Focus is gezondheid en bedrijven en werkplaatsen behouden
Tijdens de wekelijkse persconferentie is de minister van Financiën voor het eerst namens de regering ingegaan op de ondersteuningsmaatregelen die er moeten komen vanuit de regering. De minister van Arbeid heeft inleidend het belang van werkgelegenheid benadrukt en daar draait het inderdaad om. De minister van Arbeid heeft gezinspeeld erop dat het nodig is de ondersteuning aan de werknemers te geven en steeds instructies gegeven aan de werkgevers. Maar nu komen nu concreet de maatregelen. Er komt een dip in de economie van voorlopig 2.8 %. Dat is niet zo zwaar als in de andere landen. De minister gaf aan dat 33% van onze begroting gaat naar de lonen van de overheid en 33% aan subsidies. Er komen nu twee fondsen. Er is een Covid Noodfonds groot SRD 400 miljoen. Daaruit is voor medische steun 50 miljoen en voor de economie SRD 150 miljoen. Er is een aantal sociale maatregelen door de minister aangekondigd zoals de kinderbijslag die verhoogd wordt voor SRD 1.000 per huishouden. Het gaat om de huishoudens die al kinderbijslag ontvangen. De mensen die AOV van SRD 525 ontvangen krijgen nog een extra van SRD 525. Na evaluatie zullen alleen mensen die slechts van de AOV leven deze verdubbeling ontvangen. Hoe uitgemaakt zal worden wie alleen van de AOV leeft is niet bekend. Aan de gepensioneerden zal extra SRD 500 per maand worden gegeven. Deze gepensioneerden komen dan dus uit de overheid en het bedrijfsleven, maar onder de personen die weduwen en wezenpensioen ontvangen. Voor de mensen met een beperking wordt de uitkering van SRD 325 per maand verhoogd naar SRD 1000 per maand. Dat is het niveau waarop de uitkering in het algemeen had moeten zijn, maar het is nooit verhoogd. De zwakke huishoudens die een belachelijke SRD 37 ontvingen krijgen nu tijdelijk SRD 250. Opmerkelijk is dat een werklozenuitkering wordt beloofd van SRD 1.500 per maand. De vraag is gesteld wie de werklozen zijn. De werklozen zijn de mensen die niet aan een baan kunnen komen en de mensen die een baan hadden maar deze vanwege de Covid kwijt zijn. Maar een baan kwijt zijn is in Suriname niet gemakkelijk. De minister van Arbeid moet toestemming in Suriname geven voordat mensen afgevloeid kunnen worden, voordat mensen ontslagen kunnen worden. Het ministerie kan dus exact aangeven hoeveel mensen met toestemming van hun werkloos zijn geworden. Maar mensen kunnen ook zelf ontslag nemen en werkloos worden of een goedkope afkoopregeling treffen en werkloos worden. De vraag is daarom gesteld welke werklozen geholpen zullen worden. Wanneer de werkloosheidsuitkering hoog is, en dat is SRD 1500 wel, dan is er een neiging van werklozen om werkloos te blijven. Dat was het geval bij de werkloosheidsuitkering in de USA van USD 400 per maand. Met deze uitkering moet voorzichtig worden omgegaan. Zullen de werklozen uit de informele sector ook aan bod komen? Want de mensen in de informele sector zijn technisch bekeken werkloos, omdat deze jobs niet zijn geregistreerd, de loonbelastingen zijn niet betaald en de werkgevers in de informele sfeer regelen de sociale voorzieningen niet voor hun werknemers, maar sturen hun werknemers naar Sociale Zaken om een Bazo-kaart te gaan halen. Deze werkgevers profiteren van de overheid dubbel en dwars en laten andere ondernemers voor de voorzieningen voor hun werknemers betalen. Deze werkgevers lappen de regels van de arbeidswetgeving, waarnaar beide ministers hebben verwezen. Misbruik van de middelen is nu groot aanwezig. Onze pres heeft het steeds over schaafijsmannen en de pokumans, maar hebben deze mensen ooit hun inkomstenbelasting betaald? Moeten we niet de voorkeur bij de ondersteuning geven aan de bedrijven die hun belastingen etc. wel hebben betaald? Want door geen belasting van deze informele bedrijven te krijgen, hebben ze indirect al hun hele leven lang steun van de regering gehad.
Er is nu door de overheid voor de bedrijven een steun van een SRD 300 miljoen voor een productiefonds gestrekt over 6 maanden. De minister van Financiën zegt dat de informele sector nu in kaart kunnen worden gebracht. De pers heeft gevraagd of deze informele bedrijven niet alsnog hun belastingen zullen betalen. Er zijn in Suriname heel slechte data over de werkplaatsen en waar die zich bevinden en ook is er geen zicht op de informele sector. Ook over de bedrijven zijn er niet goede cijfers. Zo kunnen we niet exact zeggen hoeveel bedrijven er in Suriname zijn en hoeveel mensen er in deze bedrijven werken. Een verplichte registratie van alle twee is zeker nodig. We hopen dat de middelen niet worden misbruikt voor verkiezingsdoeleinden en om stemmen te winnen. De regering heeft aangeven dat er 2 manier zijn om de economie door de Covid-pandemie te loodsen. Een manier is een structureel aanpassingsprogramma met afbouw van subsidies en bezuinigingen. De regering heeft voorbeelden van landen waar deze programma’s juist meer schade aanrichten. De regering kiest voor een sociaal investeringsprogramma waarbij de nadruk ligt op het staande houden en creëren van bedrijven en het voorkomen dat mensen hun baan verliezen. We denken dat dit geen slechte benadering is.
