‘Surinaams consulaat doet prima job!’
Steve Gomperts vertrok op 12 maart met de KLM op een heel bijzondere persoonlijke missie via Schiphol op transito richting Engeland. De dag erna, op 13 maart, arriveerde hij ook volgens schema op zijn plaats van bestemming. Alleen, twee dagen later op 15 maart, en dat had hij niet kunnen verwachten, sluit Suriname zijn luchtruim.
Op 19 maart wil hij volgens schema terugvliegen naar Suriname, maar aanvankelijk wil men hem reeds in Engeland de toegang weigeren richting Schiphol. Zijn eindbestemming, Suriname, heeft immers haar luchtruim gesloten. Steve toont middels de app op zijn smartphone aan dat er geen vluchtannuleringen geweest zijn, en op zijn aandringen mag hij dus, pas tien minuten voordat het vliegtuig opstijgt, op de valreep nog meevliegen naar Amsterdam. Hij ging ervan uit dat Suriname nog wel zijn eigen ingezetenen zou ontvangen. Op Schiphol wil men hem niet doorlaten, omdat de transitovlucht naar Suriname wel zou vliegen, maar: zonder passagiers! Niemand werd Suriname meer binnengelaten, maar aan de andere kant: Steve heeft geen visum voor Nederland, want het had nooit in de planning gelegen dat hij daar zou verblijven.
Hij nam direct contact op met Licette Tilon bij het Surinaams consulaat, en zij hebben toen meteen borg gestaan dat hij een visum voor 14 dagen kon krijgen. Dat niet alleen, de kosten van het visum, ongeveer 80 Euro, werden zelfs betaald door het Surinaams consulaat. Op die dag, 19 maart, arriveerde hij om 8 uur ‘s morgens op Schiphol, en pas tegen 18:00 uur kon hij eindelijk vertrekken richting hotel Best Western in Amstelveen, dat overigens ook door het consulaat werd betaald. Steve reist niet alleen terug, en de persoon met wie hij nu was, had wel een visum, dus dat zat goed. Ook krijgt hij in het hotel een warme maaltijd elke dag, de koelkast is voorzien, en zo zorgt het consulaat helemaal voor zijn verblijf.
Er zijn nog meer Surinamers daar ondergebracht, die ook door het consulaat even goed opgevangen worden, zelfs wat geld krijgen ze. “Nee, ik ontbreek helemaal niks, ik ben erg tevreden! Ik wil wel graag terug, want ik ben liever in Suriname in quarantaine, thuis blijft thuis”, zegt Steve. Volgens kolonel Danielle Veira zal op dinsdag 31 maart worden meegedeeld wanneer de repatriatie vanuit verschillende landen zal plaatsvinden. Het streven is om eenieder vóór Pasen (12 april) thuis te hebben. Daar is Steve wel enthousiast over.
Overigens vindt Steve dat zowel Nederland als Suriname de crisis van het Coronavirus heel erg goed aanpakken. “Nederland heeft heel strenge maatregelen genomen, ook in supermarkten zie je dat mensen echt een afstand houden van twee meters, men geeft de voorkeur aan elektronische betalingen. De stad is leeg, er is haast geen activiteit, dus ik voel me wel alsof ik al in quarantaine ben. Hier kun je al een boete van 400 euro krijgen als je met meer dan drie mensen op straat loopt! Uit het nieuws merk ik ook dat men het in Suriname ontzettend goed aanpakt, vooral hoe men de avondklok instelt, casino’s gesloten heeft, samenscholing verbiedt en meer maatregelen, nog voordat het echt kritisch wordt. Er zijn maar 8 gevallen van besmetting, en geen enkel sterfgeval, en dat moeten we zo houden. Wij hebben mondkapjes, gaan er alleen uit als het echt moet, houden afstand, we doen alles wat wij kunnen. En als iedereen dat doet, dan zal het niet zo lang duren voordat het ergste voorbij is. ‘Flatten the curve’, zorg dat er niet teveel mensen in het ziekenhuis belanden. Daar geloof ik wel in.”
Steve Gomperts is één van de vele Surinamers die gestrand zijn in het buitenland, maar zijn verhaal getuigt dat onze overheid inderdaad onze medeburgers niet in de steek laat. “Alleen in dit hotel al zitten we met 7 personen, 2 die naar India waren, 2 die naar Indonesië waren, en aan die is allemaal ook door het consulaat de helpende hand geboden.” Daarom is hij ook blij te weten dat hij gauw weer thuis zal zijn, en hoopt dat ook zijn vrienden in andere landen gauw door onze overheid worden teruggehaald. “Maar ik zeg het weer, vanuit Suriname, via het consulaat, heeft men er wel voor gezorgd dat ik goed opgevangen ben, en daar ben ik erg blij om!”
