De burger vindt: ‘Geen groots feest om 45 jaar onafhankelijkheid te vieren’

‘Reserveer het geld voor preventieve doeleinden en de schaarste aan medicijnen’

Op 25 november dit jaar is Suriname 45 jaar onafhankelijk. Reden voor een feest of toch maar niet? De huidige financieel-economische situatie van het land staat feitelijk een grootse, uitbundige, veel geld kostende nationale viering niet toe. Kan de 45-jarige viering groots gevierd worden of niet, rekening houdend met de financiële malaise waarin het land verkeert en de vele torenhoge schulden? Dagblad Suriname stelde op haar Facebookpagina deze vraag aan haar lezers. Uit de vele reacties kan de conclusie getrokken worden, dat 99,9 procent van de burgers een groots feest niet gepast vindt. Dat wordt ook nog eens duidelijk uit de poll op de website van Dagblad Suriname. 93 Procent van de uitgebrachte stemmen (949) vinden dat er geen groots feest gevierd kan worden, tegenover slechts 7 procent (76 stemmen) dat vindt dat zo’n feest wel kan. Enkele willekeurig gekozen reacties kunt u hierna lezen.

Hugo: ‘Geen reden voor feest. Het geld moet de regering voor bange uren houden. En Covid-19 is ook een reden. Regering wees nuchter. We kunnen geen cent gebruiken voor feestvieren. Als de buitenlandse gasten er zijn, heel eenvoudig doen. De regering moet het goede voorbeeld geven.’

‘Deze dag heeft alleen maar ellende gebracht’

Ansje: ‘Er is geen reden om feest te vieren. Deze dag heeft alleen maar ellende gebracht. Er vond exodus plaats. En 5 jaren later werd het van kwaad tot erger. Nog steeds voelen we de pijn. De mensen die met dit idee kwamen, liggen nu in hun graf.’

Asha: ‘Nee hoor geen feest. Alles is duur. Is wel jammer. Liever de bonus, zodat eenieder voor hun eigen goederen kan zorgen.’

Edith: ‘Dag van bezinning. We zijn in een diep dal beland. Geen reden tot feesten. Reserveer het voor preventieve doeleinden, en de schaarste aan medicijnen. Het volk verpauperd.’

‘Mensen hebben geen eten, geen dak boven hun hoofd, dan ga je buitenlanders te eten en drinken geven en vermaken’

Lucia: ‘Men mag de vlaggen uithangen, men mag vrolijke muziek, maar niet ordinair, afspelen maar geen buitenlandse gasten. Niet uitbundig, omdat wij niet eens geld hebben om medicijnrekeningen te betalen, mensen hebben geen eten, geen dak boven hun hoofd, dan ga je buitenlanders te eten en drinken geven en vermaken? Speel geen biegir ting en hang je sleutel niet hoger dan je kan reiken. Laat men niet zeggen dat deze regering lak heeft aan het volk! Je vraagt hen om de broekriem strakker aan te trekken en wat doet diezelfde regering? Het kleine beetje geld (centjes) om grootdoenerij over de balk te smijten in de hoop dat men medelijden met je lot zal hebben en je wil helpen. Heb een beetje trots.’.

John schrijft, dat hij als kind in het stadion zat bij de machtsoverdracht 1975. ‘Mijn ouders waren geremigreerd naar Suriname. Beiden hun goed betaalde job opgezegd om hun land op te bouwen. Ik dacht toen: dit alles is een grote vergissing. Fast forward 45 jaar later, zijn we van het rijkste land van Zuid Amerika gedaald naar het armste land. Moeten we dit vieren? Please do the math!’

Debby: ‘We kunnen allen veilig thuis een glaasje lemmetje water drinken en God danken in plaats van feestvieren, ziek worden en geld uitgeven. Bezinnen en manieren zoeken een extraatje te maken op een legale manier. Feestvieren? En morgen rijst boter eten in het Wanica Ziekenhuis.’

Shailendrasing: ‘Elk goed huishouden weet dat feesten terwijl je schulden moet aflossen niet werkt en tevens een slecht signaal geven naar de schuldeisers en sponsoren…’

Bhavna: ‘Er is geen enkele reden om feest te vieren. Het heeft alleen maar ellende gebracht. Alle rechten van de mensen ontnomen en daarna na het falen van Aron heeft Bouterse en co. het land naar de vuilnisbelt gebracht. Hoezo? Wat ga je herdenken en wat ga je vieren?’

Jolanda: ‘Ik ben 45 jaar en vanaf ik me kan herinneren is Suriname geen stap vooruit gegaan. En met de weinige of bijna geen financiële middelen dat we nog hebben, dan zeg ik geen feest, maar we moeten ons gaan bezinnen, wat er nog te halen is om het gezond te maken.’

Chandra vraagt zich af of er wel reden is voor feest met torenhoge schulden en een hoge koers? Nee, geen feest.’

Amit: ‘Nee, alstublieft geen feest. Suriname heeft dat geld nodig voor betere dingen. De regering moet in plaats van feesten, liever moeite doen om de US$ en Euro-koers te stabiliseren en zo laag mogelijk te brengen.’

Sonja: ‘Geen groot feest… De financiële situatie van het land laat het niet toe.’

‘Reden om te bezinnen wat ons geliefd Suriname is aangedaan’

Jaiwatie: ‘Wat valt er te vieren ? 45 Jaar alleen ellende, dus geen reden om feest te vieren, maar om te bezinnen wat ons geliefd Suriname is aangedaan

Felon: ‘Lijkt meer op 45 jaren afhankelijk zijn…’

Marcel: ‘Wat voor feest? Worden de Covid-regels opgeheven dan volgende week?’

Ook Ramon stelt, dat er helemaal geen feest moet komen. ‘Wij moeten juist verdrietig zijn aub, het volk heeft het financieel heel moeilijk, dus pomp dat geld in de huishouding van mensen die het zo moeilijk hebben.’

Fransje: ‘45 Jaar wordt je maar 1 keer. Maar, vanwege de deplorabele financiële malaise waarin ons geliefd land verkeert, dankzij de regering en coalitieparlement, en de heersende Covid-19 pandemie, stel ik voor het geld dat zou worden uitgegeven aan de viering te besteden aan de zorgverleners, die nog geen salaris hebben ontvangen, aan eenzame senioren burgers, arme senioren burgers, 1 ouder gezinnen met 3 of meer kinderen die het toch oh zo moeilijk hebben, of gezinnen van 3 of meer kinderen waarvan 1 ouder de kostwinner is et cetera. Dan denk ik dat Suriname degene die traktatie nodig hebben trakteert.’

error: Kopiëren mag niet!