In gesprek met Dagblad Suriname zegt voormalig minister en prominent NPS’er Cor Pigot dat Suriname niet moet schromen om internationale arbitrage aan te zwengelen bij het Tigri grensdispuut. Dat gebied wordt sinds 1969 door Guyanese troepen bezet gehouden.
Millimeter werk
“Als Surinamers moeten wij als doen om ons grondgebied te verdedigen, met alle legale middelen, en om dat gebied in ons beheer te brengen”, zegt Pigot desgevraagd. “In de meeste conflicten tegenwoordig ga je voor arbitrage. We moeten er niet voor schromen. Net zoals Guyana internationale arbitrage aanzwengelt met hun dispuut met Venezuela. Suriname moet alvast bij de Verenigde Naties en andere grote organisaties aangeven hoe de Surinaamse kaart eruitziet. Dat is de taak die wij hebben. Je moet er rekening mee houden dat Guyana beheersdaden pleegt. Maar wij kijken naar de uitgangspunten die gegolden hebben bij de grensbepalingen. Als er daar een fout gemaakt is, moet die gecorrigeerd worden. Mensen willen deze kwestie niet graag aanraken, er zijn redenen ervoor. Grensproblemen oplossen, is millimeter werk. Je maakt er geen grote stappen.”
Nalatigheid voormalige kolonisator
“Het dispuut is ontstaan bij de bepaling van de grens tussen Suriname en Guyana. De grens wordt gevormd door de Corantijnrivier, die in zijn geheel aan Suriname behoort. Guyana gaat echter ervan uit dat de Coeronierivier en de Kutaririvier de voortzettingen zijn van de Corantijn. In werkelijkheid is het de Boven-Corantijn, die de Guyanezen de New River noemen. De Guyanezen hebben de positie overgenomen van de Britten, die tijdens de koloniale periode de Coeronie als grens hadden aangegeven. Tijdens de onafhankelijk van Guyana zijn er enkele onderhandelingen geweest. Maar er is geen overeenkomt geweest. Sinds 1969 is het gebied bezet geworden. Pigot geeft aan dat in 1971 er in Trinidad onderhandelingen zijn geweest tussen de toenmalige Surinaamse premier Jules Sydney en de Guyanese leider Burnham. Vanaf toen is het een erkend dispuut. De twee landen kwamen overeen dat het gebied gedemilitariseerd zou worden. Echter hebben de Guyanezen zich nooit aan gehouden. Bij de onafhankelijk van Suriname is Nederland er nalatig geweest. De grenzen zijn niet duidelijk vastgesteld geworden. Sinds de onafhankelijkheid zit Suriname met dit dispuut.”
Tigri-niet op agenda
Tot de dag van vandaag zijn er Guyanese troepen gestationeerd in het gebied. Internationaal wordt het gebied steeds vaker als Guyanees territorium aangekaart en jarenlang zijn er geen noemenswaardige pogingen gedaan vanuit Suriname om het gebied te herclaimen. Onlangs gaf minister Albert Ramdin te kennen dat de kwestie niet is besproken tijdens zijn recent bezoek. Hij gaf te kennen dat er gesproken is over personen- en goederenverkeer aan de monding van de Corantijnrivier. De minister stelde wel dat de grensdisputen spoedig opgelost moeten worden. Minister Ramdin gaf wel aan dat de gehele Corantijnrivier tot aan de Guyanese oever als Surinaamse territorium wordt beschouwd. De Guyanezen geloven echter dat het diepste punt van de rivier de grens is tussen de twee landen. Minister Ramdin benadrukte tijdens de persconferentie zaterdag wel dat de Corantijnrivier in totaliteit Surinaams grondgebied is en dat de Guyanezen zich dienen te houden aan de wet- en regelgeving van Suriname. Volgens hem kan dat soms inderdaad conflicten en onduidelijkheden met zich meebrengen. De Guyanese minister van Buitenlandse Zaken, Hugh Todd, vermeed tijdens een persconferentie in zijn land de vragen rondom de rivier en de grens. Hij gaf aan dat Suriname en Guyana nog een aantal belangrijke kwesties moeten afhandelen. Daaronder ook de jurisdictie, met betrekking tot de voorgestelde brug op Corantijnrivier. “We zijn nog niet op dat aspect toegekomen. Wat we nu doen, is dat we ons concentreren op de technische specificaties. We kijken naar financiering en we willen uitzoeken wat het beste model is om te gebruiken. We hebben de jurisdictie niet besproken; dat hebben we nog niet gedaan”, zei de Guyanese minister.
