In elk land wordt er tijdens de verkiezing door de politieke partijen van alles en nog wat aan het volk belooft. Dat is de normale gang van zaken tijdens de campagnevoering. Na de verkiezing lukt het echter zelden om al die beloften waar te maken. De wil is er wel maar er zijn vaak vele obstakels waarom het niet lukt. Ook in Suriname zijn er tijdens de laatste verkiezing door alle politieke partijen veel beloften aan het volk gedaan. Na de verkiezing hopen de mensen dat de beloften zullen worden nagekomen. Onder normale omstandigheden lukt dat meestal wel. Alleen verkeert Suriname momenteel niet in een normale situatie. We weten dat Suriname financieel aan de grond zit en daar is de regering Bouterse /Adhin debet aan. Hoewel het de waarheid is, vindt de afgetreden regering het niet prettig om deze verwijten steeds te horen. Ze stellen zich absoluut niet op als mensen die hun gemaakte fouten betreuren. Integendeel bekritiseren ze de aanpak van de nieuwe regering en de arrogantie druipt ervan af. De nieuwe regering wacht een zware taak. Van belang is dat ze niet bij de pakken gaan neerzitten maar goodwill tonen. De nieuwe regering bestaat uit vier politieke partijen. Elke partij heeft tijdens de verkiezingen beloften gedaan aan het volk en zijn eigen plannen en voorkeuren bekend gemaakt. Maar als vier partijen zich bundelen moet er samen gepraat en samen gewerkt worden om toch als een eenheid naar buiten te kunnen treden. De situatie vraagt op alle fronten om een directe aanpak. Er moet samen bekeken worden wat prioriteit heeft. De een wil graag zien dat de koers eerst wordt aangepakt, de ander de financiële situatie en weer een ander onderwijs of medische zorg. Via een interview bij TBN maakte de heer Belfort bekend dat zijn voorkeur er naar uitgaat dat eerst de ‘boeven’ worden aangepakt.’ Allemaal oppakken, berechten en het gestolen geld terughalen.’ Dat is een mooi streven want hiermee zou je twee vliegen in een klap kunnen slaan, namelijk het recht laten zegevieren en Suriname zou wat geld te besteden hebben om weer even vooruit te kunnen. Dat hij te kennen geeft waar zijn prioriteit ligt, kan en mag daar we in een democratisch land leven. Ik was echter teleurgesteld over de manier waarop hij het deed. Hij gaf af op een regering die nauwelijks een drie weken aan het werk is, notabene in de media. Voor een goede samenwerking zou het beter geweest zijn als hij zich had gefocust op de positieve aanpak in de afgelopen maand. De mensen hebben niet zitten duimendraaien. Er is direct een commissie samengesteld om de problemen op alle ministeries te registreren. Dat heeft geresulteerd in een verslag aan de president en die heeft weer verslag uitgebracht aan het volk, “Mensen zo staan wij ervoor.” Het volk is op de hoogte gebracht en hoeft dus niet bang te zijn voor plotselinge verrassingen. Dat heet transparantie. Met deze gegevens krijgt de regering de kans om gericht naar oplossingen te zoeken en te besluiten wat wel en wat geen prioriteit heeft. Ik was erg opgelucht toen ik merkte dat de president alle moeite heeft gedaan om het salaris van de mensen uit te betalen. Hiermee haalde hij wat angst en onzekerheid weg. Het volk wist vanaf het begin hoe het land ervoor stond en hield er rekening mee dat er enkele oplossingen niet prettig zouden zijn. We zullen allemaal wat moeten inleveren, offers moeten brengen, geduld moeten hebben, maar vooral vertrouwen. Daarom vond ik het zo jammer dat de heer Belfort tijdens zijn interview zo duidelijk liet merken dat hij, wat deze kwestie betreft, geen vertrouwen had in de aanpak van de regering. In plaats van het geduld en het vertrouwen van het volk aan te moedigen, deed hij zijn uiterste best om het volk via de media op te hitsen. “Ze hebben jullie beloofd om de boeven direct aan te pakken en het gestolen geld terug te halen en nu doen ze het niet. Ze hebben de benzineprijs verhoogd en dat maakt voor jullie de situatie erger.” Het is een feit dat er nog niets bekend is over de aanpak van de boeven, het volk is echter bereid om af te wachten hoe deze kwestie zal worden aangepakt. De heer Belfort wil echter niet afwachten, dat is zijn goed recht, maar op deze manier bezig zijn, kan nooit positief werken. Het voerde mij in gedachten terug naar een jaar geleden toen hij ook in opstand kwam tegen de vorige regering in de media en tijdens DNA-vergaderingen. De regering Bouterse heeft tien jaren lang de kans gekregen om fouten te maken en die fouten te herstellen. De verwijten aan het adres van die regering, stapelden zich op. Totdat het volk tenslotte met ze afrekende. Deze regering heeft echter pas drie weken geleden het stokje overgenomen en heeft nog niet eens de kans gehad om een aanvang te maken met puin ruimen en wordt nu al aangevallen dat het niet snel genoeg gaat. Dit gedrag is de doodsteek voor een goede samenwerking. Ik denk dat deze regering mans genoeg is om zo’n aanval af te slaan. Ik maak me meer zorgen om het volk. Ze zijn nog maar kort verlost van de angst, onzekerheid en dat onveilige gevoel en worden nu weer in die poel van onzekerheid getrokken. Als je echt van je volk houdt, doe je ze dat niet aan. Wat het volk nodig heeft, is rust en stimulans. Het volk kan deze rust krijgen als het ziet dat deze nieuwe regering eenheid uitstraalt, dat alle kritiek, pluspunten en mening verschillen samen binnenskamers worden besproken en niet via de media van de daken geschreeuwd. Alleen op basis van respect en vertrouwen kan er een goede samenwerking zijn. Toen de groep van vier besloot zijn krachten te bundelen, hebben ze aan het volk beloofd om door middel van een goede samenwerking Suriname weer op de rails te zetten. Ik hoop dat elk lid van deze vier partijen zich aan deze belofte zal houden want belofte maakt schuld.
“When you challenge people, you will lose one day. When you challenge yourself you will win every day.”
Josta Vaseur
