Ongekende verkiezingen: 2 maal Mike N.

Met de bindend verklaring van de verkiezingen van DNA-kandidaten is een belangrijk onderdeel van het proces van de verkiezingen van mei 2020 ten einde. Enkele stembureaus worden nog nader onderzocht wat betreft de rr. Dat zal enkele dagen duren en een herstemming ligt tot de mogelijkheden. Twee heel opmerkelijke kanttekeningen willen we bij deze wel benadrukken. Ten eerste dat deze verkiezingen vergeleken met de twee daaraan voorgaande tot de slechtste kunnen worden gerekend. Daarvoor heeft de ICT-minded minister Mike Noersalim van de HVB getekend. Verkiezingsprocessen hebben over het algemeen de neiging om steeds beter te worden. We zien ook dat in veel landen de ICT steeds meer wordt ingezet om een vereenvoudiging en versnelling van processen. Niet in Suriname dus, hier kiezen we ervoor terug om een paar stappen terug te zetten. Ook hier heeft het allemaal te maken met de afwezige sturing vanuit de president van het land zelf. De verkiezingsstructuren zijn vervuild en gepolitiseerd. Niet de daarvoor geschikte mensen zijn aangesteld om de bureaus te bemensen. Hiervoor is er gewaarschuwd door o.a. de politieke partijen van de oppositie.

Ten tweede willen we benadrukken een ongekende constatering, conclusie en mededeling door de voorzitter van het OKB. Zij zegt herhaaldelijk te zijn geschoffeerd en bedreigd door de voorzitter van het Centraal Hoofdstembureau Paramaribo, Mike Nerkust. Hier kijken wij niet vreemd van op. Nerkust maakt geen volwassen indruk. Hij komt over als een tiener op de middelbare school, een kwajongen. Nerkust weet niet wat ‘ampele overwegingen’ betekent. Hij is zeer rechtlijnig in zijn beredenering, zijn keuzes en zijn handelingen. Het eerste wat hij doet is de volgende vraag stellen: wat is in het belang van de NDP en/of de NDP’er? Nadat hij daarop een antwoord heeft, maakt hij van dat belang zijn doel. En het maakt dan voor Nerkust niet uit hoe hij dat doel bereikt. Niet zelden kiest hij voor de weg van de minste weerstand, niet zelden hakt hij met de botte bijl. Nerkust heeft zich geprofileerd als een incompetente, corrupte en corrumpeerbare dc. Hij was in zijn periode eerst NDP’er en daarna dc of burgervader. Nerkust neemt issues die op zijn bord komen niet serieus, vooral als de belangrijke partijmensen om hem heen het niet belangrijk vinden. In twee zaken zagen we het niet volwassen en kwajongensachtige karakter van Nerkust. Ten eerste toen hij samen met partijgenoot Lecton, de standhouders van de Centrale Markt begon te pesten en onder druk te zetten. Allerlei heffingen hebben zij ingevoerd. Lecton, die zich als een koloniale ‘mandjha’ opstelt, verklaarde op de staatsradio dat de markt een bolwerk is van de oppositie. Daarmee heeft hij willen zeggen dat de marktstandhouders sympathiseerden met de oppositie. Dit zei hij toen hij voor malversaties op de Centrale Markt in DNA werd bekritiseerd en hij voelde dat zijn partijgenoten hem niet in DNA niet genoeg verdedigden. Dus hij en Nerkust hebben de standhouders flink onder druk gezet en in principe afgeperst. Het geld was op gegeven moment verduisterd en wij vonden dat Lecton en haar assistent met paarse lippenstift daarvoor verantwoordelijk moeten worden gesteld. Tijdens de pestmaatregelen tegen de standhouders deed Nerkust altijd lacherig op de staatsradio. En dan komen we bij de tweede zaak, dat is het willen instellen van een ‘roze buurt’ (een prostitutiezone) in Suriname. Het serieuze van deze maatregel heeft hij nooit kunnen aantonen. Ook hier deed hij lacherig en kwajongensachtig. En het leek erop dat hij een periode aan het voorbereiden was waar hij zelf met een paar vieze jongens veilig ’s avonds hun ding zouden gaan doen, dus zonder heibel thuis. Maar waarschijnlijk heeft onze jonge vriend de roze buurt in de Europese landen niet van dichtbij gezien, want dan zou hij weten dat een roze buurt niet zo anoniem is etc. Dat we niet met een serieuze persoon te maken hebben, is hoe hij met de protestmanifestaties op het Onafhankelijkheidsplein is omgegaan en het weggeven van bermen aan vrienden en aanbidders van onze volkspresident. De laatste bevestiging van zijn incompetentie gaf Nerkust in NIS toen hij met zijn megafoon vreedzame mensen op de tribune molesteerde, waaronder de sociale activisten Stephano “Pakito” Biervliet en Martin Atencio. Overigens moet van Biervliet, Atencio en ook Maisha Neus gezegd worden dat ze geen verliezers van de verkiezingen van 2020 zijn. Nu blijkt dus dat Nerkust zelfs doctor meester Jennifer van Dijk-Silos, advocaat, voormalig hoofddocent op de universiteit, voormalig minister van Justitie en Politie en al een hele tijd voorzitter van het OKB, niet heeft gespaard. Dus Mike was alleen geïnteresseerd in de NDP. Dat de burgervader Nerkust zich niet boven partijen heeft kunnen stellen is geen verrassing, maar wel te betreuren. We hadden hier maanden voor de verkiezingen voorspeld dat Nerkust geschikt was om voor het vuile partijwerk te worden gebruikt. Partijen hebben door in NIS te overnachten, gedwongen dat er geen tjutja kon plaatsvinden, los van de 2 zakken die men had verplaatst om duistere redenen. Van Eyck van de politiebond was niet zomaar door de politiechef ontlast van zijn taken in NIS.

De verkiezingen zijn voor DNA in elk geval bindend verklaard. Als de BEP woord houdt, en van de altijd correcte en degelijke voorzitter en intellectueel Ronny Asabina verwachten we niets anders, dan zullen de president en de vp in DNA worden gekozen. Opvallend is dat een aantal zichtbare functionarissen opvallend blijft ‘flashen’ met paarse artefacten boven de middenrif zoals nagels, mondkapjes, lippenstift etc. In de taxi ‘van halte tot halte’ beweren goed observerende burgers met ervaring dat dit het volgende betekent: ik ben een volgeling (een –ist), ik accepteer je niet, ik ben niet bereid met je samen te werken, ik ben niet bereid jouw directieven op te volgen (lees: ik ga dwarsliggen), dus zet me thuis met gratis loon, privileges en emolumenten.                      

error: Kopiëren mag niet!