Onze geschiedenis heeft ons middels de volkswil vanaf 25 mei 2020 in een nieuw tijdperk gebracht. Aan het gewicht van het aantal stemmen moeten wij de boodschap kunnen begrijpen. Dit nieuwe tijdperk kan alleen het oude afsluiten als macht niet wordt gekoppeld aan wie of welke politieke partij dan ook. Dit streven heeft de VHP geëtaleerd en dat is door ons volk rijkelijk beloond in het aantal stemmen op de leider van de VHP en de partij. Met andere woorden, ons volk heeft het gangsterisme van dictatoriale machtsuitoefening verworpen, evenals het niet transparante en achterdeurtjes politieke bestuur, de beledigingen aan invulling en uitholling van hoge ambten zoals het Presidentschap. Wij willen dit tijdperk van defacto de macht hebben maar dejure overgeleverd te zijn aan particuliere belangen van partijbonzen niet meer. In deze strijd heeft juist de ABOP, samen met de gehele oppositie een voorname rol gespeeld. Het is daarom van eminent belang en onze verantwoordelijkheid als Surinamers om de strijd verder te voeren, nu Ronnie Brunswijk dreigt af te glijden naar het niveau van machts- en dorps-denken en tekenen vertoont van hetzelfde sektarisch leiderschap als de NDP leider door zich verkiesbaar te stellen voor het vicepresidentschap. De democratische vrijheid heeft grenzen wanneer de grondwet en de wil van het volk spreken. Wat een partijleider binnen eigen gelederen van zijn partij doet is aan hem, zijn structuren en achterban, daar kunnen onze meningen echter over verschillen. Belangrijk is dat de “neks no fout” gedachte binnen elke politieke partij verwerpelijk is en de partijleden de plicht hebben om hiertegen kritisch in verzet te komen omdat zwijgen en maar blindelings volgen anders grote gevolgen kan hebben voor de gehele natie. De ABOP en de VHP hebben geschiedenis geschreven, met alle trots en respect: wan “koeli” e tron President en wan “djuka” tron Assemblee voorzitter. De nazaten van onze vrijheidsstrijders moeten dit feit als verbroedering op weg naar grotere hoogten van Suriname zien en niet elkaar in de wielen gaan rijden, want wat Ronnie Brunswijk nu doet is de VHP leider in de wielen rijden en Santokhi niet gunnen om van dit historisch feit te genieten en zich te ontwikkelen tot volwaardig staatsman en tot trots van de natie. Ronnie Brunswijk is evenals Santokhi een sterke persoonlijkheid en twee kapiteins op een schip is niet goed. Feit is dat de gehele natie niet trots zal zijn met Ronnie Brunswijk naast Chandrikapersad Santokhi. Internationaal slaat Suriname bovendien een flater en zijn wij als natie terug van de regen in de drup. Dit zal zich zeker wreken voor internationale investeerders en financiële instellingen. Hoe meer vertrouwen hoe beter voor Suriname en wij moeten altijd kiezen voor het beste voor ons land. Dit euvel mag Ronnie Brunswijk ons land niet aandoen, de geschiedenis zal dit loochenstraffen. Het binnenland is van ons allemaal, Suriname is een en ondeelbaar met aan het hoofd een leider, een geen twee. Het zou Brunswijk sieren het hoofd te buigen voor zijn meerdere, Santokhi, zoals hij dat deed voor “baba en mai” bij de kranslegging. Maar het zou Brunswijk nog meer sieren en hem en een heldenstatus bezorgen als hij zo groot zou zijn andere getalenteerde kandidaten voor het vicepresidentschap binnen zijn partij naar voren te schuiven. Er valt een driedubbele historische verworvenheid en heldenstatus te behalen wanneer voor het eerst in onze nationale geschiedenis een vrouw, en wel een Marron-vrouw naar voren wordt geschoven door de ABOP, die hiermee haar achterstand volledig inloopt en zelfs de gevestigde politieke partijen voorbij streeft. Kansen moet je grijpen want een tweede krijg je niet meer. Deze historische kansen mag Ronnie Brunswijk ons volk, zijn achterban, zijn vrouwenbeweging en zichzelf niet ontnemen. Wat een geweldige prestatie van de ABOP zou het niet zijn als Brunswijk het symbool van de bevochten democratie zou blijven in ons hoogste college van staat en de vicepresident een Marron vrouw zou zijn. Een droom die werkelijkheid kan worden. Suriname zou dan eindelijk daadwerkelijk een goede stap maken in de deskundige en wetenschappelijke aanpak van al onze problemen indien Brunswijk gewoon DNA voorzitter blijft, want de trias politica gebied dat er eenheid van bestuur moet en zal plaats vinden zoals Brunswijk ook zelf de overeenkomst met de overige coalitieleiders getekend heeft voor het uit te voeren regeerprogramma. Mevrouw Fidelia Graand-Gallon zou een excellente kandidate zijn die alles in huis heeft om ons land waardig te vertegenwoordigen aan de zijde van de aankomende President Chandrikapersad Santhoki. Ik weet zeker dat Ronnie Brunswijk zijn hart op de juiste plek heeft maar misschien nog niet alle vertrouwen heeft in de ingeslagen nieuwe weg. Ons volk staat massaal achter deze nieuwe weg dus hoeft er geen vrees te zijn, eerder veel lef van de leider van de ABOP om deze bittere beker van vicepresidentschap aan hem voorbij te laten gaan. Suriname kan geen grotere dienst bewezen worden hiermee.
Mw. A. Fernald. ([email protected]
