“Geachte Aida Nading, hoeveel puinhopen gaat u opruimen?”

Aida Nading

Wij nemen u terug naar begin november van het voorbije jaar. De locatie: De Nationale Assemblee van Suriname. De setting: een plenaire openbare vergadering voor de wijziging op de Wet op Staatsschuld. Tot hier is er niets aan de hand, normale operationele procedure. Maar dan gebeurt er iets opmerkelijks. Een DNA-lid uit het district Sipaliwini staat op uit haar stoel om het woord te voeren, een ieder houdt zijn adem in. De parlementariër behoort tot de coalitiefractie van de Nationale Democratische Partij (NDP). En dan gebeurt het. Aida Nading zegt in het parlement, tijdens een openbare vergadering die live te volgen is wereldwijd het volgende: “Wel, de NDP komt terug, en wij ruimen onze puinhoop zelf op”. De zaal barst los. Minister Antoine Elias van Volksgezondheid kan zijn lach niet inhouden. De coalitie weet geen raad. De oppositie is niet stil te krijgen. Puinhoop, ja, welke puinhoop? Onze puinhoop! Wie gaat het opruimen ? Wij. Waarschijnlijk kan Nading in de toekomst kijken. Maar wist zij dan wel dat een wet die ze zelf heeft helpen goedkeuren, ook door haar nageleefd moet worden? Of is dat moeilijker dan het opruimen van een puinhoop?

In ieder geval was het diezelfde Nading die afgelopen week in schril contrast tot het volk met een delegatie van liefst 13 personen zich bevond op de openbare weg tegen half 11. Dat is ver over de ingestelde lockdown die om 8 uur ingaat. Haar delegatie had geen ontheffing om op de weg te zijn. De lokale politie bracht hen over naar het politiebureau. Maar let u op, wat doet onze volksvertegenwoordiger? Ja, ze belt regeringstoppers en proberen een door haar zelf gemaakte puinhoop op te ruimen, op een manier die waarschijnlijk niets anders dan via machtsmisbruik opgeruimd kan worden. Zij en haar delegatie mochten, op den duur toch naar huis, op instructie van een ‘hogerhand’. Maar de vraag blijft: “Geachte Aida Nading, hoeveel puinhopen gaat u opruimen?”.

error: Kopiëren mag niet!