Misslagen en onmogelijkheden

Gisteren is een hele stel dc’s geïnstalleerd en daarover valt een heleboel te zeggen. Ten eerste dat stukje van de media: eerst wordt aan de media gezegd dat ze niet hoeven te komen vanwege Covid. Enige tijd erna zijn alle bezwaren weg en mogen de media wel komen opdraven. Door deze regering is aangegeven dat men de overheidscommunicatie aan een grondige evaluatie zal onderwerpen. Daarin konden we ons terugvinden. We hebben al eerder gesteld dat de overheidscommunicatie niet in handen moet zijn van alleen mensen die netjes Nederlands kunnen praten; het moet zijn in handen van mensen die gestudeerd hebben op het gebied van de overheidsvoorlichting en de massamedia. Goede Nederlands-praters kunnen in de uitvoering wel een rol spelen maar voor het leiderschap is meer nodig. Het kader is wel degelijk in Suriname aanwezig maar nog niet zichtbaar bij CDS. Dat er niet wetenschappelijk tewerk wordt gegaan bleek in korte tijd uit 2 zaken. Ten eerste het logo dat werd gelanceerd en na hevige kritiek uit de ether moest worden gehaald. Ten tweede, en dat is wel een verandering met de vorige overheidscommunicaties: we zijn tegenwoordige steeds laat met de activiteiten van de overheid. De ruimte is naderhand veranderd maar dat heeft te maken met organisatie en beperking in verband met Covid zijn op voorhand bekend. Het is allemaal rommelig hoe het met de CDS aan toegaat. Overigens bestaat de indruk bij de burgerij dat het niet uitnodigen van de media, te maken heeft met de kritiek die binnen en buiten de politieke partijen, met name de VHP, is geuit naar de gekozen kandidaten. Met betrekking tot de Abop-kandidaten zijn de verwachtingen niet hoog: deze partij heeft namelijk maar 24.000 kiezers die op ze hebben gestemd en ze schitteren niet door de sterke aanwezigheid van kader in de partij. Deze partij wordt niet geacht uit te puilen van allerlei soort kader in grote aantallen. Een andere zaak is dat wel bij de VHP: deze partij heeft meer dan 108.000 kiezers gehaald en deze partij wordt wel geacht het kader in ruime mate te hebben. Uit dat hoger kader moeten de dc’s ook worden uitgekozen. De kritiek nu is dat een deel van de dc’s vanuit de VHP niet gelieerd is aan de partij. De dc’s zijn uitgekozen zonder het strategisch kader van de partij te raadplegen. Er is geen afstemming gepleegd en zijn de dc’s in een kleine kamertje uitgekozen. Dat kan wel als dubieus worden aangemerkt. Veel kritiek is ook op de dc die zich het meest geprofileerd heeft als NDP’er en zich zonder blikken of blozen heeft laten inzetten voor de partijpolitieke agenda van de NDP. Geen enkel stuk vuil politiek werk was voor de NDP’er teveel. We noemen maar enkele voorbeelden: het dumpen van zand op het Onafhankelijkheidsplein om de openbare protestmanifestaties van ontevreden burgers onmogelijk te makken en het zetten van hekken rondom het plein, het niet afgeven van een vergunning voor deze protestmanifestaties, het tegen de normen van de ruimtelijke ordening uitgeven van allerlei vergunningen aan partijgenoten die overal bermen hebben bezet, het samen met de marktmeester onder druk zetten van marktstandhouders omdat die zouden sympathiseren met de oppositie, het ordenen van de prostitutie zonder de strafbaarheid ervan weg te halen en als ‘2 cherry’s on top’: de kwajongensachtige streken van deze dc in NIS en na de verkiezingen om van de telling, hertelling en verificatie van stemresultaten met opzet een puin te maken en het lidmaatschap in het bestuur van de stichting die zich een deel van de Palmentuin (Wakapasi) heeft toegeëigend . Nerkust heeft zich altijd opgesteld als een NDP’er, hij was er voor de NDP en voor de partij, hij was primair handlanger van de partij en daarin was zijn werkwijze blindelings en slaafs. Onder de dc’s komt hij nu als eerste in aanmerking om netjes te worden bedankt. Als Nerkust aan greintje zelfrespect heeft dan had hij allang zelf bedankt. Geruchten doen de ronde dat de Abop staat achter het aanhouden van Nerkust en aantal andere duidelijke NDP’ers die niets anders hebben gedaan dan het voeren van partijpolitiek op de post. De vraag rijst nu welke ‘duivelspact’ nu de Abop met de NDP of met anderen heeft gesloten om nu deze strategie te volgen. Waar ligt de loyaliteit van de Abop in politiek opzicht: is dat bij de huidige coalitie onder de VHP of ligt dat bij oud-partner NDP? Is dit voor de Abop misschien een springplank om groter te worden en dan weer met andere partijen een regering te vormen met misschien het presidentschap voor haar zoals eerder ook aan de orde was? Is dat waarvoor de kiezer heeft gestemd. Er zijn bestuurders en handlangers van de NDP die misbruik hebben gemaakt van hun positie en zich niet bezig hebben gehouden met hun werk: ze waren steeds bezig met partijpolitieke net als Nerkust. Nerkust was op straat ook berucht als een NDP-“terrorist” die andersdenkenden bedreigde en het leven zuur maakte. Een andere persoon is Linga uit Sipaliwini die na 5 jaren DNA-lid te zijn geweest en het NDP-beleid te hebben verdedigd, 30 dagen voor de verkiezingen overloopt naar de NDP. In dit district haalde de VHP een magere oogst, niet goed voor 1 zetel.  En deze personen zijn niet te handhaven.

Uit de media is vernomen dat de eerder aangestelde voorzitter van rvc van SLM, een DNA-lid, na de heftige kritiek zich heeft teruggetrokken. Deze regering en met name de VHP, de leider van deze regering, heeft transparantie en een wet openbaarheid van bestuur, beloofd. Voordat de wet komt kan de regering nu al beginnen aan transparantie uitvoering te geven: laat men de lijst van alle rvc-leden publiceren die nu aangesteld zullen worden bij de verschillende parastatalen.       

error: Kopiëren mag niet!