Inmiddels zit de nieuwe regering die na een felle verkiezingsstrijd de verkiezing won en een maand eerder dan normaal in het zadel trad, weer 5 maanden aan. De afgang van de economie en de samenleving is enorm. De vorige regering heeft de uitwerking van de erosie door haar veroorzaakt, niet helemaal kunnen mitigeren (niet voelbaar maken) maar de uitwerking van de effecten heeft men vertraagd maar niet kunnen afwenden. Dat werd gelaten voor de eerste maanden van de nieuwe regering, wie dat ook moge zijn. Inmiddels maken wij de uitwerking van de handelingen van de vorige regering mee. De devaluatie van de munt is een feit, ook de piek in de prijzen. De ambtenaren hebben een soort compensatie gehad maar het weegt niet op tegen de afkalving die de lonen hebben ondergaan. In de private sector zien we de bonden opkomen voor meer loon, vooral in de bedrijven waar de lonen zijn gedollariseerd. Want puur volgens de regelgeving bekeken moeten de lonen een verdubbeling ondergaan. Dat zal zeker effect hebben de bedrijfsvoering, de investeringsmogelijkheden en de reserves van de bedrijven. Voor bedrijven die hun inkomsten hebben in dollars moet de omrekening volgens de unificatiekoers geen probleem zijn, wel voor bedrijven die hun inkomsten in SRD hebben en geen 1 op 1 prijsaanpassingen hebben gepleegd. In de gedollariseerde bedrijven, dat zijn de bedrijven met een cao, hoeft niet per se een omrekening plaats te vinden volgens de unificatiekoers. Partijen hebben de ruimte om, in het belang van het behoud van de banen in de onderneming, een omrekeningskoers met elkaar overeen te komen die ligt tussen de oude koers van 7,52 en de nieuwe koers van 14,50. Of men kan overeen komen een gefaseerd gaan tot een bepaalde hogere koers. Maar lang niet overal zijn er bonden die op kunnen komen voor de aanpassing van het loon. Daarom zou het goed zijn als de SER uit eigen beweging een aanbeveling zou doen, zodat alle bedrijven een bepaalde loonsverhoging aan de werknemers zouden toekennen. Een staat staat wel als een paal boven water: de prijzen van eerste levensbehoeften zijn enorm gestegen en de armoede is daardoor toegenomen. De situatie kan alleen worden gekeerd wanneer er duurzaam een stabiliteit wordt gecreëerd bij de wisselkoersen. De wisselkoers is belangrijk omdat we bij alle vormen van productie van goederen en diensten afhankelijk zijn van importen. En nog steeds zijn de centrale bank en de commerciële banken en ook de cambio’s niet in staat of bereid om de dollars die zij ter beschikking hebben tegen de officiële koers aan de man te brengen. We weten dat er veel tegenstand was bij de prive-bezitters van de dollars om deze tegen de koers van 7.52 aan de man te brengen. Deze regering heeft toegegeven aan dat bezwaar en heeft de officiële koers niet een klein beetje naar boven geschroefd, dat was bijna met 100%. Maar toch zien wij dat er zich weer een illegale paralelkoers is ontstaan en dat is in de buurt van 30% hoger dan het de officiële koers. Tegen die koers zouden er voor zakenmensen wel dollars beschikbaar zijn. Het is dus weer bevestigd dat ongeacht wat de hoogte van de koers mag zijn, zolang de centrale bank en de commerciële banken niet volledig de dollarbehoefte kunnen dekken, zal de illegale circuit met enkele punten erboven gaan liggen. Puur volgens de wet is het strafbaar voor cambio’s en andere privé-organisaties en personen om dollars en euro’s te verkopen. Meer het zou toch wel plaatsvinden. En door de regering, noch de vorige noch deze, is niet bekend gemaakt dat er tegen illegale verkopers is opgetreden. Sterker nog, in het straatbeeld komen nog, voor de kleine ‘consument’, personen voor die met stapels Surinaams geld in de handen staan. Ze kopen goud en valuta op, alle twee illegaal. Berucht is de buurt bij VCB en er zouden zogenaamde ‘hosselaars’ zijn die tegen de aanwezigheid van de politie aldaar zijn. Maar wie heeft nu moeite met de aanwezigheid van politie? De rechtgeaarde burger die zich bezig houdt met legale zaken in elk geval niet, die heeft juist de politie in de buurt want dan voelt hij zich veilig.
In de 5 maanden is de regering met een aantal ad hoc maatregelen bezig geweest en lange tijd is de bevolking bezig gehouden met autoverhalen en met nieuwe ambtenaren. En daarna weer enkele weken met de vervolging van de vp Adhin. Maar de tijd nadert dat het stil zal worden en dan zal de regering wel met structurele maatregelen moeten komen. We denken in de eerste plaats aan werkgelegenheid in de buurten waar de grote groepen mensen wonen zoals Paramaribo, Wanica en Commewijne. We zien nog geen nieuwe bedrijven en investeringen die massaal werkgelegenheid kunnen bieden aan het lager en middenkader. Tegelijkertijd zijn wij dat de nieuwe regering deze groep dat bij de al overtollige lanti een baan was aangeboden, aan het uitkotsen is. We zien dus twee heel gevaarlijke fenomenen die in veel vrije landen tot maatschappelijk onrust zorgen: prijsstijgingen en werkloosheid bij de jongeren. Er zijn teveel krachten nog steeds met tentakels in de productieministeries (o.a. LVV) die grootschalige investeringen blokkeren en in de lokale schaarste hun brood willen blijven verdienen. Hun focus ligt op het persoonlijk belang, niet op het maatschappelijk en algemeen belang. De politiek heeft naar het schijnt ‘schulden’ bij deze groep en geeft toe aan de wens van deze groep.
