Srefidensi 2020: Moksi patu<

In verband met de viering van Srefidensi werd een selectie gemaakt uit uitspaken, die door de tijd heen zijn gemaakt door landgenoten en personen die een band hebben met het land. Zoveel hoofden, zoveel zinnen, iedereen heeft een eigen mening, waardoor het moeilijk lijkt om samen tot een oplossing te komen.

Onaardig en aanstootgevend

“Het is niet mijn bedoeling kwaad te veroorzaken door ergens negatief over te praten, ongeluk te voorspellen, iets doen wat verboden is. Maar kan niet anders, dan de vinger op de zere plek leggen. Het volk scheldt tegen elkaar. Mofokoranti, de geruchtenmolen, sociale media, onzekere berichten vertroebelen de sfeer. De holle welsprekendheid waarmee iedereen gebekt schijnt te zijn, is onaardig en aanstootgevend. Het gehaal en getrek werkt als een vloek, het schept een wrang leefklimaat. Iedereen weet het beter dan de andere.”

Werkverschaffing

“De overheid wordt bewust en/of onbewust gezien als een zorginstelling. Deze vorm van beleid is historisch gegroeid. De kolonie Suriname raakte geïnspireerd en liet zich leiden door de herinrichting van Nederland na de Tweede Wereldoorlog, inhoudende het uitbannen van armoede middels een samenhangend stelsel van sociale zekerheid. Voorzieningen op het gebied van onderwijs, oudedagsvoorziening, volksgezondheid en uitkeringen werden gerealiseerd. Aan de verzorgingsstaat, die de inwoners van Suriname van de wieg tot het graf allerlei zekerheden verschaft, hangt een fors prijskaartje.”

Partijpolitiek

“Er is door de jaren heen een verzorgingsklimaat gecreëerd. Op zich geen kwade zaak als de middelen niet ontbreken. Vanaf het ontstaan van politieke partijen in de tweede helft van de vorige eeuw werd, nodig of niet, de achterban van politieke partijen aan werk bij de overheid geholpen. Niet alleen in vertrouwensposities, maar over de hele linie. Er werd werk verschaft. Vandaar het logge ambtenarenapparaat. De moderne politiek wil daarvan af.”

Dorpspolitiek

“Schrandere, handige politici, onbetrouwbare personen die maskers dragen, spelen vaak toneel. De parlementariër beperkt zich tot voor- en tegenstemmen. In plaats van dat volksvertegenwoordigers luisteren naar het volk en enquêtes houden, moet het volk naar hun luisteren. De politicus denkt in cijfers. De individuele mens is voor hem niet belangrijk. Geen wonder dat er in het beleid veel meer nadruk wordt gelegd op geld en grondstoffen, dan op de factor mens. Het wankelend vertrouwen in politici is een gevolg van de grote mate van sociale onzekerheid die er heerst. Het feit dat Suriname geringe bevolking heeft, geeft aan de politiek een dorpspolitiek en maakt dat men gauw geneigd is op grond van allerlei sentimenten politici hun fouten te vergeven, of niet vergeven.”

Nationale denkwijze ontbreekt

“Op gespannen voet staan met elkaar is niet bevorderlijk voor vooruitgang en welzijn. Het brengt bekommering, bezorgdheid, ongerustheid en verontrusting met zich mee. Het ontbreken van een nationale denkwijze wreekt zich in de politiek, die dan vervalt tot etnische hokjespolitiek. Het ergste van alles is dat de angst voor overheersing door een andere groep rondspookt.”

Suriname heeft er een zootje van gemaakt

“De huidige beleidsmakers zeggen hard te werken om orde op zaken te stellen. De bevolking wordt gewezen op het nalatenschap van de NDP, dat het land naar de verdoemenis heeft geholpen. De burgers worden niet op de juiste wijze aangespoord om bij te dragen aan het herstel van het land. De gemeenschap wordt voorgehouden dat de regering ervoor zal zorgen dat alles op wieltjes loopt. Er wordt geduld gevraagd. Daarbij wordt veelal vergeten de niet-populaire maatregelen te noemen, die genomen moeten worden om het land op het juiste spoor te krijgen. Er wordt onvoldoende gewezen op de verantwoordelijkheid van burgers en ingezetenen, die met z’n allen een zootje hebben gemaakt van het ‘zeventiende rijkste land in de wereld’.

Wie voordeel heeft aan de misdaad heeft haar medegepleegd

“Verbaasd, met open mond sta ik te kijken wat er in het land plaatsvindt. De algemene situatie is onhoudbaar. De regering kan het zich niet permitteren om te wachten met ingrijpen. Maar de zondenaren en zij die voordeel hebben gehad aan het wanbeleid, verzetten zich met hand en tand en stellen vaak waanzinnige eisen. Zonder rekening te houden met het feit dat wie voordeel heeft aan de misdaad, haar mede heeft gepleegd.”

Laten wij elkaar geen mietje noemen

“Man, ik wil je niet onderbreken maar laat me dit zeggen, er worden pruimenmondjes getrokken. Geluiden van misnoegen worden geuit. Tijdens protestacties wordt van de regering geëist dat ambtenaren van wie de papieren niet in orde zijn, uitbetaald worden. Maar laten wij elkaar geen mietje noemen. Deze mensen weten bliksensgoed, of hadden het kunnen weten, dat hun aanstelling geen zuivere koffie was. Dat er werd gesjoemeld, werk werd verschaft om de verkiezing te winnen. Er werd daarmee letterlijk stemmen gekocht.”

Wij lezen de wereld verkeerd en zeggen dat die ons misleidt

“Waarom wordt er vooral door ambtenaren geklaagd, die op dubieuze wijze zijn aangetrokken? Voordat de herstelwerkzaamheden van de regering goed en wel zijn aangevangen, om de puinhoop die is veroorzaakt door het vernietigend persoonlijk NDP- beleid op te ruimen, trekken de mensen die daarvan hebben geprofiteerd de straat op om wat krom is recht te praten. De NDP-politiek ging er niet om mensen, die buiten hun schuld niet in staat waren in voldoende mate in eigen onderhoud te voorzien, weer op de been te helpen en zelfstandig te maken, zodat zij weer aan het maatschappelijk verkeer konden deelnemen. Het ambtenarenapparaat werd voor politiek gewin misbruikt. Wij lezen de wereld verkeerd en zeggen dat die ons misleidt.”

HD

error: Kopiëren mag niet!