Vanaf de nieuwe regering is aangetreden, is de samenleving continu blootgesteld aan sabotage technieken. Sabotage is een opzettelijke actie met als doel de positie van een vijand te verzwakken. Door middel van belemmering, verstoring en/of vernietiging wordt getracht de bestaande orde schade toe te brengen. Sabotage is een essentieel onderdeel van asymmetrische oorlogsvoering of guerrilla-oorlogsvoering. Door een ongelijke balans in uitrusting, mensen of geld, is men als kleine groep of individu, vaak genoodzaakt deze tactiek te gebruiken om strijd te kunnen leveren tegen de vijand. Het woord sabotage komt uit 1886. Vlaamse arbeiders in Luik zouden tijdens een staking, die in Wallonië uitbrak productiemachines hebben stilgelegd door een klomp(sabot) tussen de raderen van de machine te steken. Klompen vormden het standaardschoeisel van de arbeidersklasse in die tijd. De arbeiders deden dit omdat ze bang waren dat de nieuwe machines ervoor zouden zorgen dat ze uiteindelijk hun baan verloren.
De Surinamers wilden zo graag een regering die voor verbetering van de situatie zou zorgen. Ze hebben de oude regering weggestemd en een nieuwe de kans gegeven om het te proberen. Het sleutelwoord hier is kans. Een deel van de bevolking geeft de regering oprecht een kans terwijl een ander deel continu saboteert. Deze laatste groep probeert via – radioprogramma’s kritiek te leveren en het volk op te hitsen. – Een parlementariër die continu op de tv schreeuwde dat de regering slap is en de criminelen hard moest aanpakken, kreeg aanhang. Hij besefte niet dat hij handelde als de spreekwoordelijke olifant in een porseleinen kast. Een hele poos bleven mensen hetzelfde roepen totdat de regering had bewezen dat een commissie benoemen en eerlijk en rechtvaardig te werk gaan wel iets langer duurt, maar beter is voor een democratische rechtstaat. -Een eenling gaat de straat op om zogenaamd actie te voeren tegen de regering en de aankomst van de heer Blok. Gelukkig kreeg hij geen mensen achter zich. In plaats van zijn tijd en energie te gebruiken aan de opbouw van zijn land, was hij dom en destructief bezig. Niemand zal namelijk willen investeren in een land waarin chaos heerst. Bij een terroristische aanval vallen er vaak vele onschuldige slachtoffers. Men heeft altijd gedacht dat er bij sabotage alleen het doelwit werd geraakt. Echter deze saboteurs raken met hun egoïstische daden ook hardwerkende, positieve Surinamers. Deze mensen hebben niet door dat ze niet de regering aan het pesten zijn met hun sabotage tactieken, maar dat ze tweedracht zaaien in hun eigen land en het land geen kans geven om zich te ontwikkelen. Ze willen geen vooruitgang. Ze hebben slechts een doel voor ogen namelijk elke poging van de nieuwe regering om het land te zuiveren, te saboteren. Ze hebben echter niet door dat ze hiermee ook de groei van de positieve groep belemmeren. De groep die hard werkt en ondersteunt, wordt tegengewerkt in zijn vooruitgang. Iedereen weet dat ons politieapparaat de laatste jaren is afgegleden. De politie moet het goede voorbeeld geven en beschermen. De laatste tijd kwamen ze echter vaak op een negatieve manier in het nieuws. (chantage, stelen, corruptie, mishandeling). Het respect voor dit gezag is aan het verdwijnen. De vermoedelijke oorzaak hiervoor is dat de toelating niet meer geschiedt op een correcte wijze. In het verleden is deze fout ook gemaakt bij de militairen. Er werden mensen van de straat gehaald en als militair toegelaten. Dat was fataal voor dit apparaat. In Nederland gebeurt toelating tot de politie of militaire academie zeer secuur. Je wordt doorgelicht op fysiek, psychisch en intelligentie niveau. Zelfs de familie wordt gescreend. Kortom de selectie is streng voordat je wordt toegelaten en als je eenmaal binnen bent, word je regelmatig getest om te zien of je fysiek en geestelijk op peil blijft. In Suriname gebeurt dat niet, daarom lopen er zoveel dikke politieagenten rond. Deze regering heeft de aftakeling geconstateerd en probeert weer niveau en kwaliteit te brengen in het politiekorps. Als dat doel wordt bereikt zal er weer vertrouwen zijn in ‘t korps. Echter ook hier worden ze tegengewerkt door de politiebond. Er is een politierapport uitgelekt, waaruit zou blijken dat er bij de selectie van rekruten bij de politie, niet op regels is gelet. Hier is geen enkel bewijs voor en toch gaat dat praatje rond. Er moet vertrouwen zijn dat de commissie zijn werk correct doet. In plaats van zich druk te maken over het hoe en waarom het rapport is uitgelekt, staat er een parlementariër in een radioprogramma te beweren dat de benoemde commissie en de PG bestaan uit mensen die op de president lijken terwijl de top van de politie uit creolen bestaat. Met andere woorden de selectie heeft plaatsgevonden op basis van etniciteit. Deze schreeuwlelijkerd heeft al vaker gezorgd voor onrust en wantrouwen in de samenleving. Net als de vorige keer waarschuwt hij zogenaamd de president voor escalatie terwijl juist hij weer bezig is onrust te zaaien. Weer zullen er mensen zijn die hem als papegaaien zullen napraten en zo de onrust vergroten. Deze man heeft niet door dat hij het volk ophitst om geen vertrouwen te hebben in de minister van justitie en in de onderzoekscommissie. Hij kijkt nog steeds en ziet slechts kleur en ras (Hindoestanen, Javanen, Chinezen.) Hij is nog niet zo ver gegroeid dat hij in deze mensen slechts landgenoten kan zien. Hij is deel van de regering en moet juist het volk leren om vertrouwen te hebben in het beleid. Hij moet meehelpen om te bouwen aan een integer, sterk korps. De rekruten zijn niet ontslagen dus is er niets om tegen te protesteren. Ze krijgen alleen de kans om op de juiste manier te worden geselecteerd. Dit is niet iets persoonlijks of rascistisch, men is slechts op zoek naar goed materiaal voor het politiekorps dus voor het land. Persoonlijk zou ik als agent veel trotser zijn als ik op basis van een goede test werd gepromoveerd in plaats van op basis van geregel. Er moet niet gekeken worden naar eigen belang maar naar het belang van het land. Populisme en ego mogen hier geen rol spelen. Geef de commissie de kans om rustig haar werk doen. Gun het land een integer, fysiek en psychisch gezond politiekorps waar we trots op kunnen zijn.
“The day the power of love overrules the love of power, Surinam will know peace” (De dag dat de kracht van liefde de liefde van de macht overheerst, zal Suriname vrede kennen)
Josta Vaseur
