Er zijn landen met een echt democratisch en transparant beleid, maar er zijn ook landen die worden geleid door corrupte dictators. In een democratisch geleid land is het duidelijke doel om land en volk op te bouwen. Je ziet ook letterlijk de vooruitgang. Corrupte leiders daarentegen houden niet van land en volk. Ze zijn alleen uit op eigen belang en zichzelf zo snel mogelijk te verrijken. Deze handelswijze vraagt om handlangers. Er zullen altijd mensen zijn die zich laten omkopen en uit zijn op een snelle verrijking. Het begint als een kleine inktvlek dat zich steeds verder uitbreidt. In het begin maakt men zich schuldig aan vriendjespolitiek omkoping, misleiding, leugen en bedrog. Later komt meedogenloze gewetenloosheid om de hoek kijken. Dit gedrag tast een samenleving aan. Zolang mensen dit gedrag stilzwijgend accepteren, zullen de gevolgen te merken zijn in achteruitgang van het land en de schrijnende armoede van het volk. En als het volk zich hiertegen verzet, probeert men ze met bedreiging en geweld het zwijgen op te leggen. Men schrikt zelfs niet terug voor moord. Het volk heeft broodvrees, leeft in angst en onzekerheid, ze kunnen nergens aankloppen voor hulp daar juist de mensen die het volk moeten beschermen, in het complot zitten. Ze kunnen de instanties niet meer vertrouwen. Nationaal is zo’n land ten dode opgeschreven en internationaal is zijn goede naam te grabbel gegooid. Ik heb vaak voor de televisie gezeten en aanschouwd hoe zulke landen door corrupte leiders kapot worden gemaakt. Het was alsof de misdadigersbende uit de getto in deftige pakken in het parlement is gaan zitten. Ik vond het vreselijk voor die mensen maar voor mij bleef het echter altijd een ver van mijn bed show. Mijn gedachten waren altijd ’dit zal Suriname nooit overkomen, wij zijn hier veilig.’
De huidige leider van dit land kon om zijn criminele gedrag en de veroordelingen die hij op zijn naam heeft, geen fatsoenlijk land meer binnen gaan. Men lag overal op de loer om hem op te pakken. Het gevolg was dat hij zich aansloot bij landen met een corrupte leiding. Deze corrupte dictators waren voor hem een leerschool in corrupt gedrag. Terug in eigen land werden deze corruptieve handelingen systematisch in de praktijk toegepast. Zijn eerste stap was om het volk op te zetten tegen fatsoenlijke landen zodat ze het niet vreemd zouden vinden dat hij zulke landen nooit bezocht. Hij verzamelde vervolgens handlangers om zich heen, mensen die bereid waren te liegen, te bedriegen en te frauderen om zich zo snel mogelijk te verrijken. Er werden wetten gemaakt en veranderd om crimineel gedrag toe te laten. Er werden strafzaken onder het tapijt geschoven, mensen die berecht moesten worden, werden juist beloond. Ze eigenden zich de bronnen van het land toe. Inkomstenbronnen die geld opleverden om het land op te bouwen en het volk te ondersteunen met subsidies, werden privébezit. Er werden trips gemaakt, onder het mom van werkbezoeken, die het land kapitalen kostten. Ze weigerden transparant te zijn en namen de houding aan van ‘we zijn niemand rekenschap verschuldigd.’ Ze demonstreerden openlijk geen respect te hebben voor de rechterlijke macht. De macht steeg ze naar het hoofd en hun handelingen werden steeds gewetenlozer. Toen het volk de straat opging om hiertegen te protesteren, hebben ze geen luisterend oor gegeven. Integendeel was hun reactie ‘jullie doen maar, wij hebben het hier voor het zeggen, we gaan rustig op dezelfde voet door.’ Ik zag dingen in het land gebeuren die mij plots deden beseffen dat de corruptieve handelingen van dictators in andere landen geen ver van mijn bed show meer waren maar ook in eigen land werden toegepast. Ik had nooit gedacht dat Suriname ooit zou worden blootgesteld aan zulke wanpraktijken. Achteraf besef ik dat dit naïeve gedachten waren. Ik had dit namelijk kunnen verwachten omdat wie met pek omgaat, ermee zal worden besmet. De leiding van het land is door zijn omgang met de leiders van corrupte landen met crimineelpek omgegaan en is daarmee besmet geraakt. Echter pas bij de verkiezingen heb ik beseft hoe erg die besmetting was. De trucs om te frauderen waren legio. Het doel hierachter was duidelijk: ‘ik zal kost wat kost aan de macht blijven.’ Het is doodeng om te moeten toekijken hoe juist de mensen die volk en land moeten beschermen, zich laten omkopen. Uit dit alles kwam echter niet alleen ellende, pijn en frustraties voort maar ook iets heel moois. Het volk van Suriname liet namelijk zijn ware gezicht zien. Mensen kwamen massaal naar de sporthal om over de stembussen te waken. Ze bleven zelfs overnachten en hielden continu een wakend oog op het gebeuren. Deze mensen verdienen diep respect. Ze hebben ons het verschil laten zien tussen het volk in andere corrupte landen en het volk van Suriname. In andere landen is er angst en berusting maar het volk van Suriname heeft een vuist gemaakt en laten zien dat ze geen corruptie en fraude zullen toestaan. Er werd geen onderscheid gemaakt in rassen. Hindoestanie, chinesie, jampa, blakkaman din bondroe kon na wan en allemaal hebben ze schouder aan schouder naast de toezichthouders gestaan. De minister probeerde ze met machtsvertoon en bedreiging (de NDP eigen) weg te jagen, maar ze lieten zich niet wegsturen. Er was een politieman die de aanwezigen toesprak op een fatsoenlijke en zeer respectvolle wijze. Het gedrag van deze politieman verdient een compliment. Hij liet zien hoe je fatsoenlijk met je medemens omgaat. Daar kan de minister een voorbeeld aan nemen. Echter het allerbelangrijkste dat ik hieruit heb geleerd is dat het volk van Suriname haar op de tanden heeft getoond. Ze hebben resoluut geweigerd om zich door een corrupt zooitje te laten onderdompelen in die maffiatoestanden. Daar kunnen andere landen die zuchten onder het juk van corruptie en dictators een voorbeeld aannemen. Ons volk heeft laten zien dat ze bereid zijn zich in te zetten voor integriteit en eerlijkheid. En de mensen met criminele gedachten weten nu dat din no moes prefoeroe tekie sranan woron brong froitie. Hatsjee!!! Beste mensen Suriname stond door het gedrag van een man internationaal bekend als onbetrouwbaar en corrupt. Het land was gedegradeerd tot een junkstaat en het volk werd verweten dat het zijn normen en waarden kwijt was. Wel de hele wereld weet nu dat Surinamers respect verdienen en dat we in een noodsituatie, eenheid tonen in verscheidenheid. Ik ben apetrots op mijn landgenoten. Tenslotte, we geven de leiding en zijn handlangers de schuld van al deze ellende. Toch moet ik eerlijkheidshalve zeggen dat niet zij de schuldigen zijn maar het volk zelf omdat we er te lang bij hebben gestaan, werkeloos hebben toegekeken en niet hebben gehandeld. Laten we hieruit een lesje leren.
“Surinam will not be destroyed by those who do evil, but by those who watch them without doing anything.”
Josta Vaseur
