bezig gehouden. De Cultuurtuin heeft een geschiedenis die niet bekend is bij de gemeenschap, maar het heeft wel een maatschappelijke functie die wel bekend is bij de samenleving. De Cultuurtuin belichaamt een stukje groen in het noorden van Paramaribo. De Cultuurtuin wordt gebruikt als een omgeving waarin een trimbaan operationeel is. Deze trimbaan wordt veel gebruikt door de bevolking die in (Noord) Paramaribo woont. Het bos zorgt voor een zuurstofrijke omgeving waarin het goed toeven is voor de personen die er rennen, joggen en lopen. Sportverenigingen komen hier ook op de trimbaan trainen. De Cultuurtuin is in de buurt van de Paramaribo Zoo waar dieren worden gekweekt. Dit stuk bos grenst ook aan de terreinen van LVV, maar het is noch dit ministerie noch de dc van Paramaribo noch de minister van Sport en Jeugdzaken, alleen of gezamenlijk, gelukt om in de Cultuurtuin een park aan te leggen of van deze plek een park te maken. Het zou het eerste park kunnen worden en naar zijn model zouden dan anderen in Wanica etc. kunnen worden gemaakt. Nu zijn asociale politici op criminele wijze bezig geweest om stukken van de Cultuurtuin die op zijn minst vanwege haar historische en maatschappelijke waarde beschermd gebied behoort te zijn, uit te geven. Dat is sterk afgekeurd en verworpen door de samenleving. Het is van de afgelopen regeringen, in elk geval vanaf 2000, bekend dat men gebieden die een zekere economische of sociale bestemming hebben, zonder daarop acht te slaan uitgeeft aan burgers. Zo zijn in het verleden gronden die al bestemming hadden om als proeftuinen of proefstations te dienen (en vielen onder het beheer van LVV) uitgegeven aan burgers. Ook zijn gronden bestemd voor scholen en kinderspeelplaatsen uitgegeven aan politici. Bekend werden de uitgiftes in Saramacca, Wanica en de vele stichtingen die door DNA-leden en bloed- en aanverwanten werden opgericht om deze gronden in te pikken. Ook werden deze gronden direct soms aan DNA-leden of andere politici uitgegeven. De voormalige voorzitter van de DNA heeft recent in de media verklaard dat zij tegen de uitgifte van de gronden door een HVB-minister is. De vraag rijst of zij ook even hard een oordeel zou hebben gehad als een minister uit de NDP-gelederen deze uitgifte zou hebben gedaan. Verder heeft de voormalige voorzitter geïnsinueerd dat ook onder het NF van president Venetiaan pogingen zouden zijn ondernomen om gronden in of aan de Cultuurtuin uit te geven. De voormalige president is als reactie daarop in de pen geklommen en heeft verklaard dat hij van zo een uitgifte niet bekend is, dat voor deze beweringen bewijs wordt geleverd en dat onderscheid wordt gemaakt tussen gronden in en gronden aan de Cultuurtuin. De geluiden van dubieuze gronduitgiften in de periode van president Venetiaan waren er zeker. En deze gronduitgiften waren heet hangijzer in de tweede periode. Deze werden dan ook beschouwd als een reden voor het wegvallen van het vertrouwen in de regering en het verliezen van de verkiezing door het NF in 2010. De bekende emmer die niet overliep werd mede in dit verband gebracht.
Uit Wikipedia halen we de volgende informatie over de geschiedenis van de Cultuurtuin. De Cultuurtuin is een park aan de noordkant van de Surinaamse hoofdstad Paramaribo. De cultuurtuin werd tijdens het Nederlandse koloniale bewind vanaf 1908 op het terrein van een plantage opgezet om uitheemse planten en bomen te testen op het Surinaamse klimaat. Goed gedijende planten en bomen werden op plantages uitgezet. Op de toeristische website van Vakantie-Arena lezen we verder dat de Cultuurtuin een ‘botanische tuin’ was die in 1898 door het gouvernement in Paramaribo aangelegd om er te experimenteren met exotische plantensoorten. De nakomelingen van de voormalige Javaanse medewerkers van de proeftuin wonen nog op het terrein in Kampong Baru (Nieuw Dorp).
De huidige cultuurtuin wordt, volgens de eerste site, beheerd door de Stichting Natuurbehoud Suriname (Stinasu). Op deze pagina staat dat in november 2011 een Stichting Re-integratie Kansarmen (Rika) een start heeft gemaakt met de rehabilitatie van ‘het park’, dat sterk verwaarloosd was. In het park zijn twee gehuchten (dessa’s) in Javaanse stijl gelegen, de dierentuin Paramaribo Zoo, een dierenasiel en een telefooncentrale van Telesur. Ook is er een viertal voetbalvelden aanwezig. Door het park loopt de zogenaamde trimbaan die we eerder al noemden. Surinamers plegen hier in de ochtend en eind van de middag rondjes te lopen of te joggen. Ook zijn wat trimtoestellen aanwezig. Sponsoring voor het trimgedeelte wordt gedaan door een lokale bank. Bij het park ligt ook het André Kamperveenstadion. Aan de rand is het Kekemba Resort Paramaribo gelegen. Ook wordt vanaf 2007 wat nieuwbouw gepleegd in het park. De vraag rijst nu wat de rol van Stinasu is in de uitgifte van de grond. Deze stichting is niet (sterk) met een statement nog in de pers uitgekomen over deze uitgifte. Ook de rol van de dc van Paramaribo Noord-Oost en de minister van LVV, die normaliter bij gronduitgifte van domaniaal grond een advies geven, moet worden onderzocht. Of is de grond uitgegeven zonder advies van deze autoriteiten? De uitgifte van de grond moet worden onderzocht en om voor eens en altijd nu een punt te zetten achter dit crimineel en onmaatschappelijk gedrag moeten door de pg en de regering de nodige stappen worden ondernemen. Deze handelingen mag men voortaan niet meer straffeloos doen. En de andere worden daarna door een commissie onderzocht en ook berecht. Gelet op het verjarings- en rechtsverwerkingsprincipe kan teruggegrepen worden naar de afgelopen 15 of 20 jaar.
