De Republiek Suriname is officieel op 25 november 2020 in totaal 45 jaren een onafhankelijke staat. Voelt dat zo aan en welke onderbouwing wordt gegeven aan een trots gevoel? Welke hypothesen kunnen worden gesteld om het hebben van een waardig gevoel met betrekking tot ons land te toetsen? Hierbij enkele overdenkingen, die de gedachtegang kunnen prikkelen en absoluut niets te maken hebben met politiek, negativisme en/of a-nationalisme. Laat dit de vele hypocrieten en halvegaren duidelijk zijn! Anno 2020 wordt ons land feitelijk internationaal gezien als een “failed state”. In 1975 heeft ons land de onafhankelijkheid verkregen. Let wel, Surinamers hebben geen bloedige strijd gevoerd tegen de kolonisator ter realisatie van de onafhankelijkheid. Het is ons op aanvraag geschonken. De gedachten gang ter verkrijging van de onafhankelijkheid lijkt mijns inziens niet gestoeld te zijn op het verkrijgen van zelfstandigheid als natie. Het schijnt meer voort te vloeien uit persoonlijk opportunisme van een kleine groep politici, en om suprematie met een racistische tint te tonen binnen onze maatschappij, die politiek voornamelijk op basis van etniciteit werd gescheiden. Reeds voor het verkrijgen van de onafhankelijkheid werden door de kolonisator prikkels toegediend om het scheiden en het tegenover elkaar staan, te bewerkstelligen. In de loop van de tijd werd dit binnen onze maatschappij door de verschillende etniciteiten zelf verder uitgezet uit hoofde van verschil in visie, cultuur en karakter. Rondom de onafhankelijkheid hebben voornamelijk twee tegen over elkaar staande etnische groepen een korte heftige strijd geleverd ten aanzien van de onafhankelijkheid. Let wel een wond kan genezen, maar het litteken zal er voor eeuwig zijn! Jammerlijk zal door karaktereigenschappen de innerlijke haat en wrok op volgende generaties worden overgeheveld. Dit kan als basis worden gezien voor het consolideren van de bottleneck, welke onze in het verschiet gelegen bloei ernstig zal tarten. De hoge mate van huichelarij en de afgang van het moreel karakterniveau zal de afstand naar enige bloei verder doen toenemen. Binnen een termijn van 5 jaren na de onafhankelijkheid is de democratie in ons land “op de vlucht kapotgeschoten”. Weer als gevolg van de opportunistische opstelling van hetzelfde karakter, welke in allerijl de onafhankelijkheid had doorgedrukt. In de hiernavolgende 7 jaren hebben wij mogen ervaren hoe onder aanvoering van voornamelijk een groep “ongecultiveerde prasoso gebroed” ons land in een ravijn van vernieling en afgang is geduwd. Het volk werd financieel- economisch kapot gemaakt en sociaal- maatschappelijk verscheurt. Dit “tuig van de richel” heeft binnen 2 jaren van haar machtspositie een groep van 15 vooraanstaande figuren op beestachtige wijze gefolterd en een lugubere dood ingejaagd. Deze figuren lopen nog steeds na 32 jaren vrij rond en hebben in deze periode nog de mogelijkheid gehad om tot 2 keer toe binnen ons democratisch bestel het land te vernietigen. Menigeen van hen worden aan corruptie, cocaïnehandel en moord gelieerd. Als gevolg van het verval van eerbare waarden en normen binnen de periode van 7 jaren, bezitten wij thans een enorme groep uitschot als landgenoten die zich vereenzelvigt met het karakter van vernietiging van de coupplegers van 25 februari 1980. Binnen 11 jaren na de verkregen onafhankelijkheid hebben wij een bloedige en vernietigende binnenlandse oorlog mogen meemaken. De strijd wordt door personen die erbij betrokken raakten ook wel de vuile oftewel cocaïneoorlog genoemd. Vraagt u het maar na, en doet u onderzoek naar de onderbouwing. Ook de groep die de vijand van de in een “avontuur” gedirigeerde militairen waren, bekleden thans hoge politieke functies. De leider van de dictatuur en de leider van de genoemde “terroristen” blijken dikke maten te zijn, terwijl velen van hun makers de dood zijn ingejaagd, geestesgestoord zijn geraakt en/of als zwerver door het leven gaan. Hun gezinnen zijn ontwricht, hun kinderen verwaarloosd, of/en wees geworden. Na een zware periode met vele opofferingen, verdriet en leed kwam tussen 2000 en 2010 middels de toenmalige “nieuw front regering” enige verademing voor het volk. Tegen begin 2010 bevond ons land zich weer in een redelijk goede financieel/economische positie en kon een gehavende middenklasse zich aardig bedruipen en opbouwen. Aan deze verbeterde situatie kwam na het wederom kiezen voor verloederaars in 2010 en 2015 wederom vernietiging, verdriet en verderf om de hoek kijken. Bijkans 45 jaren na de onafhankelijkheid is gekozen voor voornamelijk een partij met de slogan “wo set’ eng”, dan wel is gestemd tegen de pioniers van de slogan “neks no fout”. Het resultaat van corruptie faciliterend financieel- economisch wanbeleid in de afgelopen 10 jaren door de aanbidders van het “neks no fout principe” merken wij thans middels de sociaal- maatschappelijke verloedering. De huidige machthebbers hebben een zware taak op hun schouders om de financieel- economische ramp waarin wij zijn beland, terug te dringen. Er is door veel te beloven, veel hoop gegeven aan een voornamelijk hulp snakkend en afhankelijk volk. Wij merken echter dat veel waartegen gestreden is, nog wordt gecontinueerd en absoluut niet gerelateerd kan worden aan het aanzitten van slechts 4 maanden door de nieuwe machthebbers. Wij merken eveneens dat de “bende” die verantwoordelijk is voor de precaire situatie middels allerhande modus operandi probeert om zaken verder te destabiliseren en zich van vervolging voor gepleegde wandaden tegenover het volk te ontkomen. Is het gepast om, gezien onze thans afhankelijke “failed state” achtig imago en een niet vlijende historie, 45 jaar “onafhankelijkheid” te vieren? P.s. Het is bij het 45-jarig bestaan van ons land raadzamer om alert te blijven aangaande handelingen van de aan de macht zijnde- en eveneens de weggestemde politici. Thans is meer dan ooit het moment aangebroken om oprecht, onverschrokken en zakelijk met alle ten dienste staande middelen op te treden tegen hypocrieten! Dit is het ultieme cadeau dat wij met opgeheven hoofd aan ons nageslacht kunnen overdragen en zal zorgdragen dat “Sranan sa wini”!
Frits Lalay
