Door de ‘divine’ interventie van het onzichtbare Coronavirus hebben gisteren de nieuw aangestelde DNA-leden op hun dag niet de show kunnen stelen. De mond was over het algemeen bedekt, er was nauwelijks geluid van de mensen te horen. Velen namen waarschijnlijk na lange tijd het woord van hun God in de mond en dat gebeurde veelal met zeer veel twijfel en zonder zelfvertrouwen. Degenen die de show wel compleet hebben gestolen, zijn de geestelijken die er een compleet evenement van hebben gemaakt. Opeens stonden niet de te benoemen DNA-leden centraal, maar onze eerwaarde geestelijken. Zeer subtiel maar niet geheel onbedekt hebben ze de show gekaapt. Maar een enkele geestelijke nam een bescheiden rol in en stelde zich dienend en ondergeschikt op. De opvallende zaken die te maken hebben met de corruptie en de afkalving in het geestelijk leven, willen we u in deze editie voorhouden, als een spiegel. Wat opviel was een geestelijke in paarse kleding die toevallig ook NDP’ers was komen zegenen. De man was bedoeld over te komen als een geestelijke, maar leek meer op een NDP’er. De boodschap van de man Gods was niet bedoeld voor dienstbaar werk in DNA, maar voor een veldslag dat gevoerd moet worden tegen vijanden. Wie de vijanden zijn, zijn niet genoemd maar u kunt het raden. Wanneer ook de geestelijkheid is gecorrumpeerd, en dat is niet iets van nu, dan heeft dat ook een invloed op de volgelingen. Een andere opmerkelijkheid was de eed of belofte die afgelegd wordt in een taal die door noch degene die geïnstalleerd wordt, noch de tijdelijke leiding van de DNA en noch door de kiezers en de kijkers kan worden begrepen. Dus een aantal DNA-leden is in het hoog-Sanskriet of hoog-Hindi beëdigd en een enkele keer was het duidelijk te horen dat de DNA-leden al de moeilijke woorden niet eens konden uitspreken. De kans is dan ook groot dat je dan een spreuk uitspreekt zonder te weten wat je precies zweert of belooft. Een vreemde taal (Arabisch, Sanskriet, Shudh Hindi, Bahasa Indonesia, Swahili etc…) kan, maar dan wordt wel verwacht dat de eed of belofte of het aanvullend gedeelte in het Nederlands wordt vertaald, waardoor het duidelijk is voor een ieder waarvoor de mensen tekenen. Dus nu is er geen garantie dat enkele aantal DNA-leden weten wat ze allemaal hebben beloofd of wat ze hebben gezworen. Dat betekent dus dat ze in feite holle frasen hebben uitgesproken. De kans is dan groot dat, omdat men de inhoudelijke lading van de spreuken etc. niet kent, men minder drempels zal kennen om een aantal dingen te doen en na te laten of te verdedigen. De geestelijken hebben hier dus geen rekening gehouden met degene die ze hebben helpen installeren en ook niet met de kiezer en het Surinaamse volk. In dit kader ware het ook beter geweest als men in plaats van het woord ‘sangsad’ “DNA” of “De Nationale Assemblee” had gebruikt of “panch ghar” en dat men ten minste 1 keer ook de uitdrukking Republiek Suriname had gebruikt in plaats van Surinaam etc.
Opvallend bij de beëdiging was ook dat geen enkele geestelijke de DNA-leden hebben aangespoord om het goede te doen en het slechte na te laten, althans als dat gedaan is was het niet te begrijpen. Kennelijk lag in hetgeen werd uitgesproken, veel nadruk op het DNA-lid zelf en hun persoonlijk succes om beëdigd te worden. Het geïnstalleerd zijn is gezien als een doel op zich en geen middel. Wanneer de geestelijken die instelling in DNA en ook in het algemeen hebben, dan is de sturing zoek en worden de drempels om opportunistisch en corrupt te zijn heel laag. Een enkele keer hebben geestelijken niet kunnen nalaten om een politieke speech in DNA af te steken en een geest van vijandigheid en polarisatie achter te laten. Dat de geestelijken genoten hebben van de aandacht bleek ook uit de gevallen toen men steeds een telefoon tevoorschijn haalde om dan live daarop teksten (soms van 1 regel) te gaan zoeken en voor te lezen.
Verder was opvallend dat het lid Soemar-Huur, alhoewel formeel gekozen als lid van de PL, demonstratief met een gele mondkap kwam ‘sporten’ waarmee ze aangeeft wat haar echte politieke huis is. De PL heeft dus de jure 2 zetels maar de facto slechts 1 en we weten dat 1 het dichtst is bij 0. Over mond- en neuskapjes gesproken: het bleek dat bepaalde DNA-leden hun bedekking niet hebben gebruikt of het tot onder de neus hebben getrokken. Velen hadden hun bedekking wel op maar raakten de voorkant met de hand, iets dat al weken sterk wordt afgeraden door de artsen.
Een zaak die ook opvalt is een angst bij DNA-leden om een sterke ‘pledge’ te doen door de eed af te leggen. Er zou vanuit de religie bij enkelen een bezwaar bestaat tegen het zweren omdat het uitdrukkelijk verboden zou zijn. Maar in DNA moet de indruk niet bestaan dat DNA-leden geen zware commitment willen maken voor het aangezicht van God en de geestelijkheid. Het verschil tussen een eed en een belofte is dat bij een eed God wordt betrokken: hem wordt om hulp gevraagd bij het dienend parlementair werk. Bij de belofte wordt God niet betrokken en is de bekrachtigingsformule volledig persoonlijk. Dit laatste zou kunnen duiden op een vrees voor Goddelijke straf wanneer men niet doet wat men behoort te doen. Dus impliciet houdt men de deur op een kier om te zondigen, het is een voorbode dat men gaat zondigen.
Ter afsluiting: indrukwekkend was de toelating van het lid Mathoera die voor haar religieuze overtuiging in DNA harde en niet elegante charges heeft moeten incasseren vanuit de oppositie, zonder dat de NDP daarover ooit haar verontschuldigingen heeft aangeboden. De volharding en de standvastigheid van de Hadja Krishna Mathoera (weduwe van Hussainali) waren daarom indrukwekkend en menigeen was op dat moment wel stil en moest wel even slikken.
