpreteren alles en iedereen continu negatief. Deze mensen leven in een negatieve gedachtenspiraal en onbewust trekken ze een ander mee in dat negatieve. Als je dat toelaat vreten ze je energie helemaal weg. Negativiteit is verslavend en daarom blijven zoveel mensen erin hangen. De gevoelens van een mens komen van zijn gedachten. Jij denkt bijvoorbeeld aan de hoge schulden waarin het land is gedompeld en vervolgens ontstaat er een gevoel van haat en wrok tegen de veroorzakers van deze toestand. Maar als je aan iets leuks denkt, voel jij je blij en gelukkig. Negatief denken is als ongezond eten. Het is makkelijk, stilt je honger maar het voedt je niet om gezond te worden. Het geeft je even een goed gevoel, maar op de lange termijn maakt het je geestelijk kapot.

Verscheidene mensen kunnen naar een en dezelfde situatie kijken en het toch verschillend interpreteren. Dat komt door hun positieve of negatieve gedachten. Degene met een positieve instelling zal er iets moois in zien en de zwartkijker zal diezelfde situatie zo negatief mogelijk interpreteren. Bijvoorbeeld twee mensen kijken naar een beeldend verhaal. Een van de plaatjes toont vier mensen die elkaar omhelzen. De ene vrouw ziet er liefde en eenheid in en krijgt zelfs tranen in de ogen bij het zien van zoveel empathie. En de ander kijkt ernaar en roept luidt: “Toen die foto werd gemaakt, had hij toch een T-shirt kunnen dragen met een mooiere tekst. Ze werd door de andere aanwezigen stomverbaasd aangestaard en er riep zelfs een: ”O hemel hoe kan je naar die foto kijken en slechts het T-shirt met de tekst erop zien, zie je die liefde en die eenheid niet die deze mensen uitstralen? Bovendien is er niet speciaal voor die foto geposeerd, het is spontaan genomen.”                                     Nog een recent voorbeeld is een opstootje in de Jodenbree straat. Een ambtenaar in uniform stond met de standhouders te praten. Hij legde ze uit waarom de Jodenbree straat moest worden ontruimd van standhouders. Er zou ze een andere plaats worden toegewezen. De reacties waren zeer verschillend. Er waren mensen die daar begrip voor hadden en wilden meewerken aan de verfraaiing van de Jodenbree straat. Er waren echter ook enkele zeer negatieve reacties van mensen die de zaak alleen vanuit hun eigen straatje bekeken en geen oog hadden voor het algemeen belang. Er was er zelfs een bij met een minderwaardigheidscomplex die stond te roepen ‘omdat we zwart zijn, worden we van hier verdreven.’ Hij kreeg ondersteuning van een mevrouw die riep: “Ja din nengre we`poeroe foe dja, maar din hindostani aan de tourtonnelaan oen ne`poeroe. Communiceren met zulke zwartkijkers, is tijd- en energieverspilling.                                                                                                                            Dit fenomeen van positieve en negatieve denkers is ook vaak te zien bij de parlementariërs. De journalisten staan de parlementariërs vaak buiten het regeringsgebouw op te wachten. Dezelfde vraag wordt dan aan verschillende parlementariërs gesteld. Het is dan interessant om de verschillende reacties te horen over dezelfde situatie. De ene parlementariër geeft de feiten weer, levert opbouwende kritiek en probeert het volk gerust te stellen en wil meewerken aan een verbetering. Hij of zij zal het niet in het hoofd halen om de regering, waar hij deel van uitmaakt, te schofferen. Het is prettig om naar zulk positief gedrag te kijken. Een ander grijpt zijn kans om zijn gal te spugen en opruiend bezig te zijn. Een ander trekt het geval uit zijn proporties en verzint er weer wat bij. Weer een ander probeert zijn ego te strelen en slaat zichzelf continu op de borst over zijn goede daden en goede adviezen. Er wordt bewust en onbewust veel leed gezaaid.                                                       