Burgerij goed waarschuwen

Er is een waarschuwing gegeven door de Centrale Bank van Suriname met betrekking tot een piramidespel dat gaande zou zijn in Suriname. Wat is nu een piramidespel? We hebben het in de jaren ’90 in Suriname gehad. Het blijkt dat er jonge volwassenen zijn in Suriname die niet op de hoogte zijn van de massale oplichting die in de jaren ’90 heeft plaatsgevonden. Geruchten deden de ronde dat bij een zeker bedrijf aan de Wanicastraat het mogelijk was grote en kleine geldbedragen te beleggen. Beleggers konden rekenen op minimaal verdubbeling van hun inzet en dat binnen korte tijd. Er waren verhalen van getuigen dat ze hun inzet inderdaad verdubbeld hadden uitgekeerd gekregen van het bedrijf. Dit piramidespelbedrijf floreerde en door de getuigenverhalen gingen steeds meer mensen hun geld brengen voor het bedrijf. Burgers brachten nu grote bedragen, mensen verkochten hun bezittingen om daarmee mee te doen in het piramidespel. Mensen zetten soms ook hun hele spaarbedragen in. Mensen namen ook leningen om het geld even snel te verdubbelen. Het bedrijf nam mensen in dienst om het piramidespel te spelen. Zoals gebruikelijk in deze gevallen donderde het systeem in elkaar. Dat gebeurde voordat welingelichte burgers hun medeburgers hadden ingelicht en gewaarschuwd. Maar de verhalen van de getuigen waren zo overtuigend en ze klonken zo mooi dat de massa op gegeven moment een groot bedrag waarschijnlijk al bij het bedrijf had gezet. Toen het systeem in elkaar donderde kwamen burgers die hun hele kapitaal hadden geïnvesteerd in problemen. De politie herinnert nu terecht dat er inderdaad mensen zijn geweest die door deze klap ziek zijn geworden. Sommigen zijn overleden aan een hartaanval. Een piramidespel is gedoemd om als een waar kaartenhuis in elkaar te storten … op den duur. Maar toch vinden deze systemen steeds goedgelovige en naïeve, maar ook avontuurlijke burgers die erin trappen of hun geluk gaan uittesten. Want, in de begindagen zijn er wel uitkeringen, maar wanneer zullen de uitkeringen ophouden? Dat weten wij niet, maar sommige burgers nemen dan gewoon een kans. In de jaren ’90 werd de druk op den duur voor het bedrijf om de gelden die het niet had, uit te keren aan de beleggers. Er ontstond maatschappelijke onrust, politici maakten er een politieke issue van tijdens de verkiezingen die daarna volgden. Waarschijnlijk waren er ook politici die gelden hadden gezet in het spel of hun familieleden. Slachtoffers van het spel hebben zich ook nog verenigd, om actie tegen het bedrijf te ondernemen. Voordat er concrete stappen konden worden ondernomen koos de ondernemer, die eerder wel een echte ondernemer was maar het pad van oplichting had gekozen, het hazenpad. Geruchten doken vaker op dat de man langs bekend stranden in Europa werd gezien waar hij genoot van het geld dat hij door oplichting had ‘opgehaald’. De slachtoffers bleven bekaaid achter en hebben met hun vereniging geen partij aansprakelijk kunnen stellen om de beleggingen terug te halen, zeker niet de Surinaamse overheid. Toen het zover was en bleek dat de zaak verloren was voor de beleggers, toen was men over 1 ding het wel eens: de Surinaamse samenleving had een les geleerd en een dure lesgeld betaald. Maar na enkele decennia schijnen we de zaak te zijn vergeten. Er is een generatie die de zaak niet bewust heeft meegemaakt. En die mensen lopen het meeste kans om nu slachtoffer te worden van het systeem. En uiteraard zullen er altijd mensen zijn die een kans zullen willen gaan nemen. Dat zijn mensen die weten wat er in de jaren ’90 is gebeurd. De volwassen burgers moeten hun verhaal nu wel gaan vertellen aan de samenleving, hoe zij grote bedragen hebben verloren, hoe zij hun bezittingen en hun spaargeld zijn kwijtgeraakt.      

Er wordt nu gesproken over een spel dat wallet heet. Burgers zijn gewaarschuwd, maar waarschijnlijk zijn er al mensen die hun gelden hebben ingezet en al uitkeringen hebben gekregen of daarop wachten. De centrale bank heeft een persbericht uitgegeven, maar een groot deel van de bevolking is niet geïnteresseerd in het lezen van lange berichten van deze bank. Die zijn meestal technisch van aard en ingewikkeld. Veel burgers begrijpen de berichten daarom ook niet, al leest men die. De waarschuwing moet nu wel door de regering worden gegeven. Deze moet gebeuren in verschillende talen en in korte boodschappen. Deze moeten op de radio en op de tv worden herhaald. De overheid moet niet schromen om het kind bij de naam te noemen en aan te geven om welke spelen het gaat. Wat er dan meestal gaat gebeuren, is dat het systeem dan onzichtbaar zal worden en dus eerder crashen. De oplichting zal wel eerder stoppen, maar burgers zullen dan de overheid de schuld willen geven van het crashen van het systeem. De burger heeft geen aanleiding om de regering iets te verwijten als zulke spelen illegaal zijn en verboden. Of dat zo is wordt betwijfeld. Het wordt tijd dat dit soort spelen worden verboden, het is gerechtvaardigd dat de vrijheid van de burger wordt ingeperkt vanwege het gevaar dat deze spelen met zich meebrengen.       

error: Kopiëren mag niet!