In Suriname is het aantal besmettingen weer aan het stijgen. Dat, terwijl een heleboel mensen zich al aan het opmaken zijn om, ongeacht een lockdown of niet, uit hun dak te gaan rond de jaarwisseling. Er was een gerucht van een totale lockdown op oudejaarsdag, maar de minister van Volksgezondheid heeft dat al ontkracht. Maar waar er rook is, is er vuur. Wij achten het niet uitgesloten dat de lockdown straks toch nog komt. We zien namelijk al geruime tijd dat de bevolking zich steeds minder houdt aan de coronaregels die zijn uitgevaardigd. De minister van Volksgezondheid heeft een verduidelijking gegeven op de regels van de samenscholing. Door de minister is aangegeven dat thuis kerkdiensten kunnen worden gehouden. Daarbij is een samenscholing niet ongewoon en mag dat wel plaatvinden. Het gevolg is dat er veel kleine kerkdiensten worden gehouden. Dit duurt dan hooguit een 45 – 60 minuten. Het feest gaat dan erna door, lang nadat de geestelijke heeft gegeten en gedronken en naar huis is vertrokken. De staart van de kerkdienst is niet beperkt in tijd, het mag best wel lang duren. Het is duidelijk dat de bezoekers van de kerkdiensten zich niet houden aan de regels van de mond- en neuskap en al helemaal niet aan de regels van social distance. Broers en zussen zien elkaar na enkele dagen of weken en zitten dicht bij elkaar, immers, zo gaan ze van uit: intieme familie zullen elkaar heus niet besmetten, want ze houden van elkaar. De mensen die feesten bij elkaar roepen zijn verantwoordelijk om de regels duidelijk kenbaar te maken aan de genodigden. Dat men met een mond- en neuskap komt, dat ook altijd draagt in de buurt van de mensen en dat men de social distance in acht neemt. Maar wat als mensen hun mond- en neuskap vergeten en bij je op de kerkdienst aankomen? Mogen we van burgers verwachten dat ze zulke genodigden (broers, zusters, familie, vrienden) vriendelijk vragen om te vertrekken en dan goed beschermd terug te komen? Of wat als mensen de mond- en neuskap wel aanhebben, maar onder de neus? Of dat men de social distance niet in acht neemt? Zien we gastheren deze vrienden en familie tot de orde roepen en hen de deur wijzen? Wij zien het niet gebeuren, omdat mensen het risico niet willen nemen dat anderen de indruk krijgen dat ze door iemand van huis zijn weggejaagd. Daarom is het heel riskant om huisfeesten toe te staan onder voorwaarden (dus dat de regels worden negaleefd), omdat het toezien op de naleving van de regels door burgers onderling moeilijk gaat. Het besef is er weinig dat ook de meest intieme familieleden elkaar kunnen besmetten, en het is gebeurd. Maar deze ervaringen die het BOG en VGZ hebben, worden niet gedeeld met het publiek. Zo is er het geval van een mevrouw die haar 50-jarige verjaardag niet kon nalaten om te vieren. Familie en aangetrouwde familie werd uitgenodigd voor het feest, een deel kwam en een deel niet. Wat blijkt later, de moeder van de jarige was besmet en heeft op het feest een aantal mensen aan de kant van de aangetrouwde familie aangestoken: zowel de jonge als de oudere mensen. De mensen worden ziek, maar niet de ouderen worden echt ziek maar een der jongsten. Die moest zelfs in de intensive care worden opgenomen. De regering heeft voor kerkgenootschappen toegelaten dat ze religieuze bijeenkomsten houden, ook hier onder voorwaarden. Maar ook hier zien wij dat bestuursleden en geestelijken van de gemeenten het moeilijk vinden om de regels strak af te dwingen aan de leden. Ook hier is men bang dat mensen het gevel krijgen dat ze van de kerk, de tempel of de moskee zijn weggejaagd door het bestuur. Het is namelijk het bestuur die overall verantwoordelijk is voor de orde en tucht in de gebouwen van de gemeenten inclusief in de gebedshuizen. De geestelijken zijn vooral verantwoordelijk voor de goede orde in de ruimte van het gebedshuis waar de diensten worden gehouden. Het gevolg van het niet kunnen afdwingen van regels in de huiselijke en de kerkelijke sfeer is dat er dan zich een mengeling aanwezig is van mensen die hun mondkap ophebben en social distance willen houden en dan mensen die met deze voorwaarden moeite hebben. Het is al heel vroeg bekend gemaakt dat de mond- en neusbedekking niet de drager ervan beschermt tegen besmetting, maar slechts de kansen verkleint dat andere besmet raken door degene die de bedekking draagt. Door een mondkap te dragen bescherm je jezelf niet, maar je verkleint de kansen dat anderen door jouw besmet worden. Het is dus niets anders dan het rekening houden met een ander. In de gemengde samenkomsten heb je dus dan mensen die met anderen rekening houden en mensen die dat niet doen. De benadeelde zijn in dit geval degenen die de mond- en neusbedekking dragen tegenover de mensen die dat niet doen. We zien in georganiseerde landen, zoals Nederland, dat de regeringen steeds aangeven dat het moeilijk is om regels met betrekking tot de gezichtsbedekking en de social distance met sancties op te leggen en af te dwingen. Deze plichten zijn daarom niet als zodanig aan de burgerij opgelegd. Maar inmiddels is het zover in Nederland. In de loop van de dag meldde de
Nederlandse openbare omroep NOS (op basis van bronnen dichtbij de regering) dat er een verregaande lockdown in overweging was. Daarbij zou haast alles op slot zou gaan tot 19 januari. De niet-essentiële winkels moeten opnieuw de deuren sluiten en ook de scholen gaan op slot. Ook gaan weer op slot de musea de kapsalons en de bioscopen. De scholen zullen overschakelen op afstandsonderwijs en het van huis uit werken. Volgens de NOS zouden de maatregelen om middernacht al in om zo een stormloop op de winkels te voorkomen. Ook de kinderopvang gaat dicht. Mensen moeten ook zo veel mogelijk thuis blijven en bij voorkeur geen bezoek ontvangen. Een avondklok komt er dan weer niet. Kort na het ‘uitlekken’ van de nieuwe maatregelen, die later vanuit de toorn zouden worden bevestigd door premier vanuit de ‘toren’, was het druk opeens druk in de winkelstraten, bij de winkels. Ook bij de kappers was het drukker dan normaal en wordt er zelfs extra personeel ingezet. Nederlanders waren eerder sterk tegen een lockdown, mar nu zou een peiling van NOS uitwijzen dat 73 % van de ondervraagden achter een strenge lockdown staat.