Ook de first lady heeft flink wat te lijden onder de negatieve opstelling van mensen. Er is vaak gezegd dat ze hoog opgeleid is, hard werkt en zeer deskundig is. Zwartkijkers drijven de spot hiermee en liggen op de loer om op het minste geringste kritiek te leveren. Een positief ingesteld mens is echter bereid haar de benefit of the doubt te geven. Die is bereid haar de kans te geven om zichzelf te bewijzen. Als ze zich na bijvoorbeeld 2 jaar niet heeft bewezen, kan er altijd nog kritiek geleverd worden. Dan is de kritiek tenminste gebaseerd op bewijzen en dus terecht. Kijken naar zulke mensen met een negatieve instelling, deprimeert de omgeving. Ik denk zelfs heel vaak dat deze mensen zelf niet doorhebben hoe negatief en destructief hun houding en uitlatingen zijn, ze zijn te veel met zichzelf bezig. Elk mens zou graag eerst de kans willen krijgen om zich te bewijzen, alvorens te worden bedolven onder een regen van kritiek.                                                                                                                           In verband hiermee vraag ik me af op welke manier deze zwartkijkers omgeturnd kunnen worden tot positief denkende mensen en hoe om te gaan met mensen die al zo negatief ingesteld zijn? Negatieve mensen hebben de neiging om hun negatieve gedachten bij een ander te parkeren. Ze willen hun verhaal doen en blijven daarbij vaak hangen in negativiteit. De luisteraar (journalist) kan proberen om met slimme gesprekstechnieken die negativiteit af te remmen en hem of haar af te leiden. Een goed voorbeeld hiervan is toen aan oma Inge werd gevraagd wat ze vond van de viering van 45 jaar onafhankelijk. In plaats van antwoord te geven op de vraag, sprak ze erg denigrerend over de kleding en hoofddeksels van de twee first lady’s. Het was mooi om te zien hoe de interviewer, zonder dat ze het in de gaten had, haar gedachten van het negatieve afleidde en loosde naar positief. Zo kreeg hij tenslotte toch antwoord op zijn vraag. Complimenten aan deze slimme journalist.                                                                                                      De zwartkijker hoeft niet te wachten op hulp van een ander. Hij kan proberen zichzelf te helpen. De eerste stap naar een positieve instelling is om aan alle goede dingen in je leven te denken. Hierdoor focus jij je op wat je wél hebt, wat je kan doen om te helpen i.p.v. af te breken. Probeer je te omringen met positieve mensen en niet met mensen die je dieper meesleuren in dat negatieve denken. Je hebt niet altijd controle over wat er met je gebeurt of wat je hoort van anderen of op de radio, maar wel hoe je daarop reageert. Een belangrijk aspect van een positieve instelling is om je te verplaatsen in de ander, ‘hoe zou ik me voelen als men dat met mij deed.’ Een positieve denker ziet een situatie niet slechts ‘goed’ of ‘slecht’, maar bekijkt het van meerdere kanten. Bijvoorbeeld de parlementariër die het bigisma dei feest niet afdeed met’ ze meten met twee maten’ maar er ook iets goeds in zag voor de oudjes.  Beste mensen, er staat weer een nieuw jaar voor de deur. Dat betekent dat we een nieuwe kans krijgen om de bladzijden van het boek van 2021 met positieve dingen te vullen. Blijf niet voor struisvogel spelen, maar kijk naar jezelf en durf aan jezelf toe te geven dat je gauw klaar staat om mensen en situaties negatief te interpreteren en werk dan aan je eigen redding. Positief in het leven staan creëert niet alleen een prettige sfeer, maar zorgt ook voor een gezonde geest en levert ook veel betere resultaten.

Attitude is a little thing that makes a big difference”

Josta Vaseur.

error: Kopiëren mag niet!