Omkoping is een misdrijf

Corruptie kan vele gedaanten aannemen. Omkoping is één van de gedaanten die onder de overkoepelende term corruptie verstaan kan worden. Omkoping kan in de vorm van geld maar ook in andere vormen van persoonlijk gewin. Bij omkoping wordt iemand ervan verdacht een ander dingen te laten doen of juist niet te doen door hem giften te geven of beloften te doen. Zo iemand maakt dan misbruik van toevertrouwde macht voor persoonlijk gewin. Deze vorm van corruptie schaadt elk mens wiens leven, levensonderhoud of geluk afhankelijk is van de integriteit van mensen in een gezagspositie.                                                                                       Bij omkoping zijn er twee partijen betrokken, namelijk de omkoper en de degene die omgekocht wordt. Beiden plegen een misdrijf. De omkoper kan een persoon zijn, maar ook een bedrijf. Bij de omgekochte gaat het veelal om een ambtenaar of een bestuurder of werknemer van een bedrijf. Het doel van de omkoping is dat de omgekochte iets doet, of juist iets niet doet, waardoor de omkoper oneerlijke (zakelijke) voordelen heeft. Dit kan door het geven van giften, maar ook diensten, relatiebeheer of alleen maar beloften. Zowel de omkoper als de omgekochte kunnen het initiatief nemen voor het omkopen. Passieve corruptie wil zeggen dat een persoon wordt omgekocht. Bijvoorbeeld iemand wordt betaald om over te stappen van de ene politieke partij naar de andere of een persoon wordt betaald om leugens te verspreiden om zo een ander te schaden of uit te schakelen. Vooral met de verkiezing in aantocht, kopen politieke partijen mensen met het grote geld om. Jij stopt geld in mijn campagnevoering en als ik win, zal ik je gunsten verlenen. Actieve corruptie heeft een grotere omvang bijvoorbeeld in de voetbalwereld.                                                           

Omkoping kent verschillende verschijningsvormen, zoals:   Steekpenningen / smeergeld Bij steekpenningen en smeergeld gaat het vaak om verborgen transacties om zaken gedaan te krijgen. De wijze waarop de transacties plaatsvinden, of de “verpakking” van de betalingen zijn niet relevant voor het al dan niet strafbaar zijn. Het gaat om de verkeerde bedoelingen van deze betalingen.  Kick back Een soort smeergeld of vergoeding die wordt betaald aan invloedrijke personen binnen een organisatie in ruil voor een vorm van voordeel. Over het algemeen wordt de vergoeding (geld, goederen of diensten) voorafgaande aan de deal overeengekomen. Het verschil met gewone omkoping is dat de vergoeding vaak niet alleen naar de omgekochte, maar ook naar de omkoper gaat. Het gaat hier dus om samenzwering.                    Faciliterende betalingen Dit zijn betalingen aan ambtenaren om bijvoorbeeld een soepele of snelle afhandeling gedaan te krijgen. (in Suriname is dit gedrag schering en inslag). Het gevolg van dit ‘tjoekoe’ gedrag is dat er in de samenleving twee groepen worden gecreëerd.  De groep die het extra geld kan neertellen, creëert een bevoorrechte positie voor zichzelf, is altijd verzekerd van (snelle) hulp en de groep die zich dat extra geld niet kan permitteren, is ontevreden, loopt te mopperen en berust zich erin omdat hij of zij gelooft dat er niets aan de situatie te doen is.

Voor een goed functioneren van een prettige en veilige samenleving is het belangrijk dat burgers vertrouwen hebben in het openbaar bestuur. Dit vertrouwen wordt beschaamd wanneer personen die bij de overheid werkzaam zijn of een openbaar ambt bekleden, zich schuldig maken aan vormen van corruptie. Juist van deze personen mag verwacht worden dat ze integer zijn en zich inzetten voor de publieke zaak. Jammer genoeg laat de praktijk vaak het tegengestelde zien vooral in arme landen. In de perceptie van veel noord-west-Europeanen is hun regio nogal ‘schoon.’ Nu er door incidenten steeds vaker onderzoek plaats vindt en er meer controle wordt uitgeoefend, begint dat beeld echter te kantelen.   In het dagelijks leven blijkt jammer genoeg steeds vaker dat het begrip omkoping steeds smaller wordt. Zo wordt steeds meer in de media, in plaats van over omkoping, gesproken over een “ongeoorloofde gift”, “de schijn van een belangenconflict” of een “campagnebijdrage”. Op deze manier wordt langzamerhand de situatie bereikt waarin de buitenste randen van ons handelen niet beperkt worden door wat onjuist is, maar enkel door wat niet strafbaar is. Men kijkt steeds meer naar ’mag het volgens de wet?’, zonder daarbij ook een moreel kader te hanteren.

Corruptie is bepaald niet het ‘smeermiddel’ dat onze economie draaiende houdt, integendeel is het juist economisch zeer schadelijk en het tast de integriteit van de overheid aan. Velen hebben zich erin berust dat al deze nare vormen van Corruptie niet uit te bannen zijn. Ik denk echter dat het wel kan maar dan alleen met de medewerking van alle landgenoten. Te beginnen bij jezelf. Uitzonderingen mogen er niet gemaakt of toegestaan worden. Ik geloof er heilig in dat we samen het ‘corrupte’ gedrag voorgoed grafwaarts kunnen dragen.

“De gedachte manifesteert zich in het woord,
het woord manifesteert zich in de daad,
de daad ontwikkelt zich tot een gewoonte, en de gewoonte verhardt zich tot een karakter”

Josta Vaseur                                                                   

error: Kopiëren mag niet!