Er is een heel interessante ontwikkeling gaande binnen de WHO in het kader van Covid-19. WHO is binnen het internationaal VN-systeem de autoriteit bij uitstek die ervoor moet zorgen dat de mensheid niet vergaat door ziekten, plagen, epidemieën en pandemieën. De WHO heeft exclusieve bevoegdheden en van daaruit heeft het een samenwerkingsovereenkomst met de ministeries van volksgezondheid van alle landen in de wereld. De WHO heeft regionale gezondheidsorganisaties zoals de Paho’s die meer op uitvoeringsniveau in de landen bezig zijn. De WHO coördineert ook de internationale samenwerking tussen de landen wanneer het gaat om de openbare volksgezondheid. Deze organisatie mobiliseert ook bij uitstek de middelen die zowel in de rijke landen maar meer nog in de ontwikkelingslanden nodig zijn om incidentele inbreuken op de volksgezondheid, vooral besmettelijke ziekten, acuut aan te pakken. De WHO vaardigt instructies uit die zonder twijfel worden aangenomen en uitgevoerd. De WHO volgt ook de ontwikkelingen op het gebied van gezondheid en vaardigt gezaghebbende rapporten uit. Ook over medicijnen en vaccins doet deze organisatie bindende afspraken. De WHO is geacht een organisatie met autoriteit te zijn, over haar integriteit dienen er geen twijfels te zijn. Wel eens zijn over onderzoekingen en conclusies van de WHO, twijfels aan het licht gekomen. Een voorbeeld is het vrijgeven van gebieden waar nucleaire rampen hadden voorgedaan, terwijl de gebieden nog niet bewoonbaar waren. Ook is er wel eens een twijfel geweest dat de WHO informatie heeft achtergehouden om regeringen te beschermen en massale gezondheidsafwijkingen niet heeft willen toeschrijven aan dubieuze besluiten van regeringen.
De internationale media zijn van oordeel dat de WHO partijdig is en China voortrekt. Men is van oordeel dat de WHO te complimenteus en lief is naar China toe. China wordt zelfs gebracht als de held en het lichtend voorbeeld wanneer het gaat om Covid-19. Dit alles brengt vraagtekens met zich mee. Er is mogelijk corruptie binnen de WHO en men zou kunnen zeggen, wat verwacht je wanneer je een man uit het onrustige Ethiopië op de stoel van de WHO-baas zet? De Ethiopiër Tedros Gebreyesus zou, zo wordt beweerd, door steun van China op de stoel van de WHO directeur zijn terecht gekomen. Maar wie is deze Gebreyesus? Beweerd wordt dat hij lid was van de Tigray Peoples Liberation Front (TPLF), een maffia-gangstergroep die Ethiopië van 1991-2018 regeerde. Hij was minister van Volksgezondheid en zou medeschuldig zijn geweest aan genocide van het Ogaden volk uit Somalië en het weigeren van medische hulp aan deze groep. Ook zouden de Artsen zonder Grenzen en het Rode Kruis door hem uit het land zijn gezet, terwijl er sprake was van een cholera-uitbraak, waardoor de Ogaden geen hulp kregen. De Republikeinen in de USA eisen het aftreden van Gebreyesus bij de WHO.
De internationale media schrijven dat de WHO wordt verpletterd in het politieke conflict tussen Washington en Peking. Nadat de Amerikaanse president Donald Trump de VN-organisatie had verweten partijdig te zijn naar China, schrapte hij de contributie aan de WHO wegens ‘slecht functioneren’. Het Coronavirus is ontstaan bij dieren, in eerste instantie bij de vleermuis en vervolgens overgesprongen op de pangolin en op mensen. Op markten in Zuidoost-Azië zitten verschillende dieren en mensen veel te dicht op elkaar. Met name de dierenmarkten in China, zoals die in Wuhan zijn berucht. Maar terwijl het virus zich verspreidde, hield China lange tijd cruciale informatie achter over of het virus ook van mens op mens kon overgaan. Artsen die waarschuwden voor de uitbraak, werd de mond gesnoerd. De WHO werd gealarmeerd en gemaild, maar ze reageerde niet. Dus zowel China als WHO waren laks.
De klacht is nu dat ondanks dit alles de WHO opvallend positief is over China, terwijl daar het virus is ontstaan. En door het achterhouden van cruciale informatie heeft het virus kunnen ontsnappen.
Tot voor kort domineerden de belangrijke sponsoren, de WHO-agenda. De sponsoren zijn/waren VS, de westerse landen, de EU, de Wereldbank en Japan. De WHO is wel eens onder druk gezet door de USA zeggen critici (zoals in een geval van inentingen in Afghanistan) en nu doet China dat. China is nu een krachtige speler. De Chinese bijdrage aan de WHO is de laatste tien jaar verdubbeld naar ruim 50 miljoen dollar voor twee jaar, maar het is nog steeds maar een tiende van de 400 tot 500 miljoen USD die de USA gaf. China financiert ook extra projecten van de WHO en geeft gezondheidshulp in specifieke, bevriende, landen. In ruil daarvoor verwacht Peking een zekere solidariteit als er elders binnen de VN bijvoorbeeld wordt gestemd over mensenrechten. Na de USA komt als tweede grootste sponsor de “Bill and Melinda Gates Foundation”, van de oprichter van Microsoft.
Het besluit van de USA om zijn steun in te trekken, zal China ruimte geven zich op te werpen als de grote verdediger van de arme landen. China is de grootste producent van medische beschermende artikelen. Ze sturen donaties over de hele wereld, daar houden de Amerikanen niet van. Ook Suriname heeft al een paar spulletjes van China ontvangen. Experts zeggen wel dat Trump niet op het juiste moment met maatregelen tegen China komt, maar wel gelijk heeft dat China niet transparant is geweest in het begin van de epidemie. Opmerkelijk is dat Taiwan al aan de WHO zou hebben gezegd dat de besmetting van mens op mens was bij dit Covid-19 en vrij vroeg. Maar de WHO erkent Taiwan niet om China van dienst te zijn en heeft de waarschuwingen in de wind geslagen. Dat het Covid-19 virus in de hele wereld duizenden mensen heeft gedood en nog doorgaat, is te danken dus aan laksheid van eerst China en daarna de WHO. Opmerkelijk is ook dat China niets doet aan de vieze en smerige dierenmarkten. Als straks Covid-19 voorbij is, kan zo weer een virus van een vleermuis overspringen op een ander dier en dan op mensen. We missen dat de WHO China en andere landen vraagt om hun smerige markten op te doeken en meer te gaan richting een beschaafde situatie.
