Maandagavond om 21:00 uur, toen de president op STVS zijn aangekondigde boodschap aan het Surinaamse publiek bracht, bleek dat hij en zijn vp toch wel wat gemeen hebben. We voeren u terug naar een finalewedstrijd van Intermoengotapoe (IMT) enkele jaren terug voor de hoogste titel van het nationale voetbal in Suriname. De toen zwaarlijvige en dikbuikige Ronnie Brunswijk hijst zich met moeite in een trui van de club waarvan hij de voorzitter, eigenaar, de facto coach en speler is en laat zich opstellen om mee te doen aan de wedstrijd. Hij geeft de instructie aan zijn afgetrainde spelers om alle ballen op hem te zetten, Ronny maakt het wel even af. Maar wanneer de ballen komen, lukt het aan Brunswijk niet eens om de ballen aan te raken, laat staan om deze te beschermen en er verder wat mee te doen. Maar nu komt dan de vergelijking waar wij het met u over willen hebben. Op een gegeven moment wordt er op 40 tot 50 meter van het vijandelijke doel een vrije trap toegekend aan IMT en Brunsie eist de bal op. Met veel ceremonieel regelt hij de bal en neemt een aanloop van niet minder dan 20 meter. Hij begint aan een in Suriname niet vaak geziene aanloop om de bal te ‘bossen’ in het doel van de tegenstander…maar het moment Brunsie bij de bal is aangekomen om die te trappen, heeft hij geen krachten meer om zijn benen goed op te tillen. Hij zwaait toch veelbelovend met zijn benen, nog steeds onder luid gejoel van zijn aanhang op de tribune. Hij beroert de bal voor een kwart, ondanks de enorme wilde zwaai met zijn been. Het schot blijkt niets meer en niets minder te zijn dan wat we noemen ‘fruit sugar’: het ploft in een slappe straat neer op 20 meter. En aan dit hilarisch tafereel dachten wij toen wij na de ferme uitspraken van de president op zondagmiddag na terugkeer uit Guyana, maandagvond voor de tv aanhoorden de zogenaamde nieuwe maatregelen van de president. Wij dachten na zondag dat de regering eindelijk met strenge maatregelen zou komen. Enkele regels zijn wel enigszins gewijzigd, maar het is allesbehalve significant. Want, laten we u een schets geven van hoe het afgelopen weekend in de Surinaamse wijken is verlopen. Er zijn weer in huiselijk verband allerlei feesten gehouden. Deze feesten zijn gehouden langs de drukke openbare wegen. Geen enkele ambtenaar van de regering is langs geweest om gebruik makende van zijn bevoegdheid de burgers te ontmoedigen om de feesten te houden. En waar denkt u dat de feesten worden gehouden? Juist ja, in Zuid Paramaribo, maar vooral in Noord Wanica: de plekken waar de meeste besmettingen plaatsvinden. Sinds de uitkomst van de verkiezingen officieel bekend is, lijken sommige lieden die eerder gewend waren ‘rechtgeaard’ en volgzaam te zijn, vrijmoediger te zijn geworden en durven zij ook om allerlei kansen te nemen en het gezag uit te dagen. Zo zijn veel nauta’s enkele maanden uitgesteld geweest, maar worden die nu vrij en blij gehouden. Er worden tenten opgezet, waarmee al duidelijk wordt dat men van plan is een groot feest te vieren, maar niemand vanuit de overheid voorkomt de verboden samenscholing. Geestelijken komen gewoon langs bij de volgelingen om allerlei rituelen uit te voeren, met publiek. Ook die lappen de overheidsregels aan hun laars. Na de religieuze plechtigheden begint het feesten met muziek en drank en wordt het losbandiger naarmate de alcohol rijkelijker vloeit. Rond het avondklokuur houden de feesten dan op en gaat men bezopen de straat op om snel thuis te zijn. In het weekend zijn er dus weer feesten gehouden in Suriname. Ondertussen neemt het aantal besmette personen met tientallen elke dag toe. Opvallend is ook dat een aantal ministers steeds in het openbaar zichtbaar is zonder mond- en neuskapje. Dus terwijl de president de gezichtsbedekking verplicht stelt, zijn leden van zijn eigen regering bezig om deze verplichting aan een kant te zetten. Wij hadden gedacht dat de president het volk vermanend zou toespreken en de boetebedragen zou bekendmaken. En de overtredingen waarop de boetes zouden worden opgelegd. We hadden verwacht dat de president het systeem van het snelrecht zou bekendmaken zoals het geldt bij de verkeersovertredingen. Dat kan zo bij beschikking van de minister van Juspol worden geregeld. Het snelrecht komt erop neer dat, bij een vaststelling van een overtreding op heterdaad, de overtreder de mogelijkheid krijgt om buiten proces een transactieboete te betalen tot uiterlijk de dag van de zitting, volgens de uitgereikte gerechtsoproep, waarop de zaak voorgaat bij de rechter. Wikkelt men de zaak buiten proces af bij de parketwacht, dan is de boete de helft van wat men moet betalen als men bij de rechter wordt veroordeeld. Veel burgers betalen de lagere transactieboete en stuiten zo de rechtszaak en het vonnis. We hadden van de regering verwacht dat zij op het niet dragen van gezichtsbedekking, het overtreden van het samenscholingsverbod, het niet in acht nemen van de 1 ½ meter afstand of het faciliteren van die overtreding en het houden van feesten, boetes zou bekend maken. Die zouden moeten zijn enkele honderden voor burgers en enkele duizenden voor ondernemingen, niet te hoog waardoor het gemakkelijker wordt voor de politie om de bonnen uit te schrijven. We zien dat de regering weigert om impopulaire maatregelen te treffen. De regering is nog, ondanks de verkiezingen voorbij zijn, op de populistische toer. Men wil de wilde aanbevelingen die uit een stuk ‘bevooroordeeld zijn’ gegeven worden op social media, inderdaad in werkelijkheid brengen, zonder na te denken over de consequenties. Deze regering is nadat ze 3 weken terug voortijdig aantrad, bang om impopulair te worden en dus is ze nog gevoelig voor kritiek vanuit de hoek van de NDP. We betreuren het dat de regering nog steeds weigert om de strenge maatregelen te treffen, ondanks we per hoofd van de bevolking het hoogste gecumuleerde gemiddelde besmettingscijfer en mortaliteitscijfer hebben binnen de Caricom.
