Vereniging van Surinaamse Veteranen en Ex-Militairen spant zich al jaren in voor acceptabele leefomstandigheden doelgroep
De Vereniging van Surinaamse Veteranen en Ex-Militairen spant zich al sinds 2007 (statutair per 3 oktober 2017) in voor haar leden, ex-militairen en veteranen waarvan velen gestreden hebben in de Binnenlandse Oorlog tussen 1986 en 1992. Maar, tot de dag van vandaag hebben zij het moeilijk. ‘Ze kunnen zich niet voegen in de gewone burgeromstandigheden’, zegt Waldo Jameson, voorzitter van de vereniging.
‘Een grote groep ontvangt maandelijks SRD 200 resocialisatietoelage en een kleine groep SRD 750 maandelijks als invaliditeitsuitkering. Die resocialisatietoelage is te weinig. Ze kunnen er niet van leven. Het was een hulp, om bijvoorbeeld zout en olie te kunnen kopen. Om te kunnen leven zijn veel ex-militairen aan het hosselen. Ik ook hoor, heb een brushcutter gekocht.’
‘Oud-minister Ivan Fernald van Defensie heeft in de periode zo van 2007 tot 2010 gezorgd voor een instapcursus om de ex-militairen wegwijs te maken voor wat betreft hun terugkeer in de burgermaatschappij, maar die cursus is weggevallen, nadat de eerste regering Bouterse aantrad.’
Jameson: ‘Na 2010 hebben de beide regeringen Bouterse niet meer ingespeeld op de noden van de ex-militairen. Behandelingen bij het Psychiatrisch Centrum Suriname, PCS, vielen nagenoeg stil. Betaling aan het PCS viel weg, er is een betalingsachterstand, behandelingen van ex-militairen werden stopgezet. Tijdens de regeringen Bouterse, 2010-2020, hadden de ministers van Defensie geen contact meer met de psychiater. Met de nieuw aangetreden regering hopen we dat het contact met het PCS wordt hersteld.’
Stichting Re-integratie Ex-Militairen
De Stichting Re-integratie Ex-Militairen, een werkarm van het ministerie van Defensie, zorgde voor cursussen en trainingen vanuit overheidswege, maar die vielen ook weg vanwege de precaire financieel-economische situatie. ‘Het is iedere keer weer hetzelfde verhaal. De stichting doet haar best, maar is afhankelijk van het ministerie van Defensie. We hebben overigens als vereniging een goed contact hoor met de stichting.’
De stichting heeft als haar missie het verlenen van nazorg aan de bij haar geregistreerde ex-militairen om hun economisch en sociaal weerbaar te maken in de burgermaatschappij. Met optimale hulpverlening door alle actoren, wilde de stichting zich inzetten voor erkenning van de doelgroep in de Surinaamse samenleving. De stichting wil een effectieve organisatie zijn voor de ex-militairen, die behoefte hebben aan ondersteuning in het proces tot hun terugkeer in de burgermaatschappij.
De stichting vierde woensdag 21 oktober haar 40-jarig bestaan. Volgens de huidig Defensie-minister Krishna Mathoera vervult de stichting een niet te onderschatten rol bij de begeleiding van ex-militairen en is met de viering het bestaansrecht van deze organisatie dan ook bewezen. Mathoera bood haar verontschuldigingen aan, aan allen die vanwege het werk letsels hebben opgelopen of zijn getraumatiseerd.
Bestuursverkiezingen 23 december
Op de vraag of de vereniging inmiddels heeft gesproken met de nieuwe regering Santokhi-Brunswijk zegt Jameson, dat dat nog niet aan de orde is. ‘We hebben wat bestuurlijke perikelen. Tot februari van dit jaar hebben we regelmatig bijeenkomsten gehad, maar door de covid-19 pandemie kunnen we sinds medio maart niet meer vergaderen zoals we gewend waren. De laatste vergadering was 31 januari, met meer dan 300 man, op het Bronsplein, over de naderende verkiezingen van 25 mei. Maar, toch komen nu en dan kleine groepjes bij elkaar hoor. We hebben bestuursverkiezingen op 23 december en twee dagen daarvoor, de 21e, gaan de leden in Nickerie al hun stem uitbrengen. We hebben trouwens zo rond de 1.350-1.375 geregistreerde leden.’
Volgens Jameson is er wel belangstelling vanuit het huidig ministerie van Defensie voor de verenging en de ex-militairen. ‘De Stichting Re-integratie Ex-militairen heeft onlangs een presentatie verzorgd voor minister Mathoera over haar werk en de positie vandaag de dag van de ex-militairen en hun leefomstandigheden. Een inhoudelijk onderhoud met de minister volgt nadat ons bestuur is vernieuwd. Maar, de leden willen liever niet wachten. Ons leven gaat achteruit.’
Jameson vindt, dat de ex-militairen die hebben deelgenomen aan de Binnenlandse Oorlog eindelijk moeten krijgen waar ze al jaren recht op hebben. ‘Mensen zijn zonder afkoopregeling uitgevallen, er is nooit een goede administratieve afhandeling geweest. Arbeidsovereenkomsten werden niet verlengd. Wat is er gebeurd met de afgedragen spaarpremie? Hoe zit het daarmee? Velen kregen het plakkaat van desertie opgedrukt, maar dat is onterecht. De militairen zijn aan hun lot overgelaten.’
‘Wij willen met zaakgelastigde Nederland in Suriname aan tafel gaan’
Tot slot zegt Jameson, dat ‘wij juridisch gezien aan Nederland een ingebrekestelling moeten doen toekomen vanwege het feit dat Nederland de Binnenlandse Oorlog heeft gesubsidieerd voor een bedrag van 33 miljoen gulden’. ‘Doordat Nederland de touwtjes in handen had betreffende de Binnenlandse Oorlog zijn de militairen aan hun lot overgelaten bij het nemen van zwaarwichtige besluiten doordat de regeerders wijzigingen daarin hebben aangebracht, ondanks het feit dat in september 1987 de grondwet bij een volksreferendum is aangenomen. Toen waren wij volwaardige militairen gezien de grondwet van de Republiek Suriname. Dus wij wensen met de zaakgelastigde van Nederland in Suriname aan tafel te gaan om zaken te bespreken. Want wij zijn vanaf die periode aan lager wal geraakt en die achterstand is heel moeilijk in te lopen.’
PK
