Inzet militairen punt van discussie

Er is vanuit de samenleving en ook in DNA kritiek geuit op de regering die militairen zou inzetten om DNA-leden te bewaken. Er is door de regering verduidelijkt dat niet alle 51 DNA-leden bewaking van het leger krijgen. Dat geldt alleen in de gevallen waar, naar het oordeel van de veiligheidsdiensten, het leven of veiligheid van DNA-leden en hun familie in gevaar is. Dat komt bijvoorbeeld door serieuze bedreigingen tegen deze personen gericht. Op sommige tijden zouden door de veiligheidsdiensten een verhoogde bescherming worden geboden aan sommige hoogwaardigheidsbekleders. De kritiek vanuit de samenleving is dat er geen extra maatregelen zijn genomen om de burgerij te beschermen tegen aanvallen van rovers. Recent zijn er vraagtekens opgekomen naar aanleiding van uitspraken gedaan door de politiebond. Burgers hebben door deze uitspraken richting het OM, de garantie niet dat bijvoorbeeld de rovers worden opgespoord en ingerekend. Het is reeds geruime tijd publiek geheim in Suriname dat militairen in het binnenland ook zouden worden ingezet om bepaalde mijnbouwactiviteiten van bepaalde ondernemers te bewaken. Dat betekent een besparing voor deze ondernemers aan de ene kant, aan de andere kant betekent het extra inkomen om het ambtenarensalaris van de militairen. Deze faciliteit vanuit het leger zou niet gelden voor alle ondernemers, alleen voor de ondernemers in of dichtbij de regering. Door een politieke partij is gesteld dat ons leger vervallen is tot een privésecuritybedrijf. De minister van Defensie heeft bij het geven van zijn antwoorden in de DNA recent niet uitgelegd wat de taken van het leger zijn. Hij heeft niet uitgelegd dat wat het leger doet, overeenkomt met het karakter van het leger en dat het niet in strijd is met de wettelijke taken van het leger. De minister heeft alleen gezegd dat iedereen “de hulp” van het leger krijgt, oppositie en coalitie. Daardoor zou niemand het recht hebben om te klagen. Delen van het nationaal leger worden door de privé activiteiten gemaakt tot privélegers van bepaalde ondernemers. In deze hoedanigheid staan ze vaak oog in oog met de lokale bevolking en moeten ze ook optreden, tegen bijvoorbeeld personen die concessies illegaal betreden. Het leger heeft in de jaren ’80 oog in oog gestaan met de bevolking van het binnenland. Daarbij zijn mensenrechten geschonden. Het leger moet derhalve zeer voorzichtig zijn in het binnenland.
De grondwet geeft aan dat het Nationaal Leger tot taak heeft de verdediging van de soevereiniteit en de territoriale integriteit van Suriname tegen buitenlandse gewapende militaire agressie. Het leger kan bij wet belast worden met bijzondere taken. Deze taken worden dan in de bijzondere wet genoemd. In de Wet Rechtspositie Militairen van 1996 is geregeld de benoeming van de militaire landsdienaar in meer dan 1 functie. Dat is mogelijk indien de gezamenlijke omvang van de aan die functies verbonden werkzaamheden gelijktijdige vervulling door één persoon toelaat. Dus men let op de werkdruk in de wet. In geval van zodanige benoeming wordt daarbij bepaald welke van de functies als hoofdfunctie zal worden aangemerkt. De overige worden beschouwd als nevenfuncties. Deze wet laat dus nevenfuncties toe, mits goed geregeld bij wet. Deze wet geeft aan dat een militaire landsdienaar verplicht is de aan zijn functie – nevenfuncties daaronder mede begrepen – verbonden werkzaamheden nauwgezet en met ijver te verrichten. Hij moet correct met betrekking tot de dienst gegeven bevelen en opdrachten stipt en loyaal uitvoeren en zich ook overigens steeds zo gedragen als een goed en getrouw militair ambtenaar betaamt. De vraagt rijst of de bewaking van de DNA-leden gerekend kunnen worden tot correct oftewel bevoegdelijk gegeven bevelen en opdrachten. In 1996 werd ook aangenomen de Wet Nationaal Leger. Deze wet bepaalt dat het Nationaal Leger tot taak heeft de verdediging van de soevereiniteit en de territoriale integriteit van Suriname tegen buitenlandse gewapende militaire agressie. In deze wet worden de bijzondere taken van het leger genoemd. Deze zijn bijvoorbeeld het bewaken van de landsgrenzen. Maar we zien ook dat direct wordt genoemd het verlenen van bijstand aan de politie, ingeval zulks ter handhaving van de inwendige veiligheid of de openbare orde door het bevoegde gezag noodzakelijk wordt geacht. Dat is wanneer er een grootschalige nationale of lokale dreiging is, niet in geïsoleerde individuele gevallen. Een andere taak is het verlenen van hulp en bijstand ter voorkoming van rampen en ongevallen bij en de bestrijding van de gevolgen daarvan. Het leger verleent bijstand bij de bewaking van de economische zone en het continentaal plateau en bij het voorbereiden en uitvoeren van projecten in verband met de sociaal economische ontwikkeling van Suriname danwel het verlenen van hulp aan andere overheidsorganen daarbij. Ook kunnen militairen bijstand verlenen aan internationale organisaties. Behalve ter uitvoering van deze taken onderneemt het Leger geen activiteiten buiten militaire gebouwen en terreinen, tenzij na daartoe verkregen toestemming van de minister van Defensie. Wanneer we het bovenstaande dus bekijken, dan rijzen er wel vraagtekens of militairen voor de bewaking van DNA-leden kunnen worden ingezet. Nu weten wij dat onze militairen al ruim tientallen jaren niets te doen hebben. Een deel van Suriname wordt al enkele tientallen jaren bezet gehouden door Guyana. Voor de kust heeft het leger ook niets te bepalen. Er zijn dus veel werkeloze militairen, terwijl aan de andere kant de politie en misschien ook de CIVD met een onderbezetting te maken zou hebben. Maar dit rechtvaardigt nog niet om de wet niet in acht te nemen.

error: Kopiëren mag niet!