Medisch directeur RGD: “Geklaag over Cubaanse artsen storm in glas water”

De medisch directeur van de Regionale Gezondheidsdienst (RGD), Robby Ramlal, noemt de aantijgingen naar de Cubaanse artsen een storm in een glas water. Onlangs hebben bewoners van het district Saramacca de taalbarrière van de Cubaanse artsen aan de kaak gesteld. De bewoners gingen in eerste instantie ervan uit dat de Surinaamse arts plaats moest maken voor de Cubaanse arts. Zo zijn reeds 2 Cubaanse artsen ingezet op de RGD-polikliniek te Groningen bij wie, naar mening van de bewoners, niets te merken valt van de inburgering. De Cubaanse arts zou niet eens Sranantongo machtig zijn, laat staan Nederlands.

In gesprek met Dagblad Suriname weerspreekt Ramlal deze omschrijving van de taalbarrière. Hij ontkent niet dat de Cubanen geen Nederlands beheersen, echter is dat niet het geval met Sranantongo. “Er is geen taalbarrière want de Cubaanse artsen hebben tenminste Sranantongo en Engels geleerd. Bovendien, geen enkele Surinaamse arts wordt vervangen. Wat er nu gebeurt, is dat de Cubaanse artsen ter oriëntatie voor 2 maanden geplaatst zijn op de RGD. Na 2 maanden gaan ze diverse buurten in met begeleiding van de Surinaamse collega’s”, licht Ramlal toe. Hij vermeldt erbij dat de Cubaanse arts zich na de inwerkperiode zal focussen op de preventieve taken. Naar zeggen van Ramlal valt het niet te ontkennen dat de preventieve zorg op Cuba goed te noemen is. Daarbij wordt er aandacht besteed aan het verbeteren van de eigen leefpatronen, eet- en woongedrag. En dat is de rol van de Cubaanse artsen in Suriname.

Ramlal gaat ervan uit dat op deze manier er een daling moet optreden in het aantal diabetici en andere veelvoorkomende ziekten in Suriname. Hij voert aan dat de 50 Cubaanse artsen, die op 18 juni 2019 gearriveerd waren in Suriname, hun inburgeringscursus van 4 maanden voltooid hebben. Het is de bedoeling dat 24 van deze artsen geplaatst worden op de Medische Zending (MZ) en 26 op RGD. Volgens Ramlal is de Surinaamse arts niet bereid om naar verre gebieden te gaan. “Geen enkele Surinaamse arts wil bijvoorbeeld op Coronie of buiten de stad werken, terwijl er wel woonaccommodatie en transport is. Ik denk dat het een attitudeprobleem is. De Cubaanse arts biedt een ontzettende meerwaarde voor ons”, aldus Ramlal. Hij hoopt dat met zijn kant van het verhaal de ongerustheid in de samenleving zal afnemen.

KSR

error: Kopiëren mag niet!