Er blijkt nog steeds een levendige handel van in het wild gevangen dieren in Suriname te zijn. Duizenden dieren worden al jarenlang legaal geëxporteerd naar vele landen wereldwijd. Het is een lijdensweg voor de dieren, die urenlang in kleine kooien door luchtvaartmaatschappijen worden vervoerd, naar de verste uithoeken van de wereld. Slechts een handjevol handelaren in Suriname verdient aan deze lucratieve handel. Het is een schimmige handel en jacht op vele diersoorten.

Volgens de handels database van de Convention on International Trade in Endangered Species of Wild Fauna and Flora, CITES, werden in 2018 maar liefst 9.827 dieren uit Suriname vervoerd. In 2017 waren het 11.938. De cijfers van 2019 zijn nog niet gepubliceerd. Onder de geëxporteerde dieren in 2018 waren onder andere 1.345 oranjevleugel papegaaien, 650 blauwgele ara’s, 310 roodpoot schildpadden, 30  groene leguanen, 1.367 zwartkop papegaaien en 320 doodshoofdaapjes. De vraag moet gesteld worden of het anno 2020 nog gerechtvaardigd is om dieren in het wild te vangen voor de export. Immers in vele landen zijn in dierentuinen fokprogramma’s in het leven geroepen. Dat zou de noodzaak van handel in wild moeten terugdringen. Daarenboven propageren de Surinaamse autoriteiten op wereldpodia, dat Suriname het groenste land van de wereld is met zo’n 93% bosbedekking. Maar, diezelfde autoriteiten staan toe dat jaarlijks duizenden dieren in het regenwoud worden gevangen voor een schimmige lucratieve handel en export. Een handel waarin veel leed schuil gaat. De Surinaamse dieren horen thuis, vrij, in het Surinaamse regenwoud en niet in de vrachtruimen van vliegtuigen om ze te exporteren – met urenlange vluchten – naar verre oorden om te belanden in dierentuinen, handel of anderszins.