In de NIS hebben leden van politieke partijen gebivakkeerd. Er is vrees bij de politieke partijen omtrent de uitslag in het kiesdistrict Paramaribo. Het is onduidelijk waarom op een aantal stembureaus een proces-verbaal niet is opgemaakt. In het proces-verbaal wordt vermeld hoe de stemming op het stembureau is verlopen. Bijvoorbeeld staat er hoeveel stembiljetten er zijn ontvangen en hoeveel er zijn gebruikt. Ook wordt vermeld hoeveel stemmen de partijen hebben gehaald. Er was een afspraak dat de processen-verbaal bij de stembureaus moesten worden opgehangen. Daardoor was het resultaat van de stemming zichtbaar voor de personen van de verschillende partijen die de zaak aan het volgen waren op de kiesdag. Bepaalde stembureaus hebben de processen-verbaal niet opgehangen. Er is een heleboel ruis over onregelmatigheden, maar er zijn ook halve berichten in de ether. Op social media circuleren ook berichten die bepaalde delen van handelingen in NIS tonen. De dc van Paramaribo, Mike Nerkust, heeft agressief en geïrriteerd gereageerd richting de volgers van het proces van de oppositionele partijen. Gisteren heeft hij op een gegeven moment de microfoon gepakt om odo’s uit te spreken richting de mensen van de oppositie. Daarbij werd in NIS luid geschreeuwd door de mensen van de NDP. De dc, voorzitter van het hoofdstembureau van Paramaribo, heeft aangegeven dat er geen foto’s moeten worden gemaakt van hetgeen er binnen in NIS gebeurde en dat men geen zaken in de media moest lanceren. Hij vond dat zaken niet goed worden geïnterpreteerd en dat er daardoor alleen maar ongerustheid in de samenleving ontstaat. De mensen van de oppositie waren het er niet mee eens dat men geen foto’s mocht maken. Men vond dat alles openbaar moest zijn en terecht vinden wij. De dc heeft op gegeven moment gedreigd om de mensen van de oppositionele partijen op straat zouden worden gezet. Het publiek heeft de dc uitgedaagd om de daad bij het woord te voegen. Opmerkelijk is dat er een zeker ongeduld op de verkiezingsdag was bij de kiezers. Dat was om de regering weg te stemmen voornamelijk. Nu zien we dat er behoorlijk veel wantrouwen is richting de mensen van de regering die waken over het verkiezingsproces. Er is hier en daar wel een agressie waar te nemen ook van de kant van de oppositionele partijen. Hier en daar ziet men spoken bij dag. Een groot deel van de burgerij, de ondernemers, de banken, de gezinshoofden, de jongeren en de consumenten hebben de huidige regering afgewezen. De voorlopige cijfers wijzen er wel uit dat de NDP en de HVB zijn afgewezen. De voorlopige cijfers wijzen er wel op dat de oppositionele partijen onder aanvoering van de VHP, die bijna 3 maal zo groot is dan de tweede grootste partij (Abop), een president en een vp in DNA gaan kunnen kiezen. De grootte van de VHP rechtvaardigt dat deze partij de leiding neemt in de formatie van de regering en in de participatie van de regering. In het verdelen van de politieke posten moet rekening worden gehouden met de grootte van de VHP. Het is dan logisch dat de VHP de lead neemt en de formatie van de regering dirigeert. Deze groot geworden partij moet daarbij niet domineren als de NDP, maar eerder leiden. De rest moet rekening houden met de grootte van de VHP. De VHP van voor 25 mei 2020 is niet de VHP van na 25 mei. De politieke partij is bijna met 3 maal gegroeid. Abop is gegroeid maar niet zo hard. Als de logica wordt toegepast en partijen respect voor elkaar nieuwe positie hebben, dan zal de VHP het merendeel van de ministeries in zijn handen krijgen en het presidentschap. Het vp-schap is traditiegetrouw voor de tweede grootste partij, in deze de Abop. Wanneer er een duidelijk grote partij is, met een straatlengte voorsprong op de rest van de partijen, dan is het ook logisch dat de DNA-voorzitter aan de VHP toekomt. De VHP is in de groep van de rest (dus buiten de NDP) groter dan al de overige partijen bij elkaar (Abop, NPS, PL en BEP). Dat bewijst het krachtverschil tussen de VHP en de andere politieke partijen. Het succes van de VHP zal als een ‘pull factor” (aantrekkracht) werken op het deel van het electoraat dat niet op de VHP heeft gestemd. Belangrijk is dat de VHP en de traditionele achterban beseft, dat de groei en het succes van de VHP te danken is aan 2 zaken: ten eerste een terugkeer naar huis van de traditionele achterban en ten tweede de diversificatie die de partij heeft doorgevoerd onder leiding van de nieuwe voorzitter. Alle twee ontwikkelingen zijn gebleken hand in hand te gaan en ze bijten elkaar niet. De VHP-achterban moet beseffen dat het nu een meer diverse partij is. Wat de bijdrage is van het niet-traditionele deel van het electoraat is niet precies bekend en die moet op zijn waarde worden geschat. Dat betekent dat die bijdrage niet moet worden onderschat maar ook niet moet worden onderschat. Die diversiteit moet zichtbaar zijn in de bemensing van de hoge functies. De leiding van de VHP heeft de uitdaging om een verdere integratie van die bromtjidjari teweeg te brengen. De leiding van de VHP moet de waarde van het traditionele deel van het electoraat, dat het heel moeilijk heeft gehad door het inbeuken vanuit de regering en haar PR en toch standvastig is geweest, ook op zijn juiste waarde schatten. De uitdaging is nu groot aan de VHP om de harmonie binnen de explosief gegroeide partij te bewaren. Het electoraat heeft bijgedragen, structuren hebben duidelijk bijgedragen, en verwaarlozing en het negeren van deze groep moet worden voorkomen. Er is ruimte om partijen op te laten gaan in de VHP zoals de PRO, A20 en Strei. Opmerkelijk is dat de koers opeens radicaal is gezakt naar een niveau van een jaar terug. Dat moet zich nu ook gaan vertalen in de prijzen. Het radicaal dalen van de koers betekent dat haar hoge niveau niets anders was dan een verzet van de valutamarkt tegen de politieke en bestuurlijke gang van zaken in het land.
