Stelen

De laatste tijd heeft men het steeds meer over de toenemende criminaliteit in Suriname. Eerst waren er kruimeldieven en zakkenrollers, die een voorbijganger van een handtas of ketting beroofden. Toen werd er ingebroken in een willekeurig huis en bekeek men ter plekke wat er te halen viel. En nu wordt er vooraf gepland ingebroken, dat wil zeggen dat er gericht plannen worden gemaakt, wie, waar en hoe zal worden beroofd. Bijvoorbeeld het komen en gaan van vakantiegangers wordt langdurig in de gaten gehouden en dan slaan de dieven hun slag en worden laptops, mobiele telefoons en vreemde valuta buitgemaakt. Chinese winkels moeten aan het eind van de dag hun dagopbrengst onder dwang afstaan en geldtransportwagens worden opgewacht en met behulp van zware wapens overvallen. Als er dus wordt beweerd dat de criminaliteit toeneemt, wordt er niet zo zeer bedoeld dat het aantal keren groeit, maar dat de dieven steeds zwaarder bewapend te werk gaan. Er wordt nu zelfs beweerd dat de heren dieven over zwaardere wapens bezitten dan de politie of militairen. Hoe ze aan die zware wapens komen, weet Joost.
De mensen worden niet alleen hun bezit afgepakt maar hun levens zijn nu ook meer in gevaar. Er vallen gewonden en doden. Dus de criminelen worden gewetenlozer, een mensenleven is voor hen niets meer waard. Het gevolg van dit alles is dat de veiligheid weg is en er een golf van angst door het land raast. De huizen worden zwaar betralied en toch zien de dieven steeds weer kans om door het traliewerk heen binnen te stappen. De verruwing van de criminaliteit zorgt er ook voor dat burgers in de kosten worden gejaagd, want gestolen goed moet worden vervangen en de benadeelden worden gedwongen te investeren in extra beveiliging. En dan heeft men het nog niet over de psychische schade. Het volk wordt niet beschermd. Als de overval al is gepleegd, wordt de politie ingeschakeld en dan loop je als benadeelde ook nog de kans dat de sterke arm niet verschijnt omdat er geen voertuig beschikbaar is. Onveiligheid en angst gaan hand in hand. We verwachten bescherming van de politie maar krijgen die niet. Die blijft slechts roepen naar de minister van Justitie dat criminaliteit harder moet worden aangepakt, dat er meer politie op straat moet. Maar verder gebeurt er niets dus worden er zo onrealistische verwachtingen gecreëerd. We hebben meer aan een degelijk plan van aanpak dat ook daadwerkelijk en slagvaardig kan worden uitgevoerd.
Oorzaak
Natuurlijk wordt er gegist naar de oorzaak waarom mensen stelen.
– De een zegt dat mensen met zonden worden geboren. We zijn dus allemaal onvolmaakt. Maar niemand wordt als dief geboren. Bovendien hoeft een dief niet alleen uit een asociaal gezin te komen, hij kan ook uit een goed gezin komen. Zijn ouders, broers en zussen zijn misschien eerlijk. Maar als iemand heel graag geld en spullen wil hebben en er niet zelf voor wil werken, kan hij een dief worden.
– Een dief kan ook uit armoede gedreven worden om te stelen.
– De televisie: Er is veel criminaliteit op de televisie te zien en dat zou kunnen leiden tot kopieer gedrag.
– Dan is er nog de kleptomaan, die heeft door een psychisch probleem een innerlijke drang tot stelen.
– Een argument dat vaak gehoord wordt is dat de omgeving waarin ze opgroeien de wortel is van het kwaad.
