“Ik merk dat het bij sommige kinderen aardig lukt op school, vooral bij de kleintjes is die interesse er. De meeste van hen zijn wel leergierig”, zegt Cindy, een leerkracht aan de krant. “De meeste kinderen zijn twee of soms drie dagen thuis, dat betekent extra werk. Aan de ouders en verzorgers is ook gevraagd om de kinderen te ondersteunen of te overhoren en dat gaat ook de goede kant op. Nu hoe de meeste ouders meer bemoeienis hebben met het schoolwerk, zie je een verandering bij de ouders. Er is nu een hechtere samenwerking van leerkracht en ouder, die werken voor een betere ontwikkeling. Eerder hadden de meeste ouders geen interesse om de juf te spreken over een onderwerp, maar nu zie je ze wel vaak. Bijvoorbeeld om advies te vragen om sneller te tellen of te spellen.”
‘Aan het gedrag van het kind merk je het ook. De meeste zijn nu iets vrijer en zijn gewillig voor de klas te staan. Elk leerkracht doet het anders. De kinderen zijn in groepen gezet, waaronder groep A en B. Daardoor weten de leerkrachten van wie op welke dagen op school moet komen. En voor die twee groepen zijn er ook aparte apps gemaakt, dus groepsapps voor de ouders om zo ook alles te kunnen vragen en in de gaten te houden.’ Cindy gaf aan dat het toch zijn voor- en nadelen heeft hoe de kinderen verdeeld zijn in kleinere groepen. “Je hebt meer aandacht voor de lessen van de kinderen, maar je gaat de stof weer herhalen voor de andere groep. Alles wat je met de ene groep doet, ga je automatisch ook moeten herhalen voor de tweede. Maar voor het grootste deel zie ik dat er toch een verandering is.”
TM
