“In zo een tijd zouden wij genoeg activiteiten hebben, maar nu kan ik alleen mijn boodschappen doen en thuiszitten. Het is juist goed, maar je voelt dat gemis en aandacht.” Dit zeggen enkele burgers op een leeftijd aan de krant. John gaf aan dat hij normaliter op de laatste donderdag van de maand nog kon gaan dansen met een paar leeftijdsgenoten. “Maar hoe de hele situatie is veranderd, is alles ook beperkt. We moeten voorzichtig zijn met alles en elke stap die wij maken. Maar uiteindelijk worden oudjes net mij aan een kant gelaten in deze eenzame tijd. Eenieder is bezig met zijn eigen leven en mijn kinderen hebben ook nog kinderen, dus het is dubbelwerk nu. Er moet tenminste iets voor ons zijn dat wij kunnen doen”, zegt John. “Activiteiten waarbij de maatregelen ook in acht worden genomen.”
Marta gaf aan dat zij vaak meedeed met bingo vooral in het weekend. “Jaren terug waren deze activiteiten voor oudjes in trek, maar het is ook beetjes bij beetjes gaan verwateren. Het gebruiken van een mobiel in allertijden is dit goed voor mij, dus ik probeer zoveel mogelijk andere dingen te doen, waaronder lopen in de buurt, fietsen, of naar mijn golden oldies luisteren. Voor de rest kan ik niets anders doen. Niet eenieder kan zich aansluiten bij een vereniging, dus een andere optie heb ik niet. Mijn kinderen en kleinkinderen komen een keer in een week op bezoek, dus op die dag is het gevoel van alleen zijn toch verminderd. Op je oude dagen alleen zijn, is geen goed gevoel.”
“Ik ben niet de enige, maar er zijn heel veel oudjes die afhankelijk zijn en hetzelfde gevoel hebben”, zegt een andere burger. “Mijn buurvrouw zit in een rolstoel en ik en de meeste mensen van de buurt zijn de enigen die haar bezighouden. Het is triest te zien hoe men op hun oude dag alleen wordt gelaten, iets dat wij niet hebben verwacht”, benadrukt de burger. “Ik hoop dat er binnenkort toch aan ons gedacht wordt, uiteindelijk zijn wij ook degenen die hard gewerkt hebben voor het land.”
TM
