Landelijk hebben wij ze in allerlei verschijningsvormen. Zij sloven zich iedere dag weer uit voor hun kroost. Zij beperken zich daarbij niet tot hun eigen gezin maar hebben ook een moederhart voor kinderen die het ver van goed hebben. Kinderen die vaak de moederliefde ontberen of die onder kommervolle omstandigheden de dag van morgen tegemoet treden. Surinaamse vrouwen die weigeren zichzelf om der wille van wat geld aan de wereld over te geven. Super ladies die reeds bij het ochtendgloren op pad gaan om wat te verdienen voor het onderhoud van haar kinderen en die, merkwaardig genoeg, daarnaast ook andermans kinderen wat voedsel verschaffen. Onze real super ladies die ondanks de apathische ellende waarin velen leven, het toch nog voor elkaar krijgen hun kroost een goede opvoeding te geven. Onze eenvoudige super ladies die het genot van de weelde nooit zullen ervaren en die ver van alle indrukwekkendheden hun levensweg moeten vervolgen. Vrouwen, jong en oud, die zo dikwijls meerdere rollen moeten vervullen. Moeder, schoonmoeder, groot- , overgroot- en zelfs bet-overgrootmoeder , pleegmoeder, stiefmoeder, gezinshoofd, begeleidster, beschermster, werkende moeder en nog meer van deze hoedanigheden. Onze Surinaamse super ladies die op het gebied van plichtsbetrachting de mannen tot voorbeeld strekken.
Want fysieke en geestelijke vrouwenmishandeling is, verachtelijk genoeg, nog steeds in trek bij de Surinaamse man. Door de kopzorgen van iedere dag blijven de merkbare zorglijnen op het gelaat van de Surinaamse vrouw niet uit. Dikwijls bestaat voor deze zwoegers weinig of geen mogelijkheid tot wat vertier. Velen kunnen het zich gewoon niet permitteren. Er moet veel respect opgebracht worden voor de Surinaamse vrouwen dat zij, ondanks de vele problemen waaronder zij zo dikwijls gebukt gaan, niet of nauwelijks merkbaar de hand ophouden voor wat geld. Genoteerd werd eens door een denker dat vriendschap eerder een uitgangspoort dan een ingangspoort is voor liefde. Met andere woorden: vriendschap maakt liefde eerder kapot. Ook de super vrouw weet dat en is daarvan vaker zelf het slachtoffer geworden. Onze sterke super vrouwen verdienen beter in de werkrelatie. Op papier zijn misschien wel leuke beschermende regels voor de werkende Surinaamse vrouw vastgelegd, maar in de werkpraktijk is het voor veel van onze super vrouwen maar kommer en kwel. Dit verschijnsel, dat de politiek niet noemenswaardig interesseert, en waarvoor vrouwenorganisaties als forum voor welgestelde dames ook geen aandacht hebben, werpt een smet op de naam en het imago van Suriname. Het ministerie van Arbeid heeft klaarblijkelijk geen belangstelling voor de vraag hoe het in de Surinaamse arbeidswereld eraan toegaat met de werkende vrouw. Fysiek zware arbeid in fabrieken en op andere werkplaatsen is de Surinaamse vrouw niet bespaard gebleven. Sekse-discrminatie op het gebied van de beloning voor geleverde prestaties ondervindt de Surinaamse vrouw maar al te vaak. In functiewaarderingssystemen en in het beloningsbeleid wordt de Surinaamse vrouw onrecht aangedaan. Misschien is dit in de ziekenhuizen het geval, misschien ook binnen het politiekorps en, wie weet, misschien ook in het korps penitentiaire ambtenaren of in de mediawereld. Voor het verrichten van identieke taken wordt de mannelijke werknemer beter beloond. Ook weer een vorm van sekse-discriminatie op het werk. Maar desondanks zet het arbeidzaam leven van de Surinaamse supervrouw zich ongestoord voort. Voor velen onder haar is het zwoegen en ploeteren, daarbij niet zelden ook nog veracht door haar man. Zo intens is de liefde van de moeder, dat er overal in de wereld wel een moedertaal voor elk land bestaat. U leest het goed: geen vadertaal, maar moedertaal. Wij maken ze dagelijks weer mee, die super ladies die het moeten doen zonder het comfort dat anderen is toebedeeld. In de politiek hebben zij geen begunstigers. Niet elke Surinaamse vrouw heeft immers het geluk ondersteuning te genieten van een politiek invloedrijke wederhelft. In veel bedrijven geven onze super ladies richting aan processen en aan werknemers. Hun bijdrage aan de economische en algemeen maatschappelijke ontwikkeling in ons land moet niet onderschat worden. Dat het veel van onze super ladies niet gegund is om naar hogere posities in publieke- en in bedrijfsorganisaties door te dringen is een schandvlek op het imago van ons land. Het promotiebeleid in Surinaamse organisaties is doortrokken met onrechtvaardigheid jegens de werkneemsters. Maar hun betekenis voor de maatschappij is echter in dezelfde mate groter. Misschien bestaat ergens in ons land een first lady, misschien ook een second lady en, wie weet, ergens ook een third lady. Maar al onze hardwerkende vrouwen zijn onze super ladies. En dat is een trede hoger op zowel de maatschappelijke- als op de prestatieladder.
Stanley Westerborg
