Zware straffen a.u.b. voor overtreders lockdown
Terwijl de minister van Financiën zich heeft verdedigd in DNA over zijn in staat van beschuldiginstelling en hij door zijn partijgenoten waarschijnlijk in de loop van de dag werd vrijgepleit, is het onaangename maar onvermijdelijke nieuws gelanceerd: we hebben weer een Covid-19-geval en wel geïmporteerd. We hebben keer op keer en recent nog de dag na de persconferentie van pres en een dag ervoor ook nog aangegeven dat de dreiging nog lang niet voorbij is. De dreiging komt door illegaal personenverkeer. We hebben gepleit voor een aanscherping van de maatregelen en we hebben een versoepeling steeds afgewezen. Het 11de positieve geval is het resultaat van een verslapping, die is opgetreden. Deze verslapping is niet toe te schrijven aan kolonel Jerry Slijngard van het NCCR en ook niet aan dokter Cleopatra Jesserun, integendeel. Deze toppers hebben altijd gewaarschuwd en altijd een strenge houding aan de dag gelegd. Dat hebben ze gedaan vanuit hun discipline. Deze topfunctionarissen hebben zich niet laten meeslepen door de politiek. In veel landen is er een tegenstelling (antagonisme) tussen de politiek en de wetenschap. In de landen waar de populaire politiek het wint van de wetenschap, loopt het catastrofaal af. De USA en Brazilië zijn voorbeelden van die landen. Het gevolg is dat minderheden door hun eerder al slechte gezondheid en slechtere faciliteiten, proportioneel kwetsbaarder zijn dan het gegoede deel van de bevolking. De politiek in deze landen luisteren naar de ondernemers, die hun bedrijven open willen maken, de producten moeten worden gemaakt, als enkele werknemers en klanten daarbij sneuvelen, is er geen probleem: it is all-in the game. Naarmate de teller op 10 en 9 genezen gevallen bleef steken, trad verslapping op en nam de politiek de overhand over de wetenschap. De 11de besmetting is toe te schrijven aan de verslapping in de regering, dus vanuit de president en de vicepresident. Het NCCR en dokter Jesserun hebben steeds het gevaar van het illegale personenverkeer benadrukt. Het probleem is bekend, toch heeft de president het personenverkeer op de Corantijnrivier toegestaan overdag. Het is al bekend dat mensen vanuit Guyana, Frans-Guyana en Brazilië, boren naar Suriname. Wij wijzen xenofobie (vreemdelingehaat) af, maar wij hebben wel opgeroepen voor strengere straffen tegen buitenlanders, die ondanks een duidelijke lockdown, deze overtreden. Deze illegalen krijgen een royale behandeling in Torarica alsof het Surinaamse helden zijn. Ze krijgen 2 weken lang gratis eten en drinken. Suriname maakt een economisch moeilijke tijd mee, en dan komen mensen uit het buitenland hiernaartoe om 2 weken lang op kosten van de regering hier te logeren in Torarica. We hebben de regering aanbevolen om deze mensen voor hun gedwongen verblijf hier te laten bepalen. Daarvoor moeten hun zakken leeg worden gehaald en moeten ze hun sieraden inleveren. Tegen de koppigheid die maar niet ophoudt, hebben we enkele dagen terug gepleit voor het invoeren van lijfstraffen als onderdeel van de strafmaatregelen. Het toedienen van publiekelijke partij pak slaag enkele keren per dag zal zeker een schrikeffect hebben op de overtreders. In een levensbedreigende situatie is het verantwoord om tegen degenen die het systeem uitdagen, intimideren en uitlokken, een gepaste sanctie toe te passen. Guyanezen boren nog naar Suriname, onze Inheemsen boren naar Frans-Guyana en Guyana (Oreala). Illegaal personenkerkeer in het oosten en westen is er altijd geweest. Er had allang opgetreden moeten worden. Het meest hardnekkige is echter de plaag van de Brazilianen. Deze zuiderburen hebben delen van het Surinaamse binnenland gekoloniseerd en bezet. Er zijn Braziliaanse kampen, waar de Surinaamse autoriteiten niet aan wal konden gaan. Brazilianen hebben kampen waar zij heer en meester zijn. Het Surinaamse goud komt in Braziliaanse handen en verlaat ook het land. Brazilianen komen en gaan van en naar Brazilië, ongestoord, zonder dat er een aantekening wordt gemaakt in hun paspoort. Brazilianen hebben bendes in het binnenland. Ze plegen overvallen en berovingen. Ze richten ravages aan in het binnenland en vernietigen het milieu. Ze zijn er puur om economisch te profiteren, goud weg te dragen en dan te vertrekken. De bijdrage van de Brazilianen aan de Surinaamse cultuur is nihil, ondanks we er duizenden van hebben in Paramaribo Noord. Er is bijvoorbeeld niet eens 1 restaurant, waar het normale Nederlandssprekende of Sranantongo Surinaamse publiek ernaartoe kan om Braziliaans eten te proeven. Brazilianen houden zich over het algemeen aan God noch gebod in Suriname. Ze gaan en ze komen wanneer ze willen, illegaal. Brazilië is nu slechter aan toe dan Suriname. De rommel die vanuit Brazilië deze kant opkomt, is in staat de kleine bevolking van Suriname uit te doen sterven of te doen decimeren. Daarom moeten we weer strenge maatregelen invoeren. De illegalen moeten bij elkaar worden opgesloten en uit het land worden gezet. Hun bezittingen moeten worden geconfisqueerd om hun verblijfs- en uitzettingskosten te betalen. De lijfstraffen moeten worden bekeken als resultaat van weerspannigheid en burgerlijke ongehoorzaamheid. De Surinaamse regering moet het nu hebben van de tipgevers. De regering moet tipgevers belonen met een SRD 100 of een SRD 200 als hun tip leidt tot het vangen van een illegale. Vanwege het levensgevaar dat illegalen uit hard getroffen landen meebrengen naar Suriname, moeten deze vreemdelingen als criminelen worden aangemerkt en ook behandeld. En wat ons betreft mogen deze landen ook reciprociteit toepassen.