Met andere woorden als je opgroeit in een deprimerende asociale buurt waar drank en drugs welig tieren of als je opgroeit met een vader die een rover is, word jij dan automatisch ook een junk of een rover. Het is waar dat als je opgroeit in zo’n deprimerende armoedige omgeving, jij dan zwaar op de proef zal worden gesteld. Ik geloof echter stellig dat elk mens zich aan die neerwaartse spiraal kan ontworstelen. Jouw achtergrond en omgeving hoeven niet bepalend te zijn voor je verdere levensloop. Er gaat ongetwijfeld een invloed van uit, maar je kunt je ertegen verzetten omdat elk mens iets heel belangrijks bezit en dat is de vrije wil. Dus je kunt worden beïnvloed maar jij bepaalt zelf wat je met die beïnvloeding doet. Je zou kunnen zeggen dat een paard net zo hard kan lopen op een goed geplaveide renbaan als in een gewone straat. Dus niet de grond waarop hij rent bepaalt zijn snelheid of de kwaliteit van het resultaat, maar de kracht in zijn benen, de wil om te presteren. Het probleem zit dus niet in je omgeving maar in de mens zelf.
Wie is de grootste dief?
Opvallend is dat als men het over dieven en stelen heeft dat men alleen gefocust is op de gewone man in de samenleving. Er bestaan echter ook witteboord-criminelen; die zijn overheidsfunctionarissen die goede posities bekleden en netjes in das en pak rondlopen. Ze verdienen genoeg en hebben het goed en toch misbruiken ze hun positie om op een oneerlijke manier veel geld en grond in de wacht te slepen. Ze stelen dus niet omdat ze honger hebben maar uit hebzucht. Vroeger dacht ik dat alleen mannen in topfuncties zich schuldig maakten aan stelen omdat ze zo nodig een buitenvrouw op na wilden houden. En een buitenvrouw kost geld. Ze wil ook een mooi huis, luxe en een auto hebben. Dat was heel naïef gedacht. De laatste tijd komen er steeds meer vrouwen in topfuncties uit de kast als dief. Conclusie stelen is niet gelieerd aan sekse, het is mens gebonden, het ontstaat uit hebzucht. Dus de kleine man en de topman stelen, echter het verschil is dat:
– De witteboord-crimineel geen wapens gebruikt en de kleine man wel. Ze moorden niet zelf, ze laten anderen voor ze moorden.
– De kleine man steelt van een willekeurige burger maar de witteboord-crimineel benadeelt het hele volk.
– De kleine man wordt gestraft en de witte boord crimineel wordt niet alleen niet gestraft, maar wordt beloond met een andere, vaak betere, positie.
De hamvraag is dus: “Welke gepleegde misdaad is erger; de ene die is gepleegd door de gewone man of de andere die is gepleegd door de man in een belangrijke functie? Ook komt het egoïsme van de topman hier weer sterk naar voren. In plaats van manieren te bedenken om het volk dat zich onveilig voelt en in angst leeft, te beschermen, denken ze in de eerste plaats aan hun eigen hachje. Deze heren willen zichzelf en hun bezit beschermen tegen deze vorm van criminaliteit. Daar is niets mis mee, maar ze willen die bescherming niet uit eigen zak betalen. Ze worden beschermd op kosten van het volk en het volk zelf wordt niet beschermd. De politiek blijft dus in gebreke ten opzichte van het volk.
Tenslotte: Het is dus geen gerucht maar een feit dat de criminaliteit in de vorm van stelen en gewapende overvallen in Suriname gestaag groeit. Het is een dringende noodzaak dat we ons moeten gaan verdiepen in het bestrijden hiervan anders wordt Suriname een poel van angst en onveiligheid. En dat kan verstrekkende gevolgen hebben voor het eigen volk maar ook voor het toerisme. We moeten echter ook durven om zelf iets aan de situatie te doen. Vaak ontslaan we onszelf van onze eigen verantwoordelijkheid. Iemand anders (de regering) moet het oplossen terwijl wij aan de zijlijn willen staan toekijken, en dan klagen en wenen. Laten we samen het stelen en roven bestrijden van zowel de kleine man als van de man/vrouw aan de top. Laten we een volk van ontferming worden en ons over elkaar ontfermen.
“De aarde biedt voldoende om ieders behoefte te bevredigen, maar niet ieders hebzucht.”
Josta Vaseur

error: Kopiëren mag niet!